Al bijna een jaar lagen deze handwarmers vergeten in mijn breitas. Gisteren eindelijk afgemaakt, alleen het bovenste boordje van de hand en duim moesten nog.
Ze zijn vast heerlijk voor mijn artrosevingers als het weer kouder wordt.
Het patroon is van wolnuts en kocht ik op de woldagen in de oude suikerfabriek te Groningen, een jaar of twee geleden.
Ik breide met heel dunne Shetlandwol.
Ik vertelde in een vorig bericht al over mijn plan om mezelf te leren wolverven met natuurlijke materialen.
Ik had eerst het linker, engelstalige, boek gekocht en begon al enthousiast wat materialen te verzamelen. Eikels, eikenblaadjes, vliesbessen....
Ik moest nog wachten op een bestelling met aluin om aan een beitsbad toe te voegen en begon wat impulsief met eikenblad die dat niet nodig had.
Dat gaf een mooie gele kleur.
De vlierbessen mislukten, misschien waren ze niet rijp genoeg of had ik ze nog meer moeten pletten, of iets anders aan toevoegen...in elk geval gaf dat een saai beige en heb ik vals gespeeld met een beetje knotsoude luvo batikverf dat ik nog had. Dat zijn zowel de lila- rozige als de blauwige tinten geworden.
De bruinige is het resultaat van verven met geplette eikels.
Hoe het ook uitpakt ik heb er al veel plezier aan beleefd.
Leren door proberen, heerlijk!
Op internet vond ik ook het tweede boek (rechts op de foto, hier boven) en ik denk dat die handleiding nóg beter bruikbaar is voor me. Ook ontdekte ik dat ik nog wat andere beitsmiddelen aan kan schaffen voor meer variatie in de kleuren.
Dit ga ik vast vaker doen, maar voorlopig moet ik eerst weer garen spinnen om te kunnen verven.
Een tijd terug had ik een verrassingspakket besteld bij "Blij dat ik brei" ,als extraatje zat er roze sokkenwol in, niet echt mijn kleur.
Ik heb de resten van de koudwaterverfbaden (luvo batikverf) rood en blauw bij elkaar gegooid.
En rood en blauw geeft.....
Juist, paars, een mooi diep donker paars. Dat lijkt me wel wat.
Fijne week gewenst, groetjes, Conny
