Genieten van Groningen.

Woensdagmiddag maakten we een leuk autoritje.

Vanuit Leek reden we noordwaarts om een paar uur te genieten van het  "Hogeland" van Groningen.

Aanvankelijk was het bewolkt maar later kwam de zon er soms heerlijk door. 

Groningen in het voorjaar is zo mooi!

Kijk en geniet maar mee.

(veel foto's)

 Ik was blij er even uit te zijn.

Onthaasten is het devies als je, zoals wij, de kleinst mogelijke weggetjes opzoekt.

Net ten noorden van Aduard ging de brug over het "van Starkemakanaal" open

Het vredig gelegen kerkje in Den Ham.

Groningen kent erg veel van dit soort kleine oude kerkjes.

Juweeltjes , stuk voor stuk.

( Kijk hier maar eens: Stichting Oude Groninger Kerken)

Hier heb ik echt een zwak voor: Lammetjes!

Verder gaat het langs weidse weiden.

Geel van de paardenbloemen.

Rust en ruimte.

Dat hebben we hier gelukkig nog in overvloed.

We wilden op de thee in de Theefabriek in Houwerzijl.

Ja, hoor ze zijn open!

Een heerlijke plek om even wat te drinken (300 theesoorten waaruit je kunt kiezen!)

 Natuurlijk nemen we er Groningse Poffert bij.

Het is zo mooi om te zien dat het oude kerkje (en pastorie?) op deze manier een nieuwe bestemming heeft gekregen.

Je kunt zelfs het torenkamertje bespreken om daar, hoog en met fraai uitzicht, met zijn tweeën thee te drinken/

Nu nog maar niet, want die trap is nu nog teveel gevraagd voor mij....Beneden kun je ook gezellig zitten.

Er is veel aandacht besteed aan de tuin.

In het winkeltje koop ik nog wat thee om mee naar huis te nemen.

Richting Electra rijden we langs oude binnendijken.

Magnifiek!

Arbeidershuisjes bij Ewer

Zie je hoe smal deze weg is. 

Let op de pionnen, er is ook een draad over de weg gespannen.

Als we daar al even staan ontrolt er zich een fraai tafereel.

De dames moeten gemolken worden.

Clara 3 aarzelt, ze is de eerste: "Zal ik nu wel of niet doorlopen"?

Nieuwsgierig zijn ze wel naar die pottenkijkers...

en dat is wederzijds....

En als dan één koe over de weg is....

De jonge boerin liep er op haar gemak achteraan met een, in roze overal gestoken, peuter van hooguit 2 jaar. De kleine meid hielp zelfs mee de pion die op de weg stond op te ruimen...

Lief.

Na een kwartier vervolgden wij weer onze weg.

 In al die tijd waren wij de enige weggebruiker. 

Stilte, rust, onthaasten. 

Kijk, daar kan ik dus enorm van genieten.

En nu naar huis.

Mijn batterij is weer opgeladen.

groetjes, Conny