Borduren in maart

 Hieronder de vakjes van maart.

Ik heb me hier en daar laten inspireren door vondsten op pinterest.  Leuk om zo nieuwe motieven en steken te leren.

Hieronder een rommeltje dat ik buiten vond. 

Zo vrolijk geel,  het paste voor mij bij die dag.

Veel grijs in maart vanwege de Corona die we opliepen. Nog een lange staart in de vorm van een voorhoofdsholteontsteking en minder energie.  Maar dat komt wel weer goed. 

Op naar april!

Groetjes,  Conny

ATC ruil

 Mieke (klik) organiseert weer een ATC ruil. Je maakt dan 3 kleine artistieke kaartjes in een techniek naar keuze en stuurt die naar haar.  Zij verzorgt dan de rest van de ruil.  

Ik ben meteen begonnen! 

Ik wist meteen dat ik iets met de techniek wilde doen die ik afgelopen jaar heb geleerd, na een online les van Ruth Norbury.  Hieronder het begin...

De rest laat ik pas zien na de inlever- datum.

;)

De mist trekt op.

 De covid mist in hoofd en lijf lijkt wat op te trekken.  Ik, we (mijn man ook) zijn er nog niet. 

Ik ben een week echt flink ziek geweest, een week koorts en allerlei andere corona klachten.  Toen het me weer lukte, heb ik met grijs geborduurd.  Het covid virus in paars middenboven.

Grijs, omdat ik een hoofd vol watten had,  een soort mist, kleurloze dagen.

Mijn man werd vorige week 65. Stilletjes,  samen,  hoestende en puffend  gevierd. Alles afgezegd wat we van plan waren. Dat gaan we later maar inhalen. 

Woensdag toch wezen stemmen.  De rest van t hokje gevuld met de chaos in mijn hoofd. 

In t onderste vakje (foto hieronder) een beetje voorjaarsgeel tussen het grijs.  Narcissen en ontluikend speenkruid,  de lentebodes die ik tijdens t eerste, moeizame, ommetje zag. 

Vandaag dag 11 na de eerste klachten.  Weer wat verder op weg naar herstel.  Roze kersenbloesem tussen de grijze takken.

En in de tuin zoekt de merel nestmateriaal en duikt daarmee de haag in. 

Elke dag wat verder aansterken nu. Voelde als een stevige griep, maar toch wat anders.  (Hoewel ik me niet herinneren kan dat ik voor t laatst griep had) Ben een paar dagen reuk en smaak kwijtgeweest  maar gelukkig komt dat ook al weer wat terug.  

Mijn moeder is ook herstellende, weet niet meer dat ze zo ziek is geweest.  Soms is dementie een zegen...

Ik krijg weer zin om te handwerken,  ook een signaal dat ik beter wordt. 

Ik ga mijn breinaalden er weer bijpakken.  Tot gauw. 

 

Een nieuwe workshop en nog meer.

 Een week of twee geleden volgde ik de online workshop van Susie Vickery op textile artist.org.

Deze dame woonde op vele plaatsen in de wereld, zette er mooie projecten met vrouwen op.  En ze is textiel kunstenares. 

Kijk vooral eens op haar website. 

Zij leerde ons op een aanstekelijke wijze een portret te borduren. Als basis nam ik deze vriendelijke oude dame, die ik op  internet vond. 

En dit is mijn geborduurde versie geworden. Echt iets om meer mee te experimenteren. In een volgend portret kan ik ook kleur toepassen. 

Erg leuk om te doen. 

Deze week weinig handwerk, want mijn oude moedertje is ziek.  Er heerst buikgriep in het verzorgingshuis en ik ging elke dag even kort bij haar op bezoek. Er wordt heel goed voor haar gezorgd.  Maar we waren ook wat bezorgd.  Het leek niet echt op buikgriep. 

Wat het wel was werd duidelijk toen ik donderdag namiddag in korte tijd hoge koorts kreeg, keelpijn,  raar hoofd, raar kuchje. Ik vertrouwde het niet en zocht gauw de laatste zelftest op die we nog hadden.  Er stonden voor t hele weekend leuke afspraken op de agenda..... (de minister kan nu wel zeggen dat alle maatregelen zijn opgeheven, ik blijf voorzichtig. )

De eerste drupjes zaten er nog maar net in toen er meteen twee steepjes verschenen op het teststrookje. Corona, ondanks alle prikken en boosters....

Maar, dat betekende ook dat ik  het waarschijnlijk bij mijn moeder heb opgelopen.  Zij hebben haar meteen getest,  ook positief. Dus daar kan de beschermende kleding weer aan als ze haar verzorgen.  

Daar zit ik dan ziek te zijn.  Kan alleen maar even naar de mooie sneeuw in de tuin kijken. Geen sneeuwwandeling voor mij, afstand houden van mijn man die nu op de logeerkamer slaapt..... en flink grieperig.....

Maar ik wist meteen wat ik wilde borduren gisteren.  Dat lukte met wat moeite. 

Het virus dat me dan toch te pakken heeft gekregen en de sneeuwvlokken van gister. 

En voor vandaag de warme muts. 

Nu maar uitzieken en vooral hopen dat mijn moeder ook weer gauw opknapt.

 

 Groetjes  Conny

 

Lekker door borduren en rasters maken.

De eerste steekjes voor maart zijn alweer gezet. 

Ik heb weer een nieuw raster geborduurd. 

Het vlindertje had ik al eerder laten zien.

Van een historische kaart trok ik het wegenplan over van mijn dorp en borduurde dat met perle garen. Een grappig frutsel, met betekenis voor mij.

Hier heb ik lekker intuïtief zitten borduren. 

En nog een blaadje in een voor mij nieuwe techniek. 

Afgelopen dagen begon ik met rasters  ontwerpen voor de volgende maanden van het jaar. Het is me gelukt allemaal verschillende te maken. Elk met voldoende vakjes per maand.

 

Daarna kon ik de rasters overnemen op stof. Ik heb geen lichtbak, dus met schildertape plakte ik eerst het papier op het raam. Alle lijnen met dikke stift overgetrokken.

Daarna de stof er goed overheen plakken en met blauwe, wateruitwisbare stift overtrekken. 

 

Het was een ongemakkelijke houding om dit klusje te doen, dus geregeld pauzeren.

Hieronder links zie je april, rechts mei.

En hier ligt de rest van het jaar klaar. Die rasters borduren is een karweitje voor bij de tv of tussendoor. 

Ik kan er mooi het dikkere perle garen van mijn moeder voor gebruiken. (Nog in het doosje waarin het zat toen ik het kreeg)

Groetjes,  Conny

Februari voorbij, lente in aantocht.

 En alle vakjes voor februari zijn gevuld.

Uitdagend vormpje om te vullen,  die ruit.

Maar weer erg leuk om te doen. 

Al een tijdje liet ik weinig natuurfoto's zien, nu maar gauw weer eens. Onlangs zagen we deze vrolijke vriend op Landgoed Nienoord in Leek (Groningen). Op zijn gemak poseerde hij even met wat lekkers.

Eergisteren wandelden we er weer, koude schrale wind en zon.

Als je goed kijkt zie je dat de lente zich echt aankondigt. Nog wel heel aarzelend , maar toch!

Bijna terug bij ons startpunt horen we een bekend geklepper.

De ooievaars zijn weer terug!

Hoog in de boom, zwevend in de blauwe lucht. 4 stuks, ik vraag me af of het dezelfde zijn als vorig jaar. Er wordt hier altijd door meerdere ooievaars-paartjes gebroed.

Nog even inzoomen....

Prachtig.

En kijk eens wat ik vanmorgen zag....dat is toch net een gietertje?

En net zag ik deze nog  naast een groot anker , net een muis!

Groetjes,  Conny 

Borduren, workshop Yvette Philips

Gisteren volgde ik de nieuwste workshop op textileartist.org. Yvette Philips werkt graag met van die oude natuurhistorische prenten. Ze maakt de prachtigste werkstukken met haar "collecties". Ze ordent ze dan net als op zo'n oude prent. 

Insecten, vlinders,  vogels,  veren , schelpen.  Ze borduurt en appliceert.

In de workshop liet ze zien hoe je een tekening op stof overneemt en kan borduren. 

Wat een priegelwerk dacht ik.  Niks voor mij.....

 

Maar een stitchclublid gaf een tip waar je online dat soort mooie prenten kunt vinden.  (www.picturebluebox.com)

O jee, wat een keuze en wat mooi allemaal. 

Zal ik dan toch een klein vlindertje proberen? Gewoon op een stukje oud laken.....

Laat ik toch nog wat foto's maken.... het is veel leuker om te doen dan ik eerst dacht. 

Welk kleurtje zal ik nu weer kiezen. 

En ineens zit daar een klein blauw motje op mijn stof!

Dat smaakte naar meer,  dat veertje is ook zo leuk.  Op stof overnemen en borduren maar. 

Wat subtielere kleuren,  mooie kleur overgangen maken.  Wauw,  leuk om te doen.

Kijk, deze print maakte ik van die website die ik hierboven noemde.

Samen op een proeflapje, beiden heel klein. 

Vanmorgen bedacht ik dat ze niet in een map met proeflapjes hoeven te verdwijnen.  Ze mogen in mijn " ode aan mijn moeder"- elke dag een vakje, borduurboek.

Vliesofix erachter en dan nog vastzetten met een klein steekje. Het veertje past in een ruit van februari. 

Ah, dan kan ik de gelukte fototransfer van mijn broer,  zus en mij als ukkies, er ook wel bijzetten.  

En de vlinder past in een vakje van maart. De hoogste vleugel is deels geappliceerd met een stukje zijde van een oude sjaal van mijn moeder. 

Leuk om zo weer wat nieuw geleerde zaken/proeflapjes in dit boek te stoppen. 

Fijne week gewenst.