Bijzondere zondag in Enschede. En.......vers van de pers: MIJN DEAR JANE TOP IS AFFFFFFFFF...

Zo hè hè, even pas op de plaats.
(10 nov. ongeveer 13.00 u )

Ik kan niet anders zeggen dan dat het druk was de afgelopen weken.

Op het werk heb ik al op 30 oktober met mijn collega onze  verjaardag gevierd met een Halloween thema. Het was weer erg geslaagd! Heksen , duiveltjes, spoken en andere griezels waren van de partij! A.s. vrijdag ben ik echt jarig.

In het weekend er na hebben we middelste zoon van Groningen naar Amsterdam helpen verhuizen. Hij is daar inmiddels al bezig met zijn masterstudie politicologie.

Op het werk was ik elke dag actief vorige week, een bijscholing en twee gevulde avonden met tien minutengesprekken. Daardoor had ik geen fut voor handwerk.
Ik moet dus bekennen dat de laatste rand nog niet aan Jane vast zit....;-(

Heerlijk was het daarom om zondag met mijn man af te reizen naar Enschede. Het doel was dat we een optreden van het koor: Kanaljerood  (klik) bij zouden wonen.

We gingen er op tijd heen zodat we ook naar de Twentse Welle (klik) konden gaan.

De tentoonstelling Art Quilts was de moeite waard om te bekijken (en dat vond mijn man ook!) . Maar lang ben je daar niet mee bezig. Heel leuk is het om dan ook de rest van het museum, dat in een voormalige textielfabriek gevestigd is, te bekijken.

Wij hebben er in elk geval van genoten en de catalogus ging mee om de quilts thuis nog eens rustig te bekijken.

Na een snelle lunch raceten we vlug naar de Universiteit van Twente waar mijn zwager meedeed in het koor Kanaljerood.

De voorstelling heet "echo's van de waanzin".

Het is thematisch helemaal opgebouwd met liederen die betrekking hebben op de eerste Wereldoorlog. Van aanvankelijk opgewekte soldatenliederen tot de gruwelen en waanzin.

De zang van dit amateurkoor werd ondersteund door indrukwekkende beelden.

Dat, in combinatie met eigen bezoeken aan de slagvelden en begraafplaatsen nabij Yper en Verdun, maakte het tot een heel bijzondere middag.

Ik kan niet anders zeggen dan dat het erg indrukwekkend was.

In januari is dit koor nog te beluisteren in Oldenzaal (zie link)

En nu weer met frisse zin aan de nieuwe week beginnen. 

Het huis is gepoetst en Jane wacht!

Nagekomen bericht dd. 10 november 2014 om 17.00u was het zo ver.

De vlag Dear Jane kan uit.

ZE IS KLAAR!!!!

Het voelt alsof ik nu een soort quiltdiploma heb gehaald.

De top van Jane is nu echt af!

Ik heb haar om 17.00 meteen in/aan de enorme laurierhaag in de achtertuin gehangen. 

Joepie!

Grappig deze foto in de bijna schemer, maakt dat de kleuren er toch heel naturel opgekomen zijn!!

Nu eens zien wanneer ik er aan toe kom, om de quilt te dubbelen.

Maar deze mijlpaal is een feit!

groetjes, Conny