Juffers en libelles

Het is een beetje komkommertijd op mijn blog.

Zomeruitjes en een triggervinger (inmiddels heb ik er een prik in gehad ) zorgen voor weinig creatieve actie. 

Daarentegen wandelen we veel en ik maak er maar weer eens een natuurblogje van.

Ditmaal het het accent op juffers en libelles.

 Libelles kende ik vooral van het rondvliegende soort tot ik ze ook begon te fotograferen als ze ergens neerstrijken.

Eerder vertelde ik al eens dat ik mbv de site waarneming.nl en de app Obsidentify bezig ben de namen te leren van bloemen en beestjes die ik zie. Zo ook met de juffers en libelles. 

Als het me lukt  goed in te zoomen ben ik verwonderd over de schoonheid van deze kleine diertjes. Kleurige lijven en tere vleugels.

Hierboven de Bruinrode heidelibel. (wandeling strubbenbos nabij Schipborg Drenthe)

Blauwe scheenbeen juffer. Wat een fraaie naam (wandeling Mensinghe- en sterrenbos Roden)

De pauwblauwe is de weidebeekjuffer (Roden)

De bloedrode heidelibel rust even op een paal (Roden)

Deze grote blauwe is de gewone oeverlibel (Roden)

Als laatste de Grote keizerlibel in een vijver in onze eigen buurt. Prachtig gele kop en azuurblauw lijf. Deze dame is druk doende eitjes te leggen.

Langs deze weg wil ik nog even melden dat ik al een tijdje niet meer kan reageren op wordpress blogs. Helaas kan ik ze alleen nog maar lezen, ik zal nog pogingen doen te achterhalen waarom dat niet meer kan.

Fijne week gewenst, groetjes, Conny

 

Muurschilderingen

Steeds vaker zijn er tegenwoordig muurschilderingen te zien om gebouwen te verfraaien.

In onze vakantie zette ik er een aantal op de foto.

Middelburg

De watertoren van Oostburg

In de oude binnenstad van Sittard

In een buitenwijk van Sittard.

Bij Muldersplas bij Schinnen

En in Valkenburg

 Wat een variatie!

Fijne dag gewenst, Conny

 

Kaft voor het natuurdagboek.

Op 6 juli schreef ik over het natuurdagboek dat ik maak van een oud notitieboek. Met stof begon ik aan het maken van een kaft voor dit boekje. 

De vele regen vorige week had als voordeel dat ik alle tijd had om heerlijk aan dit project te werken.  De tuin komt later wel. 

Na het rijgen stikte ik met de boro techniek met rijgsteekjes de stoffen op elkaar. Ik spatte royaal koffie over de stof om het een verouderd uiterlijk te geven. 

Op de rug naai ik verschillende dikkere draden op. De dikke bruine draad is met roestwater geverfd en is straks nodig om het boek dicht te binden.

Aan een draad rijg ik kralen.

In een eerdere les van de stitchclub volgde ik een les abstract bloemenlandschap.

Nu de ondergrond klaar is strijk ik m.b.v.

Vliesofix abstracte bloemenvormen op de stof. 

Kijk dit maakte ik eerder dit jaar in het 100 dagenboek. 

Omdat het zulk ontspannen werk is besluit ik nu alles met de hand te borduren. Dat geeft ook een mooie textuur.

Hieronder de bloemvormen voor het borduren. 

Een antiek stuk kant dat ik op de zomerfair bij de Oranjerie in Zeijen kocht komt er op. Alsof het er voor gemaakt is. 

Borduren!

 En dit is het geworden.  Ik ben er erg blij mee! 

 

Achterzijde

Voorzijde

De omslag zit nu met textiellijm aan de kartonnen kaft geplakt. 

Nog  wat details van het borduurwerk. 

De eerste wandeling staat er in.  "De drie polders" bij Lettelbert waar ik eerder deze week over schreef. Hopelijk kan ik er nog vele mooie natuur uitjes  in opschrijven. 

Groetjes,  Conny

 

Nieuw wandelpad: de Drie Polders bij Lettelbert

In ons prachtige Westerkwartier (Groningen) is deze week een nieuw wandelpad geopend.  Vanochtend was het eindelijk even droog en reden we er naar toe voor onze ochtendwandeling (de route is ruim 3 km)

Voor wie hier in de buurt is of woont: Ten Noorden van de A7 bij Lettelbert, parkeren op het parkeerplaatsje  aan de paralelweg van de A7 nabij de Lettelberterdijk. (Lettelbert ligt tussen stad Groningen en Leek)

Wij liepen eerst naar het Lettelbertergemaal omdat de plek bij het overstaphek te nat was.

Jakobskruiskruid

Reuzen berenklauw

Het gebied van de drie Polders is een waterbergingsgebied. Het Lettelbertergemaal staat er al een paar jaar (2021) maar nu is ook deze kant van het gebied voor wandelaars toegankelijk gemaakt,

Het is van oudsher een moerasgebied  waar later het veen is afgegraven. Petgaten, sloten en dijkjes zijn nu nog te zien. Via het Lauwersmeer en kleine riviertjes als de Gave en Oude Riet rijkte ooit de zee soms tot hier.  Nu stroomt het water vanaf Noord West Drenthe hier naartoe en moet het verder naar het Lauwersmeer in het noorden. Dit is het laagste deel van die route van het water en daarom erg geschikt als waterberging.

Wandel je even mee? In de verte zie je de uitkijktoren, daar gaan we naartoe,

Dagpauwoog

We liepen over vele smalle bruggetjes over de sloten. We zien een ree wegrennen. We horen  veldleeuweriken, de graspieper en de rietzanger.

We meanderen met het pad prachtig naar de toren toe. De naam  "de Drie Polders" is mooi verwerkt in de leuningen van de trap.

Prachtig uitzicht:  vanaf de toren zien we verschillende dorpen in de verte en ook vage contouren van de stad (eigenlijk zeggen de Groningers dat als "stad", zonder de ervoor) 

Uitzicht noordwaarts richting Zuidhorn en Enumatil.

Uitzicht oostwaarts richting "stad".

Uitzicht zuidwaarts  richting Lettelbert  en Midwolde. Je ziet hoe dicht het gebied langs de A7 (het deel tussen Groningen en Drachten) ligt

Klein geaderd witje (de foto bovenaan het blog maakte ik hier ook, zelfde vlinder maar dan mooi met zonlicht door de vleugels)

Via het dijkje langs de A7 terug naar de auto.

Nadeel is wel dat je de snelweg steeds wat hoort, zeker als je er zo dicht langs komt.

.

Een (nog) nutteloos deurtje op de dijk.

Wat een mooi gebied, hier komen we zeker terug. Dicht bij huis en ook in andere seizoenen vast erg de moeite waard.

groetjes, Conny