Hoi, moi, goedemorgen!

 Zondag lunchten we gezellig bij dochter "in stad" . Groningers noemen hun stad nu eenmaal zo en dat hebben wij overgenomen. We hebben hier tenslotte maar 1 stad in de provincie  dus iedereen weet wat je bedoelt. 

Het was vreselijk grijs weer zondag, maar droog en we wandelden nog fijn door haar wijk.

Een heel oude school,  op de nominatie om afgebroken te worden.  Ik zette nog even de muurschilderingen op de foto. 

Een beetje van alles wat,  maar wel fleurig temidden van alle zooi.

Door naar het nabij gelegen Westpark. Gewoonte getrouw groetten wij andere wandelaars. In ons dorp de gewoonste zaak van de wereld. 

Meestal " hoi", (de dialect sprekers  zeggen: " moi") of "goedemorgen"  "- middag". 

"Dat hoeft hier niet, hoor" zei dochter  "in de stad groeten ze niet terug".  Kleine discussie over verschil stad en platteland volgde. 

Prompt begroetten de volgende wandelaars ons, hihi, daarna hielden wij vast aan onze gewoonte van groeten,  en eerlijk waar: 9 van de 11 tegenliggers groetten vrolijk terug!

Kortom, mensen vinden het fijn om begroet te worden. In de binnenstad net als in ons dorpscentrum is dat natuurlijk anders, maar ik vind het een plezierige gewoonte. 

Het is gemoedelijk,  je voelt je gezien,  je voelt je thuis. Zelfs de jonge pubers die ons op ons ochtend ommetje op het pad langs de vaart passeren, groeten bijna allemaal. Super toch?! 

Hoe is dat in jullie omgeving?

Groetjes,  Conny

Opruimen.

 Wat je hier ziet zijn heel veel jaren quiltnieuws.  Het blad van het Quiltersgilde.

Ik vind het oudste exemplaar : juni 1991- nr 27 en het meest recente is nr 166.

Even rekenen. : ik quilt al vanaf 1986, bijna 40 jaar, oeps. (De laatste jaren minder intensief vanwege artrose) Blijkbaar lid van het gilde vanaf 1991, ruim 34 jaar. 

Aantal bladen quiltnieuws 166-27=139.

Dat zijn 3 enorme stapels!

 

Die bladen liggen maar te liggen in mijn overvolle kast. Al lang dacht ik erover ze eens op te ruimen. En deze week ben ik daar maar eens mee begonnen .

De aanleiding is best een leuke nieuwe uitdaging die ik met 3 vrouwen uit mijn quiltgroep ben aangegaan.  We worden regiovertegenwoordigers voor het quiltersgilde in Groningen.

Een maal per jaar organiseren wij dan een regiodag voor zo'n 70 vrouwen. Allemaal quilters die we hopelijk een leuke hobbydag kunnen gaan bezorgen. 

We zijn al druk aan het brainstormen. 

En ik had op me genomen in de oude quiltbladen na te lezen wat er zoal in de loop der jaren op deze regiodagen wordt gedaan. 

Een grote klus om al die bladen door te nemen. Ik bewaar toch nog vanalles en gooi veel weg.  Deels kunnen de bladen naar de kringloop, de rest in t oud papier en ik ga een ordner vullen wat wat ik bewaren wil.

Ruimte in de kast en een map vol ideeën. 

Groetjes Conny

Mijn favoriete seizoen (12 en slot)

Herfst 

Creatieve Bloghop # 7

Het thema voor deze week is: 

"Iets dat je nooit in het echt hebt gezien".

Het "Forum Romanum" heb ik nooit in het echt gezien. Sowieso was ik nog nooit in Rome, maar wie weet, komt dat er ooit nog van. 

Mijn zoons waren er jaren her met school en één van hen kocht een kalender, daarvan komt dit plaatje, ik voegde er nog wat retro-dames aan toe.

Dit heb ik nog nooit in het echt gezien.

Bijdrage van Ipie

"Iets wat je nog nooit in het echt hebt gezien".

Dat is heel veel. Ik ben niet zo reislustig en hou niet van dierentuinen dus heel veel landen en dieren heb ik nog nooit in het echt gezien.

Toch koos ik voor iets heel anders, namelijk een zeemeermin.

In onze tijd heeft niemand die ooit in het echt gezien maar vroeger dacht men daar anders over.

Columbus meende in 1493 zeemeerminnen te zien. Hij rapporteerde 'vrouwelijke vormen die hoog uit de zee zouden rijzen' en ook over de piraat Zwartbaard wordt verteld dat hij zijn bemanning instrueerde om bepaalde wateren te mijden die hij "betoverd" noemde vanwege zeemeerminnen, die op eerdere reizen waren gezien.

In Nederland kennen we verhalen over de zeemeerminnen van Muiden, Steenbergen en Haarlem.

Het idee dat deze wezens, ook nu nog, echt zouden bestaan vind ik toch mooi.

Van Miyuki-kralen maakte ik daarom deze zeemeermin.

Ik ben benieuwd wat de rest van de creatieve deelnemers nog nooit in het echt gezien heeft.

Groetjes Ipie

Marjan slaat ditmaal over. 

Deelnemers:

 Kitty, Janny en Rosanne, Josephine,  Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone,  Celine,  

Elizabeth, Ria,Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik.