Het leuke van het lidmaatschap van het Engelse textileartists.org is dat je ook workshops van een jaar of twee terug in kunt halen. Vorige week volgde ik zo de workshop van Sarah Desmarais (gegeven halverwege 2021)
Zij legt daarin uit hoe je bezig kunt met de complexe Japanse wijze om zijde te verven: Katazome.
Terecht vertelde ze dat het onthaastend werkt, de methode vraagt veel tijd.
Voor mij is het soms een uitdaging om, ondanks mijn toch behoorlijke Engels, te begrijpen welke materialen er nodig zijn. Na goed kijken en opletten hoopte ik de juiste spullen in huis te hebben. Ik hoefde er niets voor te kopen in elk geval.
Het begint met "PVA", na haar uitleg gok ik dat het gewone behangerslijm is. In elk geval werkt het. Op twee glasplaatjes (uit oude lijsten gesloopt) ligt een heel dunne zijde stof links en een iets dikkere zijde rechts. Op de glasplaat smeer je ze met een sponsje dun in met behangerslijm zodat ze er mooi strak op liggen.
Dan moet er een mal gesneden worden. Aangezien ik daarvoor echt niet het juiste materiaal heb, gebruikt ik een stevig knutsel karton. Ik kronkel uit de vrije hand wat lijnen met een stift en dan volgt een eindeloos en precies uitsnijden. Ik ben blij dat ik maar een stukje van 12 x12 cm heb gedaan en niet iets groters. Het is een hele klus.
Ik besluit de ronde vormpjes er uit te snijden.
pfff.
Maar dan heb je het uiteindelijk klaar.
Ik wil toch ook nog wat anders er bij proberen. Weer kronkels, maar nu verdik ik hier en daar de lijnen die ik uit wil snijden.
Dit snijden ging al wat vlotter,
De mallen zijn nu klaar en de behanglijm op de zijde droog.
Nu moet ik een soort pasta maken, in Japan maken daarvoor een rijstpasta. Ik gok dat Sarah maïzena gebruikt en een wateroplosbare textiellijm. In de goede verhoudingen moet ik dat heel goed doorroeren, mogelijk was het nog iets te dik. De volgende fase heb ik niet op de foto, want mijn handen zaten onder het spul en kon ik dus geen foto maken. Met een oude klantenkaart (model creditcard) veeg je dan die pasta over de mal op de zijde. De pasta komt door de uitgesneden vormpjes op de stof. Voorzichtig de mal verplaatsen zodat je alle delen van de stof bestrijkt. (linksboven zie je de mal er nog op liggen)
Hier ligt de pasta te drogen. Dat duurt de rest van de dag.
Op de eerste foto zag je het misschien staan, maar ik had nog super oude luvo batikverf. Zeker wel een jaar of 40 oud schat ik. (koudwater textielverf.)
De verf moet ik eerst klaar maken met wat water en dan vermengen met behanglijm.
Weer zo'n dikke smurrie.
Met een spons breng ik de verf aan op de zijde. Het idee is dat onder de pasta geen verf komt.
De stof met de verflaag moet de hele nacht drogen. Na al het werk dat er in zit om zover te komen, vind ik het reuze spannend of het gaat lukken, heb ik de juiste materialen?
Kan ik de pasta met lijm-mix straks lospeuteren?
De volgende ochtend kan ik de stof uitspoelen, eerst de meeste verf er uit. De hele lap is nog een en dezelfde kleur. Maar dan...ik kan de pasta stukjes vrij gemakkelijk los peuteren, moet wel voor elk stukje apart, dus nog weer een hele klus maar dan komt ook het resultaat in beeld. Witte, ongekleurde vlekjes en strepen.
Leuk, ik ben tevreden.
Experimenteren is erg leuk, soms ben je tevreden soms minder, of zoals nu:
wel tevreden maar dit is niet mijn ding.
Desondanks...wordt vervolgd.
groetjes, Conny
