De achtste collage

groei  roze  zacht  iets uit de natuur

Groei vond ik lastig om uit beelden en ruilde dat in voor het wisselwoord hand.

Dit was wel een puzzel voor me deze week. Ik wilde graag wat schors of een veer verwerken die ik in het bos had gevonden. Maar kreeg ik niet voor elkaar, De hand was ook veel te groot.

Soms helpt het het dan alles maar even weg te leggen en er later opnieuw mee bezig te gaan.

Zacht werd de bank en de kussens erop, en ook die zachte poes.

Roze de achtergrond.

De vogel uit de natuur

En twee handen die de kat vast houden.

Ik was niet zo tevreden, op een of andere manier paste deze collage niet zo bij mij.  En toen ik op ons daagse ommetje dit vond: 

Prachtige gaasachtige bladeren.

Kunst van moeder natuur, ben ik nogmaals begonnen.

Ik nam er wat van mee, dit is bruikbaar voor " iets uit de natuur".

Dus een nieuwe collage,  en nu waren de ideeën er ook. Groei: jonge kinderen. 

Zacht: wat roze gekleurde lontwol.

Daarmee heb ik meteen alle ingrediënten voor de woorden van deze week. 

Dit is toch meer mijn stijl geworden denk ik.

Van Gerdien kreeg ik ook weer een foto van haar mooie achtste collage:

 Voor komende week hebben we deze woorden:

grillig  doorzichtig  zwart  man

groetjes, Conny

En vergeet niet ook even te kijken bij:

Kitty,  Elizabeth, Janny, Josephine, Marjan

Irene  Hannie Gerdien (zonder blog) Rian Frederieke

Droomlandschap (veel foto's)

 Om vier uur (4!) ging vanmorgen de wekker. We zijn  om 5 uur gaan dauwtrappen met IVN gidsen vanaf Leek (Landgoed Nienoord) naar het Leekstermeer. Er waren denk ik bijna 50 mensen die meewandelden, de weerberichten waren dan ook perfect: windstil (nog koud) lage mist en later zon. Het vroege opstaan was meteen vergeten! In het bos van Nienoord hoorden we nog in het donker de vogels wakker worden. Ze zongen het hoogste lied. Daarna in de eerste schemering via een dijkje richting het Leekstermeer. Kantachtig fluitenkruid langs ons pad.

ijle spinnenwebben in het riet.

De lucht wordt lichter, nog even dan komt de zon op.

Dan zijn we aan de oever van het Leekstermeer (waar overigens een prachtige camping ligt)

Het meer is nog helemaal verstild.

Normaal gesproken zie je hiervandaan de stad (Groningen) liggen.

Nu zijn alleen de ganzen en wij wakker, Ook de mensen op de camping zijn nog in diepe rust.

En daar is hij dan, de zon! De bootjes nog werkloos aan de steigers.

Wij gaan weer verder, de mistflarden zijn voorlopig nog niet helemaal opgelost, maar wat is het mooi. Er is gelukkig genoeg gelegenheid om te kijken, foto's te maken en vooral te genieten van dit prachtige gebied. (pakweg 5 km van huis). Leuk is altijd dat er, behalve de gidsen, vaak ook veel mensen met veel kennis van de natuur meelopen. Het levert mooie gesprekken op. Maar ook raakt iedereen stil van dit mooie droomlandschap.

We lopen op een boerenpad (dat wij nog niet kenden) door de weiden.

Een wei vol uitgebloeide paardenbloemen wordt net aangeraakt door de zon.

We gaan nog door een bosje waarvan ik nooit heb geweten dat je daar ook door kunt wandelen.

Nog een tapuit voor de lens gekregen.

De zon heeft het gewonnen van de mist, het is bijna 8 uur.

Terug bij het dijkje waar we begonnen.

Het was een wondermooie wandeling van zo'n 8 kilometer. Daar kunnen we voorlopig van nagenieten. Het vroege opstaan dubbel en dwars waard. Maar ik voel me nu al vreselijk slaperig.....😵

Een heel fijne dag gewenst. Groetjes Conny

De zevende collage

Aan de slag met: 

 iets van metaal  lucht  kind  groen

Het plaatje van het raam lag al even klaar om eens te gebruiken. Ik knipte de ramen er uit en plakte er een groenige achtergrond achter.

Het kind met de rolschaatsen zoals ik ze ook had in de jaren '60 vond ik in een overzichtsboek van oude Libelles. Eindeloos blokjes om in onze buurt met vele vriendjes en vriendinnetjes.

De lucht beeld ik uit met de luchtballon. En het stukje metaal is een oude munt die aan de ballon hangt.

De collage van Gerdien is ook weer erg mooi geworden:

Voor de achtste collage gaan we aan het werk met:

groei  roze  zacht  iets uit de natuur

Eens kijken wat de anderen gemaakt hebben deze week.

  

Kitty,  Elizabeth, Janny, Josephine, Marjan

Irene  Hannie Gerdien (zonder blog)

Rian Frederieke

groetjes, Conny

Stitchclub workshop

 Onlangs heb ik de stitchclub workshop van Lesley Wood, van december, ingehaald.

We gaan aan de slag met een en-profiel portret. Dus eerst maar eens op zoek naar foto's. Ik vind er twee die ik geschikt vind.

De rechter is van19 september 1952, ouder dan ikzelf! Ik leg die kwetsbare plaat nog maar even opzij.

Ik kies de iets jongere jaren 60  foto uit een Ariadne, met een dame met gehaakte muts.

Ik haal de muts er af bij het overtrekken, het is de bedoeling in het gezicht en op het haar nog wat bewerkingen los te laten.

Het profiel komt in een cirkel. Hieronder heb ik met freezerpapier de vormen opgestreken. Zo, dat de ruimte om het hoofd met acrylverf beschilderd kan worden en het freezerpapier een masker vormt op de delen waar geen verf mag komen.

Als de verf droog is en het papier er af ziet het er zo uit. De stof schemert er nog licht doorheen.

Eerst borduur ik de buitenlijnen om het hoofd en wat in het gezicht, (mbv de lichtbox heb ik de lijnen er in dun potlood op getekend)

Je ziet hier al een begin van de krul in de stof die ik ga accentueren met borduurwerk.

De docente werkte met bloemenstoffen en bloemen in het haar. Ik had zo gauw niet een stof met bloemen die me aansprak. Ik koos deze batik en mbv Vliesofix streek ik de vogels in een soort lauwerkrans in het haar.

Weer een stuk verder: kraaltjes in het gezicht en een rijgsteek om de cirkel.

En toen vergat ik meer tussendoor foto's. Er kwam nog een rand met rijgsteken om de cirkel. Daarna met een dikke draad en stompe naald steeds heen en terug onder die steekjes door steken. Zo ontstond het slinger randje.

Ik borduurde in de vogels en als laatste kwamen er nog wat kraaltjes in het geverfde vlak.

.

Ik verfde een oude lijst die ik nog had en lijstte het werkje in (de cirkel is getekend met een schoteltje)

Weer een leuke techniek om mee aan de slag te gaan en wie weet maak ik nog eens een versie met bloemenstof.

groetjes, Conny