Rommel voor de een, een schat voor een ander.

 Rond half september is er elk jaar een grote rommelmarkt bij een kerk in ons dorp.  

Als jet kan ga ik er altijd even kijken.  Vorig jaar vond ik er een prachtig setje oud textiel.  Ditmaal vond ik opnieuw leuke dingen voor een prikkie. 

De opbrengst is altijd voor een goed doel. 

Een stel gloednieuwe natuurboeken. Fijn voor onze struintochten in de natuur.

En dan dit hobby stapeltje.

Borduurstramien en garen en een stel stansen.  Nu ik meer met papier werk, leuk om eens uit te proberen. 

En dan oud borduurwerk.  Ik gebruikte iets dergelijks al eens eerder om een borduurtas te maken. En deze lapjes riepen mij gewoon om ze een tweede leven als tas te gunnen. 

Eerst een nachtje in een sopje, niet voor niets, gezien het bruine water dat er af kwam. 

De vier stansen even gestest. De bruine is te bot maar de drie roden zijn leuk om te houden en zo nu en dan te gebruiken. 

Met plezier kijk ik naar mijn buit en in mijn hoofd ontstaan weer plannetjes om ze te gebruiken.  

Ik ben dol op hergebruik. 

Al gauw moest ik gewoon aan de slag met die borduurtjes.  Een tas naar het model van een Japanse rijsttas. 

Dit is de voering.  4 panelen aan een vierkante bodem.  Daarna de zijnaden sluiten. 

De buitenzijde zit in elkaar. 

Mijn vier jaargetijdentas is klaar. 

Een zelfgedraaid koord door de vier kleine tunneltjes.

En zo kunnen de vier borduurwerkjes aan een tweede leven beginnen. 

Groetjes,  Conny

Open monumentendag

Zaterdag j.l. scheen de zon en was het open monumentendag. Wij zetten de fietsen op de auto en reden naar Noordhorn (15 km ten westen van de stad Groningen)

In Noordhorn bezochten we een 13e eeuwse kerk en een heel oud café " de Gouden Leeuw" dat normaal niet open is. 

Vandaar over een smal fietspad door de weilanden richting Fransum.

Maar eerst kwamen we langs de Piloersmaborg (Den Ham) Een zogenaamde boerderijborg, gebouwd in 1633.

Het voorhuis is prachtig. 

En dan de tuin en boomgaard.  Wat een rust. 

We hoorden een verhaal over de historie van het gebouw en mochten ook nog in de kelder kijken. 

 Daarna door naar Fransum.

Fransum is een dorpje van niet meer dan een 13e eeuwse kerk met 2 huizen en een boerderij op een wierde.

In de kerk speelde een gitarist de sterren van de hemel op zijn Spaanse gitaar van 50 jaar oud.  De akoestiek is geweldig in het kerkje. 

Weer verder tussen de weilanden door. Wat een rust en ruimte hebben we nog op het Groningerland.

Feerwerd is een fraai dorpje. "Werd" als uitgang op de dorpsnaam betekent Wierde. De kerk staat doorgaans op het hoogste deel.  

Voor de liefhebbers de fietskaart.  We begonnen linksonder in Noordhorn. (95-61-60-01-Feerwerd-66 -61-95-46)

In het open landschap zijn nog veel lichte glooiingen te zien van wat vroeger huiswierden zijn geweest.  De zee reikte tot hier.  Zo hield men de voeten droog. 

Weer op weg naar Noordhorn. Het hele weggetje zagen we niemand.  De volgende reeks foto's  maakte ik vanaf hetzelfde punt en draaide helemaal rond. 

Dit soort weggetjes van net 1 auto breed hebben we hier veel in het westerkwartier.

Het was een heerlijke middag. 

Groetjes,  Conny

 

Beelden met een knipoog.

Nog een laatste terugblik op ons Drenthe- Achterhoek uitstapje een paar weken geleden.

Het begon met Mannes in Assen op het station.

De vrouw eronder laat zien hoe groot hij is. 

DE andere beelden zagen we vooral in Rees aan de Rijn, net over de grens. Het begon met dit tafereeltje.

Op de Rijnkade: 

Bewoners laten deze zeebonk kijken naar de dames er tegenover.

Speelse beelden van levensechte mensen. Dat sprak me wel aan.

In Emmerich zagen deze man nog aan de Rijn zitten mijmeren.

groetjes, Conny

 

Muurschilderingen

Net als tijdens onze juni vakantie, zagen we op onze Achterhoektrip een paar weken geleden,  ook diverse muurschilderingen. Het begon al tegenover te camping op een of ander diervoedergebouw.

In een achteraf straatje in Silvolde zagen we dit bij een fietsenmaker op de muur.

En bijna in het centrum van Silvolde.

Bij Ulft weten ze ook de spuitbus te hanteren. Toch , als je inzoomt, vind ik de kleurencompositie wel wat hebben. De gekste woorden heb ik er maar even afgeknipt.

Het ruigere werk zeg maar.....

Bij de oude IJzerfabriek in Ulft was een mooie maar niet zo goed toegankelijke schildering (dankzij de wc die ervoor gezet was....)

Even de grens over naar Emmerich. Op een parkeerplaats zagen we dit, was dus ook niet helemaal te zien.

Terug in de Achterhoek zagen we er nog drie in Doesburg.

In het centrum.

En net buiten het stadje, bij de Oude IJssel. Deze vond ik echt heel geslaagd.

Bijzonder en soms ook erg aantrekkelijk om lelijke gebouwen zo op te fleuren.

groetjes, Conny

(zijn jullie ook al met de collages (zie rechtsboven dit blog) bezig?)