Goed, ik geef het toe.
Mijn berg UFO's dreigt om te vallen.
Na inmiddels zo'n 28 jaar quiltverslaving loopt het uit de hand.
Mijn UFO berg is nu definitief TE HOOG!!
Dit is zo langzamerhand de Mount Everest der UFO's......
Mount UFO.
Ook in september kun je goede voornemens hebben.
Mijn voornemen is om mijn Mount UFO echt te gaan te verkleinen.
Naast het breien en haken geen nieuwe quiltprojecten, nu echt eerst wat af gaan maken.
Zo, aan dat voornemen zal het niet liggen....
Nu de uitvoering.
Al een paar weken ligt er een baby quiltje/dekentje/speelkleed klaar, op de bies na.
Die klus is te overzien en pakte ik het eerst aan.
De stof voor de bies was zelfs al gesneden.
Even met de machine vast zetten en met de hand zomen.
Dat was snel af.
(nu de baby nog...die is nog onderweg)
Fijn dat die baby quilt nu klaar is, maar dat was maar een klein werkje.
Ik weet niet of ik hier ooit mijn labels al eens heb laten zien?
(dit even terzijde, maar er gaat nog wel zo'n label op het babyquiltje)
Ik gebruik ze al jaren en heb ze ooit HIER besteld.
Goed, nu doorpakken.
Aan de slag met het volgende project dat op mijn UFO berg ligt.
Ik besluit mijn Leaders- Enders project ( zie site Bonnie Hunter) bij de kop te pakken.
Met behulp van haar techniek heb ik in de loop der tijd heel veel 2 1/2 inch blokjes (132) aan elkaar gezet om er een Irish Chain quilt van te maken.
In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik de blokjes één voor één gedubbeld en machinaal gequilt.
Verstandsverbijstering, omdat ik toen nog niet door had welke megaklus me nu wachtte om aan de achterzijde alle naden tussen de blokken netjes af te werken.
MEGA.
En daarmee werd dit project een echte UFO.
Twee banen zaten al aan elkaar.
Maar telkens zag ik die mand weer staan, dus ben ik onlangs eerst maar eens begonnen de laatste blokken in rijen vast te naaien.
Ik kreeg de smaak te pakken, het is zo vrolijk met al die scraps.
O die was van een slaapzakje van mijn oudste zoon (bijna 27) en die van een jurkje van mijn dochter en dat snippertje was ooit een gordijntje in het poppenhuis waar ik als kind mee speelde.
Zucht.
Mijmerend en ploeterend bedacht ik een manier om in elk geval de korte naadjes tussen twee blokken met de machine af te werken. (mmm, kan netter, maar zo is de klus te overzien)
Ik zet aan die eerste twee toch nóg een lange baan en ik negeer die open naden aan de achterzijde nog even.
Dat kan later bij de tv wel.
Ofzo....
Kijk eens, al drie banen aan elkaar, het patroon begint zichtbaar te worden.
Mmm toch wel leuk die machine gequilte figuurtjes...
Grrr, Nog meer.... "niet kijken - nu negeren - komt later - naden"
Dit is veel mooier om te zien, al vier banen aan elkaar.
Worstelen achter de naaimachine met die steeds grotere lappen.
Maar hier ben ik zoooooo blij mee: de score is nu 6 banen aan elkaar, dat is de halve quilt!!
En dan straks maar rustig aan met de hand beginnen aan die grrrrr naden.
Niet alleen de voorkant is scrappy, ook voor de achterkant zijn allerlei resten gebruikt.
Deze 6 losse banen moeten nog maar even wachten, die zijn voor de tweede helft van de quilt.
Fijne dagen gewenst.
Ik heb nog wel even wat te doen.
groetjes vanaf Mount UFO, Conny
