Stil protest.

 Aangeslagen,  bezorgd en nog zoveel meer gaat door mij heen na de brute inval in Oekraine.

Een collage voor vrede.

Dat kan ik doen met mijn machteloze gevoel. 

Werken in 3D: sculpting with stitch

Een online workshop van Clarissa Callesen (klik)

Wat een heerlijk vrije workshop, laat je vooral niet belemmeren door hoe het moet, alles is goed. In deze trant moedigde deze docent de deelnemers aan.

Dat is helemaal mijn ding!

Met diverse stoffen en gevonden materialen gaan we vormpjes maken, opvullen en her en der nog met wat steekjes of applicaties, dan wel kraaltjes enz versieren.

Eerst maar wat stofjes geverfd op de gelliplate met acrylverf.

Een eerste vormpje.

Mmm,  eens een stukje hout erop. Bolletjes, lange vormen, dun en dik. Dit is een kolfje naar mijn hand.

Een stuk van een oude spijkerbroek, een netje van rode uien, zaaddozen.

Ik doe maar wat. Hieronder heb ik al een paar vormen aan elkaar vast gezet. (met extra sterke draad)

Dan proberen om tot een wat groter object te komen met de vormpjes die ik heb gemaakt.

Knoopjes en kralen toevoegen.

Stukje touw, stokje.

Oh, en die malle nep-spin past er ook prima bij.

Man en kinderen verstoppen die vaak ergens op een plek waarvan ze weten dat ik het ooit vinden zal, en dan schrikken.... Ik ben bang voor die grote renspinnen. Nou met deze kunnen ze me niet meer laten schrikken, ik heb hem gevangen!, Vast gezet. ;)

Een mondkapje moest er ook in vond ik. Eerst maar eens in de thee en daarna een gelliprint erop....

Dat lichte koordje van het mondkapje (in het midden)  laat ik zo zitten

Zo, nu ziet het er zo uit. Hoe zal ik het presenteren?

Een lijstje van 25x25cm, dat bespatte ik met verf, nog wat papier eronder en wat gevonden gaasachtig materiaal.

Met textiellijm vast gezet en onder druk met wat boeken laten drogen.

Nu hangt het en ik ben tevreden.

Na Eunice waren er hier heel wat bomen om, een foto van zaterdag:

Zelfde boom op maandag, na mega veel regen.

 

Nu is het gelukkig droog en de zon schijnt, heerlijk. Het voorjaar lijkt op komst.

groetjes, Conny

 

Verkennen en verder experimenteren

Inmiddels ben ik weer twee online workshops verder en werk aan alweer een volgende (wordt vervolgd hier).  Wat een inspiratie vind ik bij TextileArtist.org. ik heb nog geen moment spijt, dat ik er lid van ben geworden. Zeker in deze grijze dagen vier ik nu steeds opnieuw een feestje op mijn hobby zolder! 

Onderwerp: Met papier en allerlei maffe materialen een soort pailletten en andere versieringen maken op stof.  Ik vond het eerst maar niks,  maar docent Jessica Grady was zo enthousiast dat je er gewoon aan moet beginnen. 

Vormpjes knippen van papier en plastic en die zilveren zak in het koffiepak was ook wel leuk.  En dan met meer of minder steekjes, borduurwerk en knoopjes vast zetten.  Dat is echt even buiten mijn comfort zone. 

Oude Indiaase stof met spiegeltjes erbij, en een boekpagina, reclame, tijdschriftpapier.... Alles wat je maar bedenken kunt kan.  Heel vrij werken. 

Ik verras mezelf ermee en vind het geweldig leuk!

Ook nog 3D vormpjes vouwen. 

Ik doe eindeloos ideeën op om ooit ergens eens toe te kunnen passen. 

Ik houd de proefjes van de workshops klein, zodat ik ze, met de lesinformatie, in een ordner kan opbergen. 

Een soort inspiratiebibliotheek wordt dat zo.

De workshop van Vanessa Marr betreft het uitwerken van een sociaal thema. 

Ook helemaal nieuw en ook hier begin ik met de nodige scepsis, maar word al gauw heel enthousiast. 

Ze vertelde over haar werk op oude stofdoeken en over hoe hard de vrouwen in de jaren '50 van de vorige eeuw in het huishouden moesten werken. 

Op elke doek vertelt zij een persoonlijk verhaal.

Ze moedigt je aan zelf ook zo'n verhaal te gaan vertellen.

Meteen zag ik in gedachten mijn oma bij de tobbe en de wringer de was doen. 

Wat een enorme klus was dat.  Gebloemd jasschort er bij aan en oppassen dat je vingers niet in de wringer kwamen. Het sjouwen met zware teilen water.  Het uitkoken van de witte was, dat rook zo speciaal.

Op internet vond ik er een prachtig plaatje bij. Net mijn oma!

Ik trok de foto over op overtrek papier.  Dat, en mijn oude stofdoek over elkaar heen,  op t raam plakken met schilderstape (ik heb geen lichtbak) en met wateroplosbare stift overtrekken op de stof. 

Die vale oude stofdoek heeft al heel wat meegemaakt lijkt me .  Tot op de draad versleten,  maar niet door mij.  (Ik werk met andere doekjes) Dit exemplaar was of van mijn oma (en kreeg ik toen ik op kamers ging) of van mijn moeder. 

De stof is hier en daar bijna door. Mooi symbool voor mijn thema vind ik. 

Op de website over de geschiedenis van de huishoudbeurs vond ik twee uitspraken die ik goed bij mijn verhaal vond passen. 

Wat moesten de vrouwen van de generaties voor ons, toch hard werken in het huishouden. 

De tekst heb ik op de stofdoek geschreven en daarna alles met steelsteek geborduurd. 

Hier is dan de ode aan mijn oma en moeder. 

Wat een leerzaam project alweer.  Mijn creativiteit wordt tot het uiterste geprikkeld.  En daar hoopte ik met dit lidmaatschap op.

:)

Nog even een mooi plaatje van hoe de zon hier gister onderging. 

Goed weekend gewenst,  Conny

Tweede online workshop

Bij deze tweede online workshop bij TextileArtists.org

maakte ik een monoprint op papier, maakte er een collage mee en borduurde er nog wat kleine accenten op. 

Er groeit nog niet veel nu in februari maar toch lukte het om her en der wat mini blaadjes te plukken. 

Och, het zijn net kleine boompjes. 

Ik besloot er een mini bos van te maken. 

Ik plakte mijn bedrukte tissue-,wc- en keukenrolpapier (in kleine stukjes gescheurd) met de action textiellijm op een tissuepapieren ondergrond. 

Dat werd nogal hobbelig. 

Eerst wat stukjes met kleur voor de achtergrond. 

Eigenlijk is het de techniek die we in de jaren 70-80? deden met servetten.

De lijm droogt doorzichtig op en de tissues worden wat doorzichtig zodat je in het eindresultaat niet meer ziet dat het allemaal kleinere stukjes waren. 

Nu een compositie maken met de "boompjes"

Na het drogen heb ik er dun plakvlieseline achter gestreken om de boel te verstevigen. Het oppervlak werd er gladder van en nu was er goed op te borduren.

Het mini bos zonder borduurwerk hierboven.  En met hieronder. 

 Weer een erg leuke en leerzame workshop.

Groetjes Conny

 

De grote grijsheid doorbreken.

Afgelopen week,  op een vreselijk grijze dag, wilden we wel eens even wat anders dan een ommetje door onze eigen buurt. 

Musea zijn weer open en we besloten het Planetarium in Franeker te bezoeken. 

Het werd een verrassend bezoek.  Een prachtig pand en een goed verteld verhaal van de wolkammer Eise Eisinga die voor zijn hobby zich verdiepte in wis- en sterrenkunde.

Het verhaal was voor ons,  totale leken in de sterrenkunde,  goed te volgen. 

Hier wat mooie elementen in het museum. 

Wolkammer was hij van beroep. 

Daar is ook plaats voor ingeruimd in het museum. 

Rond 1774 brak onrust uit naar aanleiding van een voorspelling over het einde der tijden. 

Beroemd werd Eise Eisinga met het bouwen (in 7 jaar) van een geniaal model van het zonnestelsel.  Hij wilde daarmee laten zien dat er geen reden was voor paniek. 

Heel knap werkte hij alles in verhouding tot de werkelijkheid uit. 

1 mm op het plafond is 1 miljoen km in werkelijkheid.  Op de zolder kun je de radarwerken zien die hij maakte van hout en gesmeedde metalen pinnen.

Met ontzag en respect hebben we een en ander bekeken.  De planeten bewegen zoals ze ook in het echt bewegen om de zon. 

Na het bezoek eindelijk weer eens koffie in de horeca gedronken.  Dat waarderen we nu des te meer. 

Nog even wandelen door het kleine,  oude  maar helaas natte centrum van Franeker.

 

Kijk eens! Dit is toch echt een lentebode.

Narcissen begin februari!

Terug richting Groningen  sloegen we af naar Dronrijp, om het geboortehuis van Eise Eisinga nog even te zien. 

 

Daar stond op het pleintje bij de kerk ook nog een leuke mini bieb. 

Daar ben ik beslist fan van. 

;)

 Heerlijk om er even op uit te zijn geweest.  Dat smaakte naar meer,  dus vanmorgen hebben we alweer een, koud, fietstochtje gemaakt. 

Fijn weekend.