Afgelopen maandag kwamen we met 6 vrouwen van onze quiltgroep bij elkaar bij een van ons. Aangezien we vaker bij elkaar over de vloer komen, was opgevallen dan twee van ons een ecostoof, kookmuts, wonderbag, slowcooker, oftewel een hooimadam gebruiken.
Het is het principe van de ouderwetse hooikist waarin boeren hun eten warm hielden terwijl ze op het veld aan het werk waren. Nadat je eten vijf minuten goed hebt doorgekookt kun je het verder laten garen in deze hooimadam. Ideaal voor bijvoorbeeld suddervlees, stoofperen, soep en nog heel veel meer.
Indertijd gingen mijn man en ik op fietsvakantie en gebruikten zo'n eenvoudig een-pittertje om op te koken. Toen al gebruikten we onze slaapzak om bijvoorbeeld rijst te garen.
Het leek ons erg leuk zelf een hooimadam te gaan maken en zo was het plan geboren.
Hieronder eerst de voorbeelden.
Aangezien op al mijn foto´s mensen staan (die ik niet op mijn blog zet) kan ik wel uitleggen hoe een en ander in het werk ging.
Omdat koken met een hooimadam duurzaam koken is (want weinig gas/elektra gebruik) besloot ik niets te kopen maar stoffen uit mijn voorraad te gebruiken. De gebloemde stof had mijn moeder ooit over en ook de blauwe heb ik eens gekregen. De gastvrouw heeft enorme hoeveelheden schapenwol gekregen en die gebruiken we voor de vulling. Ze had de wol al gewassen.
Eerst knip je van beide lappen een cirkel, ruim om je grootste pan heen en een rechthoek van 50 cm hoog x 110cm (ongeveer, een keer om de cirkel plus wat overlap) Eerst leg je dan wol (beetje uitpluizen) op de cirkel en naait die dan dicht.
Dan wol op de rechthoeken, en dan helemaal langs de randen dicht naaien (dat viel niet mee op de naaimachine) Bies aanzetten langs drie zijden, net als je bij een quilt doet, tegenzomen kan later.
De rechthoek aan de cirkel vastzetten zodat de zijkanten een deel overlap hebben (5 - 10 cm) Dat vastzetten heb ik maar met de hand gedaan.
Klinkt simpel maar we waren er de hele dag wel zoet mee, plus een heerlijke lunch met door ieder verschillende, meegenomen, gerechten.
Top dagje, zo fijn dat dit allemaal weer mag.
Tot zover was ik gekomen.
Thuis afmaken, eerst tegenzomen van de bies. Daarna heb ik, omdat de wol wat leek te schuiven, op regelmatige afstanden knopen vast gemaakt (als bij een chesterfield bank) Ik heb twee potten vol met oude knopen, er zitten zelfs nog exemplaren van mijn oma tussen.
Toen nog met de zelfde blauwe stof een koord gemaakt om de boel dicht te binden.
Zo ziet mijn hooimadam er leeg uit.
De gastheer gaf ons gisteren nog een flinke portie stoofperen uit eigen tuin mee.
Vanmorgen geschild, even flink laten koken en nu staan ze te garen. (Wel even een theedoek om de pan voor t eventuele knoeien.)
In mijn eigen nieuwe Hooimadam.
Leuk!
Eén "nadeel", nu ruik je de peren niet, zo'n echte herfstgeur vind ik.
De hooimadam past prima in mijn schaal van een oud lampetstel (de kan heb ik niet) die normaal als fruitschaal dient. Zo staat het lekker stevig.
Inmiddels hebben een paar van de andere vrouwen hun exemplaar ook af. Hier zijn er vast twee:
Eerst één met toepasselijke stof met groenten er op.
Hieronder is een ander model, op basis van een grote cirkel en compartimenten voor de wol. wie weet ga ik die ook eens uitproberen. Net een grote pompoen.
Nu nóg een hergebruik ideetje van Pinterest toegepast: oude wandelschoenen mogen in onze tuin nog een tweede leven als plantenpot hebben.
;)
Fijne week gewenst, Conny
