Doorpakken.

Op 12 september vertelde ik op mijn blog over een blauw witte quilt waar ik aan werk. "Apenstaart op zee".

Ik had notabene 60 driehoekjes qua kleur precies verkeerdom gemaakt en dat moest dus over. 

Bij de bee had ik er al een stel (nu goede) met de hand gemaakt. 

Maar nu heb ik de naaimachine maar even ingezet om flink op te kunnen schieten, zo'n driehoekje maken met de hand wordt al gauw saai, dan schiet ik liever even wat meer op.

Eerst een hele stapel van driehoekjes gemaakt en daarna aan elkaar gespeld, in een lange ketting haal ik ze onder de machinenaald door, dat scheelt heel veel handelingen en ook veel draad.

Losknippen en openvouwen. Zo ging het lekker.

Inmiddels had ik ook alle apenstaarten (dat onderste blokje met die krul) de mini vierkantjes (ook op de naaimachine, met paperpiecing) van 5x5cm af en nu dus ook de witte driehoekjes aan elkaar.

Nu kan het leuke werk beginnen, het in elkaar puzzelen van de quilttop!

Rij voor rij leg ik ze op de grond.

Langzaamaan zie je het patroon ontstaan.

Goed opletten, want de apenstaart ligt steeds in een andere richting. Misschien zie je al dat er behalve krullen ook sterren te zien zijn, er lijkt wel beweging in te zitten.

Daar ligt het dan, alle blokjes liggen nog los, gelukkig kan het even blijven liggen, op mijn quiltzoldertje heeft niemand er last van. Ik ben voorlopig nogal druk met al mijn vrijwilligerswerk. Binnenkort ga ik rij voor rij de top verder in elkaar zetten, nog een hele klus, maar komt goed. Nog even doorpakken. 

Geen haast, t Is af als het klaar is...toch?

groetjes, Conny