Ezumakeeg (Lauwersmeergebied)

Afgelopen week kreeg ik de tip dat er in het Lauwersmeergebied bij de Ezumakeeg (klik) momenteel veel Goudplevieren te zien zijn. Gisterochtend was een mooi moment om daar samen met mijn man te gaan kijken. Fietsen op de auto en daar gingen we. De westzijde van het meer is voor ons pakweg 40 minuten rijden. 

De zeearend op ware grootte. Grappig is dat er rechtsonder staat "er gaat niets boven Groningen" . Aangezien dit bord aan de westkant van het Lauwersmeer staat, in Friesland dus, is het een mooie geste.

Het is stil en verstild. Je hoort alleen de vogels. Zo mooi is dat. Altijd weer genieten. Het licht is ook altijd prachtig in de ochtend.

Meerkoetje

Die steltlopers zijn waarschijnlijk Groenpootruiters.

In dit deel van het water is het al aardig druk. Er komen voortdurend vogels bij.

Hutjemutje op elkaar zittend, uitrustend en foeragerend.

Daar zijn ze dan, de Goudplevieren. Honderden,  zo niet duizenden,  verzamelden zich hier al voor de najaarstrek. 

Stil staan en alleen maar kijken en vooral luisteren. Het heeft iets magisch.

Een eindje verderop staat een wei vol met Konikpaarden, ik tel er een stuk of 50. Ik vermoed dat dit de paarden uit de Oostvaardersplassen zijn. (klik) Daar las ik laatst iets over. Ze zouden onder de klissen zitten en nu tijdelijk in het Lauwersmeer gezet zijn.

Nou, dat van die klissen is goed te zien.

Terug naar de auto fietsen we weer langs de Goudplevieren. Ineens een "woesjj" en daar gaan ze!

Indrukwekkend.

Ze vliegen over ons heen.

Ik weet dat je hier dan nog verder omhoog moet kijken, en ja hoor, de zeearend vloog er boven. "De vliegende deur", ik kreeg hem niet op de foto ondanks dat ie recht boven ons hing. Zo indrukwekkend, steeds opnieuw als je hem ziet.

Ik denk niet dat hij aan het jagen was, maar de schrik zat er goed in bij de kleine vogels.

Ineens was vrijwel het hele meer leeg, op wat stoere grote zilverreigers na. 

We hadden een heerlijke ochtend. Uitgewaaid weer naar huis,

groetjes, Conny