Gister zette ik de laatste steekjes voor de maand december. Maar eerst laat ik november even zien.
In november werd ik 64, dat heb ik er ook ingezet.
En vanwege alle onrust in de wereld plaatste ik er het vredesteken in.
Verder vooral intuïtief de vakjes gevuld.
December kreeg iets meer blokjes met voor mij betekenis.
De kerstboom , 5 bolletjes voor de gezellige kerstdagen met onze drie volwassen kinderen.
Hier onder een vager wordend alfabet. Mijn moeder begint beetje bij beetje haar taal te verliezen. Nu aan 't eind van dit project sta ik voor mezelf extra stil bij dementie. Zelf beseft ze het gelukkig niet meer. En dit project en de mantelzorgjaren helpen mij bij het verwerken ervan. Ik heb het gevoel al een groot deel rouw achter me te hebben. Ik accepteer hoe het nu is en geniet met haar van de kleine dingen die haar vreugde geven.
Het werken met al haar handwerkmaterialen in dit project geeft vorm aan mijn gedachten. Mijmeren. Van haar erfde ik mijn creativiteit.
Daarom noem ik het een ode aan mijn moeder.
(Zie voor dit project de linkjes onder dit verhaal)
Het extreem natte weer moest er ook in. En onze rit langs de hoog staande Ijssel.
En dan de data 1-1-23 en 31-12-23. Een jaar lang borduren. Dat zegt genoeg.
Het was een prachtige uitdaging. Hier zie je alle maanden op een rij.
Elke maand is 30x30cm.
Nu ga ik uitdenken hoe ik ze in een textielboek in kan gaan binden.
Groetjes Conny
20 opmerkingen:
Schitterend, ik heb er geen ander woord voor. En zo waardevol voor jou. En een eerbetuiging aan je moeder. Gisteravond zagen wij op NPO1 de film 'Father' met in de hoofdrol Anthony Hopkins die een dementerende vader speelt. Prachtige film, waard om te kijken.
Wat heb je dit borduurwerk door het jaar heen met intieme,emotionele,vrolijke,zorgelijke,huislijke enz.fases uitgewerkt.
Echt heel creatief gedaan en een respectvolle en mooie ode aan je moeder.
Mijn man en ik maakte zijn moeder en mijn schoonmoeder de eerste vijf jaar thuis en daarna negen jaar op gesloten afdeling in verpleeghuis mee met Alzheimer, helaas weten wij er over mee te praten in alle zorgelijke, heftige, verdrietige, goede en slechte tijden en ten slotte ook hele fijne en gezellige momenten samen in al die jaren ondanks haar nare ziekte.
Ja, echt schitterend is het geworden! Wat lijkt me dat vreselijk om te zien hoe je moeder steeds meer verliest. Sterkte.
Dank je voor de tip
Het is een prachtig en liefdevol werk geworden. Hopelijk heeft je moeder er iets van meegekregen. Je zit in dezelfde periode als ik, 14 jaar geleden. Ik weet hoe het is om zo je moeder te verliezen. En ik wens je dan ook veel sterkte. Gelukkig heb je een fijne hobby, daar kun je veel emoties in verwerken.
Wat geweldig mooi, Conny. Het hele project ontroert me. En nu vooral die vager wordende letters. Ik ben zelf ook jaren mantelzorger geweest voor mijn moeder. Alleen heette dat toen nog niet zo. En dat verlies van taal, dat heb ik zo verdrietig gevonden
Wat heb je alle gebeurtenissen en herinneringen weer prachtig uitgebeeld.
Mooi dat je dat allemaal bij elkaar hebt nu, en straks in een soort van boekje.
Misschien slim om ergens op te schrijven wat de vakjes betekenen, want na enige tijd ben je dat vast vergeten.
Het staat natuurlijk in je blog, maar zou dat voor altijd bewaard blijven???
Sterkte met je moeder. Verdrietig om haar op deze manier langzaam te verliezen.
Heel bijzonder en vooral ook heel waardevol ! Vooral het verdwijnen van taal van je moeder. Ik weet hoe dat is. Ik zorg nu al zes jaar voor mijn man met alzheimer , praten is er niet meer bij. Maar met gebaren komen we ver!
Sterkte met alles !
Wat een voldoening moet dit geven, dat je het elke maand hebt weten vol te houden en betekenisvol hebt kunnen vullen!
Ik heb er een papieren boekje bij waarin ik de betekenis van verschillende vakjes uitleg
Een vager wordend alfabet.... wat een ontroerende manier om de dementie van je moeder te vertalen naar je borduurwerk....
Je hebt een jaar vol herinneringen vast gelegd, heel knap en mooi gedaan!
Wat een mooie herinnering aan je moeder. Zo leuk gedaan.
Wat een prachtige herinnering aan 2023 en jouw moeder. Mooi hoe je haar leven en huidige situatie hebt verwerkt bij dagelijkse beslommeringen. Dit wordt een schitterend boek. Nu nog de pagina’s verwerken. Groet, Dientje
Het is werkelijk een ontzettend mooi afgerond project Conny. Je hebt er
letterlijk je ziel en zaligheid ingelegd en alle details van dit jaar
verwerkt met duizenden steekjes, heel liefdevol. Ben heel benieuwd hoe
t.z.t het textielboek[je] er uit komt te zien.
Wat een mooie 'Ode aan mijn moeder' is het geworden! Nu al een dierbare herinnering! Het vervagende alfabet vind ik mooi gevonden en het is ook een goed voorbeeld van het steeds minder worden van levenskwaliteit. Fijn in ieder geval dat je moeder het zelf niet meer beseft.
Misschien kun je ook nog je blogberichten erbij verwerken. Maar wellicht staat dat ook al wel in je boekje.
H.G. Gonda
Wat mooi geworden. Prachtige betekenissen en herinneringen. Een project van een jaar om stil te staan bij het weg glijden van je moeder. Het opruimen en gebruiken van haar materialen draagt zeker bij aan het verwerkingsproces.
Wat een prachtige herinnering aan je moeder. Het is zo triest om je moeder op deze manier te moeten verliezen. Mijn moeder is maar 65 geworden en wij hebben dit niet meegemaakt maar het lijkt me een van de ergste dingen die er met je kunnen gebeuren. Ik had haar natuurlijk graag een mooi en langer leven gegund, maar denk wel eens "Misschien is mijn moeder wel een hoop bespaard gebleven." Daar troost ik me dan maar mee.
Wat mooi, de gedachte achter het vaag wordende alfabet. Mantelzorg is zwaar en ik denk dat het als er veel geestelijke of lichamelijke ongemakken bij komen nog veel zwaarder wordt.
Wat mooi, een jaar uitgebeeld door het te borduren.
Ik kan me voorstellen dat het je helpt bij het verwerken van het achter uitgaan van de gezondheid van je moeder.
Geniet inderdaad nog maar zoveel mogelijk van haar.
Ik ben benieuwd naar hoe je de ‘bladzijdes’ gaat verwerken in een boek, maar jij met jou creativiteit, zal daar vast iets moois voor bedenken. Groetjes Anita
Wat een prachtig eerbetoon aan je moeder en een mooie manier voor jou om alles te verwerken.
Een reactie posten