Vanmorgen ben ik blij op de fiets "gesprongen" en met harde wind mee naar onze bee gereden.
Het was de eerste keer na de zomer, een kleine groepje ditmaal, maar als altijd weer gezellig.
Even zien wat de anderen meenamen.....Ohhh
Zelf ben ik voor mijn gevoel al maanden niet aan het quilten, dus bracht ik mijn sok maar mee. Komt die ook nog eens af....
In de vakantie vond ik in een leuk breiwinkeltje in Kampen van die dingetjes die er voor zorgen dat de sokkennaalden niet uit het werk glijden.
Zouden ze een officiële naam hebben?
Ik weet het niet, dus "dingetjes".....
....wel in winterse sfeer....
Dit weekend breide ik ook een paar toeren aan mijn Fair Isle vest.
Een hele toer.
Dat kan alleen als ik me er helemaal op kan concentreren, want een foutje is zo gemaakt.
Wat wel heel goed werkt zijn de steekmarkeerders die ik bij elke herhaling van het patroon in het werk heb zitten.
Mijn eerste nieuwe knie viert nu bijna de eerste verjaardag.
Vorig jaar op 16 september kreeg ik de eerste patello-femorale prothese en op 22 maart de tweede.
En nu, nu ben ik weer een week aan het werk!
Ik zit op een barkruk voor in de klas, want staan blijft nog lastig. Ik moet goed opletten wat ik wel en niet kan en doe....
Maar wat is het heerlijk om na een heel jaar revalidatie weer gewone dingen te doen.
Wat heb ik dat gemist.
Na elke schooldag lig ik nog total-loss op de bank......
maar ...met een grote grijns op mijn gezicht.
Zo fijn om weer te werken.
De conditie die komt wel weer.
En op mijn vrije dagen brei ik een paar steekjes.
groetjes, Conny
