En weer een blok van de AWS klaar!

Op Hemelvaartsdag kon ik niet mee "dauwtrappen". 

In dit geval was dat het wadlopen met een heel stel bevriende buren. Vanuit huis genoot ik mee met de foto's die er gestuurd werden en hoopte ik dat ik volgend jaar ook van de partij ben.

(haha, daar ga ik voor hoor met mijn nieuwe knieën)

Ik had het huis dus voor mezelf en heb een mooi blok gepatcht op de naaimachine, één met erg veel driehoekjes.(op de foto nog niet gestreken)

In het midden geen applicatie maar een mooi lapje.

Met de warmte zoals gisteren en vandaag "schakelt mijn systeem uit" zoals ik het noem.

Zulk warm weer is aan mij niet besteed, ik wordt er altijd vreselijk lusteloos van, en de opvliegers vieren op warme dagen ook nog eens uitbundig feest. Pffff....

Ik doe alle ramen en deuren dicht om wat koelte in huis te houden. 

Ik wandel mijn oefenrondje (steeds weer wat verder, zonder krukken) al vroeg op de morgen en vroeg in de avond en verder zit ik binnen en doe erg rustig aan.

Dus aan de slag maar weer met nóg een AWS blok.

Bij het vorige blok noemde iemand het gebruik van vliesofix (raw edge appliqué) in combinatie met de machinale festonsteek.

Och natuurlijk, dat werkt wat makkelijker dan de wijze waarop ik het nu deed.

Ik heb dat vaak genoeg gedaan, maar nu niet aan gedacht.

Ik had nog wat vliesofix in huis dus meteen toegepast in het nieuwe blokje waar weer veel applicatie in zit.

Dit gaat super!

Gisteren kwam ik tot zo ver met blok 4.

Ook weer een bewerkelijk blok, maar wat een leuke quilt om aan te werken!

Steeds weer bedenken welke kleuren ik ga gebruiken.

Mijn hoofdkleur wordt blauw, met accenten rood en diverse andere antieke tinten.

Wel scrappy natuurlijk, want daar ben ik dol op.

Oh, ja , tenslotte nog even aandacht hiervoor:

Rechtsboven aan mijn blog zie je dit logo: 

Esther Aliu biedt hier een platform om creatieve blogs via een link onder de aandacht te brengen.

Voeg je bloglink toe als je wilt: blogs mbt quilts, haken en breien, naaien, borduren, koken en tuinieren.

Als je op dit logo rechts bovenaan mijn blog klikt kom je op de website "creative bloggers"

Ook erg leuk om op rond te kijken!

Fijne dag verder, groetjes, Conny

Als het niet kan zoals het moet, moet het maar zoals het kan.

Bovenstaand gezegde is wel mijn motto dit (school)jaar.

Na twee knie operaties en vaak aanpassen aan de omstandigheden is dit wel van toepassing op mij.

Nu de kippentop af is wilde ik heel graag verder met de Antique Wedding Sampler van Di Ford.

Jaren geleden alweer maakte ik tijdens de zomervakantie twee blokken.

Ze lagen al een tijd smachtend op mij te wachten in een mooi houten kistje.

Het blok hieronder was nog niet helemaal klaar, maar toch wilde ik eerst een blok patchen op de naaimachine.

Testen of me dat lukt met die artrose handen (dus niet alleen overbelast...)

Dus ik begon aan blok 2 uit het boek.

In plaats van een appliquatie in het middenblok koos ik voor een vogel stofje.

Na twee sessies had ik dit blok dan klaar. 

(alle patch-tijd nog steeds goed doseren)

Ik had me inmiddels ook verdiept in dit boek, met de hand appliqueren zit er voorlopig niet in.

Een proeflapje maken.

Mmm deze steek bevalt me niet, zou met onzichtbaar garen misschien beter zijn, maar dat heb ik niet in huis.

Uiteindelijk kies ik voor de machinale festonsteek. 

Maar dan moeten de stukjes eerst voorbereid worden (ook doseren!)

Ik zet de machine op halve snelheid, de naald blijft steeds beneden staan als ik stop.

Joepie het lukt, langzaam maar zeker....

(dit is nauwelijks sneller dan met de hand hoor, maar op deze manier lukt het me!)

Hier ben ik best tevreden mee.

En daar is dan het complete blok, Ik ben helemaal blij dat ik dit zo kan doen.

Ik merk dat ik me sneller verveel als ik niet kan handwerken....

Dan was er nog een tweede blok al in dat kistje dat nog applicaties nodig had.

In een charmpakje vond ik vier dezelfde bloemen met een verschillend achtergrondkleurtje.

Weer met de festonsteek aan de slag, lastig met al die hoekjes.

Maar gelukt!

Fijne dag! groetjes, Conny

De top is af!

Het viel niet mee om de laatste bloemen te appliqueren.

Maar door zo nu een dan een paar steekjes te maken, met mijn overbelaste handen, maakte ik dan toch gisteren de top van het Normandisch kippenhok echt af.

Gisteren kon ik zelfs de twee laatste bloempjes vast zetten, onderwijl heerlijk bijpratend met ons groepje handwerkvriendinnen. In het schooljaar 1985-1986 volgden wij de akte k opleiding in Leeuwarden. Dat was een onderwijsakte voor het diploma "Nuttige handwerken voor meisjes"

Al 31 jaar komen we elk jaar een paar maal bij elkaar, bijzonder om al zo lang heel wat lief en leed te delen met elkaar. Samen met onze liefde voor (heel veel verschillende vormen van) handwerk.

Zonder meer een vriendschap om te koesteren

Vanmiddag heb ik de top uitgespoeld om het wateroplosbare vlies dat ik bij het appliqueren gebruik op te lossen.

Wat nog wel ontbreekt zijn de kippen ogen.

Daar denk ik nog even over na, knoopjes, kraaltjes of toch borduren?

Ondertussen gaat de revalidatie gestaag door. Het fijne is dat ik nu steeds meer kan wandelen bijna zonder krukken. Ik hoop dat het nu ook niet lang meer duurt dat ik kan autorijden, dan kan ik mijn actie-radius weer wat vergroten.

Het lijkt mooi weer te worden deze week, geniet er van!

Groetjes, Conny

Genieten van Groningen.

Woensdagmiddag maakten we een leuk autoritje.

Vanuit Leek reden we noordwaarts om een paar uur te genieten van het  "Hogeland" van Groningen.

Aanvankelijk was het bewolkt maar later kwam de zon er soms heerlijk door. 

Groningen in het voorjaar is zo mooi!

Kijk en geniet maar mee.

(veel foto's)

 Ik was blij er even uit te zijn.

Onthaasten is het devies als je, zoals wij, de kleinst mogelijke weggetjes opzoekt.

Net ten noorden van Aduard ging de brug over het "van Starkemakanaal" open

Het vredig gelegen kerkje in Den Ham.

Groningen kent erg veel van dit soort kleine oude kerkjes.

Juweeltjes , stuk voor stuk.

( Kijk hier maar eens: Stichting Oude Groninger Kerken)

Hier heb ik echt een zwak voor: Lammetjes!

Verder gaat het langs weidse weiden.

Geel van de paardenbloemen.

Rust en ruimte.

Dat hebben we hier gelukkig nog in overvloed.

We wilden op de thee in de Theefabriek in Houwerzijl.

Ja, hoor ze zijn open!

Een heerlijke plek om even wat te drinken (300 theesoorten waaruit je kunt kiezen!)

 Natuurlijk nemen we er Groningse Poffert bij.

Het is zo mooi om te zien dat het oude kerkje (en pastorie?) op deze manier een nieuwe bestemming heeft gekregen.

Je kunt zelfs het torenkamertje bespreken om daar, hoog en met fraai uitzicht, met zijn tweeën thee te drinken/

Nu nog maar niet, want die trap is nu nog teveel gevraagd voor mij....Beneden kun je ook gezellig zitten.

Er is veel aandacht besteed aan de tuin.

In het winkeltje koop ik nog wat thee om mee naar huis te nemen.

Richting Electra rijden we langs oude binnendijken.

Magnifiek!

Arbeidershuisjes bij Ewer

Zie je hoe smal deze weg is. 

Let op de pionnen, er is ook een draad over de weg gespannen.

Als we daar al even staan ontrolt er zich een fraai tafereel.

De dames moeten gemolken worden.

Clara 3 aarzelt, ze is de eerste: "Zal ik nu wel of niet doorlopen"?

Nieuwsgierig zijn ze wel naar die pottenkijkers...

en dat is wederzijds....

En als dan één koe over de weg is....

De jonge boerin liep er op haar gemak achteraan met een, in roze overal gestoken, peuter van hooguit 2 jaar. De kleine meid hielp zelfs mee de pion die op de weg stond op te ruimen...

Lief.

Na een kwartier vervolgden wij weer onze weg.

 In al die tijd waren wij de enige weggebruiker. 

Stilte, rust, onthaasten. 

Kijk, daar kan ik dus enorm van genieten.

En nu naar huis.

Mijn batterij is weer opgeladen.

groetjes, Conny