In de wereld van KNIE....ben ik in bezit gekomen van iets dat vele handwerkers altijd graag zouden willen aanschaffen bij de aankoop van nieuw handwerkmateriaal:
TIJD,
Heeeeeel veeeeeeeel TIJD!
Zo heeft elk nadeel zijn voordeel.
Want behalve dat ik veel tijd heb, kóst alles ook erg veel tijd....
Als je je voortbeweegt met hulp van twee krukken of een rollator zoals ik nu, moet je voor elke actie een soort aanvalsplan maken.
Als ik zin heb in een kop koffie hobbel ik met mijn krukken eerst naar de rollator, neem vervolgens een leeg kopje mee en een warm geworden coldpack.
In de keuken aangekomen kost het starten (en met name het vullen van de senseo) nogal wat handelingen waarover je normaal gesproken niet na hoeft te denken en nu dus wel. Ik schuifel rond en let op dat de rollator geen eigen leven wil gaan leiden en te ver bij me vandaan rolt....
Dan is de koffie klaar en voorzichtig vervoert en bij mijn stoel gezet. Dan de rollator geparkeerd en ingewisseld voor de krukken en zijg ik puffend neer op mijn stoel om van dat heerlijk kopje koffie te gaan genieten, om er dan vervolgens achter te komen dat ik vergeten ben een nieuw coldpack mee te nemen uit de vriezer.....grrrrr.
Gelukkig kan ik een coldpack ook alleen met krukken vervoeren, maar toch....
Trouwens, je staat er van te kijken wat je allemaal kunt vervoeren in broek- of vestzakken of tussen buik en broeksband (een boek en banaan mee naar buiten nemen bijvoorbeeld)....Je wordt vanzelf steeds inventiever hierin. Maar o wee als je weer eens wat vergeet...
En dat koekje en die open zak pinda's in mijn broekzak waren ook niet echt een goed idee.
Je snapt dat het daarna goed rusten is.
Helaas niet voor lang, want er moet geregeld geoefend worden.
Maar tussendoor staat daar dan die tas met tijd voor me klaar
Mega veel handwerk tijd......
Gelukkig heb ik er meestal ook wel zin in. dussss....
ik haak,
brei
en patch
dat het een lieve lust is.
Laatst kreeg ik deze prachtig mand vol tulpen en ik zag daar meteen een toekomstig sokken-brei-mandje in . Dus daar heb ik met eindeloos gepruts dit weekend een stoffen voering voor gemaakt.
Nu liggen mijn sokkenwolletjes daar gezellig in.
Afgelopen weekend kwamen ook deze sokken af. Heerlijk die wollen sokken.
Mmmmm je ziet als je goed kijkt dat mijn rechter enkel nog wat dikker is door (zwelling na) de operatie.
De kippen voor het Normandisch kippenhok zijn klaar.
Ik gebruik mijn krukken vaak ook als een soort grote Chinese eetstokjes, zo handig wat je er allemaal vanuit je stoel mee naar je toe kunt halen.
Kijk eens hier zijn ze dan!
Alle blokken voor de kippenquilt.
Tja, toen wilde ik wel verder werken aan deze top, maar waar lag de stof ook al weer?
Gelukkig wilde mijn dochter wel op mijn quiltzolder zoeken. Een plaats die doorgaans door de rest van de familie gemeden wordt als ware het een alchemistisch laboratorium ofzo, vol raadselachtige zaken en geheimzinnigheden.
Dochter zocht en vond en ik prijs mijn voorraad, er is altijd wel weer wat in te vinden.
Dus nu ben ik , met de hand (zou ik anders nooit doen) de tussenbanen aan het aanzetten. Ik snap niet zo goed dat er mensen zijn die dit vrijwillig zo doen, geef mij mijn naaimachine maar....
Maar aan de andere kant word ik hier wel heel erg ZEN van...
Intussen bedenk ik wat er op die banen geappliqueerd gaat worden.
Zo ik ga kiezen welk handwerkje ik nu weer ga pakken, want met al dat oefenen komt er natuurlijk ook uiteindelijk weer een eind aan dit "heel - veel - tijd- eldorado!"
Morgen voor controle naar het ziekenhuis, ben benieuwd wat de dokter er van vindt!
Fijne dag gewenst en ik wens jullie ook veel handwerktijd!
groetjes, Conny
