Crea 21 O

 

O is van onderwijs

38 Jaar was het onderwijs, het lesgeven, tot vorige zomer, mijn werk.

Links laat ik zien dat ik eerst vakleerkracht gym was (19 jaar), les gaf aan asielzoekerskinderen (4 jaar), en basisschoolleerkracht ben geweest (15 jaar) en nu ben ik dan een jaar met pensioen!

Ik zocht tekstjes die ik van toepassing vind op het onderwijs zoals ik het beleefde.

Het geeft ook wel een goed beeld van de almaar toenemende werkdruk in het onderwijs.

Werkdruk is toch echt hetgeen ik het allerminst mis van mijn werk.

Al die onbetaalde overuren, "passend onderwijs".....(ik kan er wel een boek over schrijven)

Maar er waren óók al die pareltjes die lesgeven aan kinderen opleverde, dáár deed ik het voor. Ineens het : "juf, nu snap ik het",  de kleine en grote successen die we konden vieren, Het plezier dat we vaak samen hadden.. De band die je gedurende een jaar kreeg met leerlingen. 

Dat was prachtig.

Ik heb geen moment spijt van de keuze al op 60 jarige leeftijd te stoppen met werken, zeker met de corona crisis, en te genieten van wat het leven nog meer zo waardevol maakt.

Dochters deken, Af!

Wat voelt het altijd fijn om een laatste draadje  af te hechten.

Het dekentje is 6x6 blokjes geworden.

Het is iets van 1,30x1,30m

Leuk is het secundaire patroon van sterren dat is ontstaan. 

Op deze foto zie je de kleur het best.  Tussen groen en blauw in.  Donker turqoise zou ik het kunnen noemen. 

Nu nog even wegleggen tot dochters verjaardag in september en duimen dat het in de smaak zal vallen. 

Fijne dag gewenst. 

 

Van alles wat.

Overal zie je zulke mooie bermen, prachtig, dat is echt genieten.

Tijdens een wandeling zagen we dat we een erg goed bramenjaar gaan krijgen. Zo vol heb ik de struiken nog nooit gezien geloof ik.

We maakten een fietstocht in de omgeving van Meppel. We bezochten o.a. een mooie beeldentuin.  De Havixhorst.

In Meppel

Een grapje van de fietsenmaker.

En nog een fietsgrap onderweg.

De humor ligt op straat!

Tussen alle bedrijven door haak ik regelmatig een blokje voor de deken voor mijn dochter. Het begint al wat te worden.

Hij is nu 5 x 6 blokken, misschien nog 1 rij, misschien nog 2, dan kan ik aan de rand beginnen.

Fijne dag gewenst

 

Uitstapje en bloemen

Onlangs was ik met mijn dochter op stap.  Na een dag Wildlands in Emmen waren we een dag later in Veenhuizen.

Na het gevangenis museum deden we mee aan een rondleiding in een leegstaande,  verouderde,  gevangenis.

Veenhuizen en het nabij liggende Fochtloerveen waren tot bijna midden jaren '80 afgesloten en daardoor voor mij, puber in Assen  een met geheimzinnigheid omgeven plek.  Nu kunnen we in t prachtige natuurgebied wandelen en t dorp  Veenhuizen bezoeken.  De toenmalige bewoners waren allemaal werkzaam of betrokken bij de gevangenis. 

Uit de tuin heb ik vanmorgen een mooi boeket geplukt. 

In de voortuin bloeit de lavendel uitbundig.  Een deel heb ik nu te drogen gelegd om er later geurzakjes mee te maken. 

De kleur en geur van de Provence. Toch een beetje Frankrijk in Nederland.

 Fijne dag gewenst!

Crea 21 N

N is van natuur

 In de natuur, buiten , kom ik tot rust, word ik vrolijk en geniet van alle grote en kleine dingen die ik er zie en tegenkom.

Ook dit gedicht: "Niets" spreekt mij wel aan. 

(helaas staat er niet bij wie het heeft gemaakt)

Het geeft aardig goed weer hoe ik natuur ervaar.

Veel plezier ook met de bijdragen van de andere alfabet deelnemers.

Tas, wol, bee, kikker, oftewel van alles wat...

Tasje

Dit weekend kreeg ik een bericht van degene die in eerste instantie was uitgeloot als winnares van het zomerse tasje. (Paar blogjes terug) Ze was terug gekomen van vakantie (met slechte wifi) en zag dat ze eigenlijk had gewonnen, maar ook dat ik inmiddels een ander had geloot omdat we geen contact hadden gekregen. Ze reageerde daar overigens heel sportief op. 

Aangezien ik tijd en lapjes zat heb,  mailde ik haar vlug dat ik ook voor haar nog gauw een tasje zou gaan maken. 

Als het goed is komt het vandaag bij haar aan en kan ik het nu hier laten zien. 

Ze was blij verrast.

Fijn toch om een ander blij te maken. 

Het maken ging vlot. Die zomerse lapjes liggen per 4 aan elkaar genaaid klaar. Een gestrand quiltproject.

Met die tasjes hebben ze een nieuwe goede bestemming. 

Wol

Vorig jaar was ik druk met spinnen. Ik had maar liefst 2 vachten gekregen. 

Nu las ik ergens dat je ook kunt spinnen met wol die gewassen/ geweekt is water met soda en een beetje zeep. 

Dat leek me wel wat. Minder troep bij het spinnen. 

Dus hup die vacht een nacht in bad. 

Buiten drogen op een kleed was het idee, maar regen stak daar al gauw een stokje voor. Hele spul versjouwen, pfff natte wol is zwaar. 

Gelukkig hebben we een garage waar het nu in alle rust drogen. kan. 

Bee

Al de hele week keek ik uit naar maandagochtend. We durfden het aan om weer met 6 van de 12 vrouwen een bee te houden.

Wat was dat fijn om elkaar te zien en spreken. Elkaars werk bewonderen en advies vragen en geven. 

Bijpraten. 

Wat hebben we het gemist. 

Ook via de app kwamen nog mooie foto's binnen van nog afwezige leden van onze gezellige groep.

In mijn enthousiasme over het elkaar weer te zien,  maakte ik vooral foto s met mensen. 

Die zet ik nooit op mijn blog.

Jullie kunnen wel zien wat er zoal gemaakt wordt. 

Kikker

Thuisgekomen na deze heerlijke ochtend schrok ik me een hoedje. Deze vrolijke groene vriend sprong in de bijkeuken rond.

Arm dier,  helemaal in de stress.  

Gelukkig ben ik niet bang voor kikkers en ik had hem vlot gevangen. 

Nu huppelt hij (of zij) vrolijk rond in de tuin of plonst lekker in het kleine vijvertje.

Fijne week gewenst. 

 

 

Zomers

"Zomers", al geldt dat nog niet helemaal voor het weer, is dit quiltje voor mij.

Een jaar of twee geleden gaf ik een les Dresden plate aan mijn mede bee-leden en maakte daar later zelf deze quilt van.

Een kleuren combi die me aanspreekt, zo fris en zomers, maar die ik nog niet eerder maakte.

Aangezien handquilten niet echt meer te doen is met mijn artrose vingers, heb ik besloten om de niet afgemaakte quilts een voor een te gaan machine-quilten.

Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan.

Ik gebruik tuinhandschoenen met een soort anti-slipnopjes. Dat scheelt veel kracht in het schuiven met de quilt onder het naaimachine voetje.

Lang niet gek, ik ben best tevreden met het resultaat.

Biesje erom (ook rood met witte stippen) en dat nu, zo nu en dan, een stukje met de hand vast zetten . 

Ook dit moet ik doseren, maar zo lukt het wel.

Ik hoop gauw een affo te kunnen laten zien.

Fijn weekend, Conny