Pagina's

donderdag 22 december 2016

Fijne feestdagen gewenst!



Onlangs kreeg ik deze mooie tekst weer onder ogen, een mooi moment, om die nu aan het einde van het jaar, nu we vaak aan van alles van de afgelopen periode terugdenken, met jullie te delen.

Zussen.....
Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken.
Ze spraken over het leven, het huwelijk,
over de verantwoordelijkheden in het leven
en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt.
De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter:
Vergeet je zusters niet.
Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt.
Hoeveel je ook van je man houdt,
hoeveel je ook van de kinderen die je misschien zult krijgen zult houden,
je zult altijd je zusters nodig hebben.
Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en dingen met ze te doen.
En onthoud dat "zusters" alle vrouwen betekent.
Je vriendinnen, je dochters, je collega's en al je vrouwelijke familieleden.
Je hebt vrouwen nodig.
Zo is het met vrouwen.
Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw.
Ik ben een pasgetrouwde vrouw.
Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker
alles zijn dat ik nodig heb
om mijn leven waardevol te maken.
Toch luisterde ze naar haar moeder.
Ze hield contact met haar zusters
en maakte ieder jaar meer vriendinnen.
Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter
dat haar moeder wist waar ze het over had.
Als door de tijd en het leven veranderingen
en mysteries in een vrouw groeien zijn
"zusters" de steunpilaren in haar leven.
De tijd verstrijkt
Het leven gebeurt
Afstand scheidt
Kinderen groeien op
Liefde groeit en vergaat
Geliefden overlijden
Harten breken
Ouders sterven
Loopbanen eindigen
Maar ...... zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit.
Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt.
En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan,
zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen,
voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen
en je aan het eind met open armen te ontvangen.
Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je.
Of komen ze om je eruit te tillen.
Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters,
zusters, schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes,
nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven.
De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen vrouwen.
Toen we dit "avontuur",
genaamd vrouw-zijn begonnen,
hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde
en verdriet dat ons te wachten zou staan.
Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds nodig hebben.


zondag 18 december 2016

Stukje bij beetje.... en nog veel meer.

Stukje bij beetje komt er kerstsfeer in huis.
Dit jaar komt de hele familie hier kerst vieren, 17 mensen in totaal. 
Super gezellig en ik heb er erg veel zin in.
Maar met zoveel mensen past er dit jaar geen kerstboom bij, dus maakt ik het zonder gezellig.
Dan komen eerst de kerstquilts aan de beurt.

In eerste instantie heb ik de Winter Wandering quilt boven de tafel gehangen. 
Mmm, die muur is wat te groot voor deze quilt.


Boven de bank komt 'ie veel mooier tot zijn recht.
Het quiltje is al met al iets van 92 x 92 cm geworden.
(Raar dat de blauw tinten steeds zo grijs zijn op de foto's die ik er van maak.)


Ik kan nu met wat moeite op een (stevig) krukje klimmen, maar moet dat wel doseren.
Intussen klom ik om 1 quilt op te hangen, zeker 6 keer op en af dat krukje, beetje schuiven , weer klimmen. Quilt recht hangen....
Fijn dat ik dat weer kan.

Die engeltjes zette ik al een paar dagen eerder neer. Steeds met twee engeltjes krukje op en af.
Fysiotherapie is er niets bij.


Een andere dag hing ik deze quilt op.

Deze quilt heet "Oud en Nieuw" en maakte ik een paar jaar geleden van lapjes die ik in een give-away won. Qua kleuren passen beide quilts mooi bij elkaar, en deze is royaal genoeg voor aan de muur boven de tafel.
(Deze quilt is een eigen ontwerp en vind je HIER)


In de hal hing ik de kerstquilt op, die ik twee jaar geleden maakte . De patronen kwamen van de site van Quiltmania


Deze drie quilts hebben gemeen dat ze alle drie spontaan en in korte tijd zijn gemaakt.
En altijd zo rond de eindejaarsfeestdagen. 
Het zal wel aan de tijd van het jaar liggen....dat ik steeds weer zo'n project maakte.

Vorig jaar stond ik met een vriendin op de kerstmarkt in het dorp, en heb daar nog van alles van over.
Ik versier er nu mijn huis wat mee en geef van alles weg als ik de kans krijg. 
Deze lichtjes staan nu in het halletje.


Natuurlijk hangt de bessen-engel (altelier Bep) zoals elk jaar weer aan de kast.


Vorig jaar maakte ik deze krans met spulletjes die van het kerstmarkt avontuur over waren gebleven.
(Mijn bee genoten herkennen vast de mini kerstboompjes. De sneeuwpopjes zijn gemaakt naar een patroon van Bep)


In de aanloop naar kerst heb ik vanuit mijn  luie "revalidatie"-stoel zelf kerstkaarten gemaakt/besteld.
Herken je de sneeuwman?


De "Arne-en-Carlos- Pairfect-wol" sokken  zijn af en heerlijk warm.
Wat een fijn materiaal om mee te breien.


Deze week moest ik naar Groningen , naar de bedrijfsarts die redelijk dicht bij het centrum kantoor houdt. Ik was met de bus gegaan en kon gelukkig goed het hele stuk lopen.
Daarna kort even sfeer proeven aan de Hoge der Aa, dat weer vol schepen lag voor het Winterwelvaart evenement. (dit weekend)



En toen werd er op een avond deze week een heel lief pakje bezorgd, dat ik kreeg van Jeanneke, een medeblogster.
Gewoon, zomaar.
Ontzettend lief, een heel mooi speldenkussentje in de kleuren van de Groninger vlag, verpakt in een Gronings blik.
Nogmaals dank je wel Jeanneke.


Zo, nu nog even reclame maken, voor wie ook mooie speldenkussentjes wil ruilen. In januari start ik een tweede ruil en kun je je nu opgeven.
Klik voor alle informatie op de foto rechtsboven op mijn blog.

Fijne dag gewenst, groetjes, Conny

vrijdag 16 december 2016

Gelukt!

Gelukt

Gisteren zette ik de laatste quiltsteekjes en vanmiddag het randje en de tunnel er aan.
Eindelijk kon ik vandaag buiten een foto maken die meer recht doet aan de warme kleuren, vorige foto's waren wat bleekjes.
Morgen nog een lat opzoeken en dan kan  íe hangen met kerst!



Groetjes en goed weekend gewenst, Conny


PS er komt een nieuwe speldenkussenruil in januari.
Klik rechts bovenaan mijn blog op de foto voor de informatie

donderdag 8 december 2016

Winter Wandering, weer een flinke stap verder.

Bedankt voor alle tips en suggesties voor het plaatsen van de blokken. Dit is mijn keus geworden.
Na wat passen, meten en bijsnijden, kregen de blokken een rode rand.


Voor het appliqueren gebruikte ik stofjes van verschillende charmpacks.
Die zijn ook ideaal om van elk lapje (van 5 ") vier blokjes van elk 2 1/2 inch te snijden, de maat die ik wilde gebruiken voor mijn blokjesranden.


Zo zag het er na een avondje op de naaimachine uit.
Ik weet niet of het te zien is, maar er klopte niets van de randen, het lubberde en hobbelde.....


Ik bleef er zelfs 's nachts mee rondspoken.
Er zat maar één ding op....(slik)
Alles weer uithalen en opnieuw beginnen.
De rode sashings waren gewoon een beetje te smal waardoor er niets meer klopte.


Balen, een dik uur alleen maar met het tornmes in de weer. 
Maar gelukkig heb ik doorgezet, want met de nieuwe, bredere rode sashings klopte nu alles perfect!
De mislukte sashings kan ik vast als afwerkbies nog gebruiken.


Nu kon ik nog veel meer blokjes van 2 1/2 " snijden. 
Eerder zei ik al dat ik, in de afwerking van deze quilt, er mijn eigen draai aan wil gaan geven.

Kettingnaaien, ik kijk niet echt welke lapjes ik pak om het lekker scrappy te krijgen. Alleen als twee lapjes teveel op elkaar lijken pak ik een ander. Zo op de machine schiet het lekker op.
Ik maak 64 drietallen.


Dan sorteer ik de drietallen op kleurcombinaties.
(beetje flets bij de daglichtlamp)


Een paar uur later zag het er zo uit.
Goed op weg, maar nog lang niet klaar want ik wil nog meer....


Dit boek, deze quilt, zorgde voor wat inspiratie.


Zelf een ster tekenen.
 Wiskunde was niet mijn ding op school , maar als ik het voor het quilten in moet zetten kom ik er verrassend vaak wel goed uit.



Hier appliqueer ik op de randen van de winterquilt.


Voorbereidingen.


Afgekeurd.
 De mooie ster die ik tekende heeft te smalle punten om netjes te kunnen appliqueren. 
Dus ook hier moest ik weer een list verzinnen.


Meer verklap ik nog niet, ben er nog wel even zoet mee in elk geval.


Wordt vervolgd, groetjes, Conny

P.S. ZATERDAG FINALE VAN DE SPELDENKUSSENTJESRUIL OP MIJN BLOG EN OP DAT VAN DE DEELNEMERS!!!

donderdag 1 december 2016

Het gaat winters worden....sokkenwol van Arno en Carlos.


 Afgelopen week hadden we al een voorproefje van de winter die komt. Het vroor zelfs overdag en de wereld was prachtig berijpt.


(klikkerdeklik hierboven om bij dat blog te komen)


De mannen hebben handige sokkenwol ontwikkeld waarmee je gegarandeerd twee identieke sokken kunt breien. Het filmpje was duidelijk en ik bestelde, heel optimistisch, meteen twee bollen van die wol bij Jeannet van Blij dat ik brei.
De wol was nog geen 8 euro per bol en vlot bezorgd.
Ik ben er erg enthousiast over, dus dit wordt een beetje een reclame stukje (zonder aandelen ofzo hoor)


Nu was het wel even uitzoeken hoe het ook alweer zat met sokken breien. 
In mijn hele leven heb ik ooit twee paar gebreid. Dit wordt het derde paar.


En toen aan de slag.
Het gele draadje dat je ziet gebruik je niet, maar het markeert waar je begint (zie de filmpjes van Arne en Carlos via Blij dat ik brei, link hierboven)
De wol is heerlijk zacht en breit fijn, pennen 2 1/2 .
 Na het gele stuk begint, in dit geval, een blauwe boord, 1 recht/1 averecht tot je een ander kleurtje krijgt. Je breit daarna eigenlijk aan een stuk door, de leuke randjes ontstaan helemaal vanzelf. Ben je weer bij de boordkleur (blauw) dan is het tijd om met de hiel te beginnen. Kies je net als ik de handleiding van Landleven: dan gewoon stap voor stap doen wat er staat, de omschrijving is erg duidelijk. Na de hiel krijg je weer andere kleurtjes en kom je daarna weer bij blauw, dan moet je even passen en kun je met de teen beginnen.





En nu sok twee verder afmaken. 
En dan....


Warme wintervoeten!
groetjes, Conny