Creatieve Bloghop #4

Vandaag is de opdracht om je te laten inspireren door ruïnes of treinstations.

Alle ruïnes die de laatste tijd in het nieuws zijn, stemmen me verdrietig en inspireren me daardoor niet. Ik koos daarom, alweer, voor een collage met foto's van een treinstation, een tram, Praag en twee jonge mensen gecombineerd tot een nieuw beeld.

Toen Ipie me haar foto van het station in haar woonplaats stuurde bedacht ik me dat wij in Leek ook een echt treinstation hadden en hebben. Er was een fabriekslijntje, een eenbaansspoor dat ergens rond 1985 is weggehaald. Het oude station werd een VVV en later een kantoor. Maar nog altijd ligt er op het mooie landgoed Nienoord in Leek een fijn familiepark met een minispoorbaan. Er is een station met meerdere sporen en de jonge bezoekers kunnen daar een reisje in de ministoomtrein maken. Op Hemelvaartsdag zijn er elk jaar de stoomdagen, altijd een groots gebeuren, waar wij destijds met onze kinderen van genoten.

Zondag wandelden we even op Nienoord en maakte ik een foto van ons kleine, maar toch echte treinstation.

Het verhaal  en de uitwerking van Ipie:

Opdracht nummer 4 alweer; Ruïnes of treinstations.

Ik koos voor het station in mijn woonplaats en wel voor de bijzondere “gastheer” van dat station, namelijk Mannes.

Mannes is een houten hond van 6 meter hoog. 

Voor wie meer wil weten https://www.kunstencultuur.nl/makers/kunst-in-de-openbare-ruimte/afgeronde-projecten/mannes

Deze keer maakte ik een gedicht (foto: Harry Cock, De Volkskrant).

groetjes Ipie

Het verhaal en de uitwerking van Marjan:

De hal van het station in Porto is mijn inspiratie geweest.

Die heeft prachtige blauw-witte

tegeltjes waar een verhaal op is afgebeeld.

We zaten in Amarante en met de trein is het n uurtje naar Porto. Een rode trein.

De kleuren blauw, wit en rood vind je in mijn bijdrage dan ook 

terug

Vriendelijke groet

Marjan

Kijk ook bij de uitwerking van de andere deelnemers:

 Kitty, Janny en Rosanne, Josephine,  Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone,  Celine,  

Elizabeth, Ria,  Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik

 

Herfst, natuur om de hoek.

 8 oktober

Vroeg in de avond vanuit de achterdeur gekiekt.

17 oktober 

Bij ons in de straat staan ineens zo'n 70!! vliegenzwammen op een heel klein stukje gras.

19 oktober

In het centrum van ons dorp zit een ransuil in de boom. Wauw!

Zo vind je zomaar veel moois net om de hoek. 

groetjes, Conny

Boekjes gemaakt en weer te koop.

Een poosje terug liet ik hier boekjes zien die ik van een ander binnenwerk had voorzien in een oude kaft. 

Nu heb ik er weer 2 af.

Zo'n boekje kun je een junkjoural noemen, gebruiken als dagboek of als boek om je heerlijk creatief in uit te leven.

De vorige boekjes (klik) hebben allemaal een nieuw huis gevonden. Superleuk natuurlijk!

De pagina's heb ik met allerlei papieren gemaakt. Ik heb er al wat vakjes en grapjes in gemaakt om je een idee van de mogelijkheden te geven.

(Kijk ook eens bij Hannie, dit en oudere berichten van haar.)

Er zitten bewerkte én onbewerkte speelkaarten in.

Ik heb er veel plezier in om op deze manier boekjes te maken. Ik maak meer dan ik zelf gebruiken kan en daarom zijn de twee die ik vandaag laat zien ook weer te koop. Voor 15 euro per stuk. Dat is inclusief het verzenden en voor mij wat voor de moeite van het maken.

Ik heb van beide boekjes een paar collages gemaakt van wat je er in kunt vinden. 

De meeste pagina's zijn nog vrij om zelf in te vullen.

Het rode boek. ( al verkocht)

11x17cm

136 pagina's 

 Het groene boek. 

11x17 cm

136 pagina's 

Laat me via mail of in de reacties weten of je zo'n boekje wilt hebben ( en ik kan er altijd weer meer maken;)

Groetjes, Conny

Blij

Na een week snipverkouden bankhangen met diverse boeken knap ik eindelijk weer wat op. Gister weer eens op de fiets wat boodschappen gedaan.

Op de terugweg besloot ik langs de leuke kringloop in 't oude dorp te fietsen.

"Je weet maar nooit wat je vindt" is dan mijn motto.

Ik had geluk, vond prachtige oude boeken om te veranderen of bij mijn papierhobby te gebruiken.

Rechtsonder een Engels boekje: "Mother goose nursery rhymes" uit 1952. Met ook heel lieve prenten. Bolke de Beer van mogelijk rond 1950 (eerste druk in 1937)

en Dorus das en Bolke's zoon uit 1951

Het grote blauwe boek heeft als titel: Dierenleven in Artis. Alleen al zo'n voorwoord doet me mijmeren over de 4 jarige Wim die dit fraaie boek van zijn oom kreeg en daarna waarschijnlijk de Verkade plaatjes heeft gespaard.

Ik zal even een paar pagina's met plaatjes te laten zien:

Mooi hè?

Op weg naar de kassa zag ik een vitrinekast met een kikkerverzameling. Ik vroeg bij de kassa of ze te koop waren (er vanuit gaand dat de vitrine deur op slot zat) De verkoper liep mee, ja hoor u kunt ze zo pakken (oeps, er was helemaal geen deur, seniorenmomentje? We hebben er smakelijk om gelachen) en deze vriend mocht mee naar huis.

Niet voor mezelf hoor, maar voor een leskist kikkerpad bij mijn natuurvrijwilligerswerk (klik)

We hebben twee van die leskisten voor kleuters maar in 1 ontbreekt de kikker en die vond ik gister voor maar liefst 0,50 . 

Daar wordt een mens toch blij van.

groetjes, Conny

 

Creatieve Bloghop #3

En zo zijn we vandaag al weer aangeland bij de derde creatieve bloghop. 
Het onderwerp is vrouwen.

Ik koos opnieuw voor een collage: nu met vrolijke uitbundige vrouwen van jong tot oud. Vrouwzijn in onze tijd, in ons land, is zó anders dan hoe het voor onze moeders en oma's was. 

(zie boekentip onderaan) 

Huishoudelijke apparaten, de pil, scholingsmogelijkheden, rechten, werk en welvaart, openden zoveel deuren.  Mijn moeder als zelfstandig denkende en handelende vrouw was altijd een voorbeeld voor me. Studeren en werken (38 jaar) waren daardoor vanzelfsprekend voor mij.

Rood was algauw de thema kleur (bij toeval) Het was wel even zoeken in mijn voorraad plaatjes maar dat ging redelijk vlot. Een vrolijke ode aan onze voormoeders is het geworden.

Ik geef nu het woord aan Ipie en Marjan met hun mooie invulling van het thema.

Het verhaal van Ipie:

Week 3 alweer en de opdracht VROUWEN vond ik niet zo moeilijk.

Ik maakte een collage. 

Uit een kunsttijdschrift haalde ik een plaatje van een jonge vrouw en ik gaf haar een jurk gemaakt van andere vrouwenplaatjes.

Vrouwen genoeg hiermee dacht ik zo.

groetjes,

Ipie

Het verhaal van Marjan: 

Hierbij mijn opdracht "vrouwen"

Jaren terug kreeg ik een ANWB reisgids over de Provence in handen waar een heel klein 

beeldje in stond afgedrukt.

Het bleek een sculptuur te zijn gemaakt door Matisse.

Ik heb dit beeldje uitvergroot en wat abstracter gemaakt.

Vervolgens gebruikt voor mijn vertaling "vrouwen"

Heb het op lutrador getekend en met de naaimachine gestikt.

Heb er knoopsgaten garen voor gebruikt.

met vriendelijke groet,

Marjan 

Dank voor jullie prachtige bijdragen Ipie en Marjan!

Nu nog mijn beloofde leestip, het boek leest vlot en er was voor mij veel herkenbaar uit de levens van mijn oma en moeder.

Op verschillende blogs zullen de andere deelnemers vandaag ook hun bijdrage laten zien

Voor meer informatie zie de link in de rechterkolom. 

Zin om ook eens mee te doen?: welkom! (mail me even of zet het in de reactie hieronder)

Deelnemers:

 Kitty, Janny en Rosanne, Josephine,  Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone,  Celine,  

Elizabeth, Ria,,  Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik

Tot over 2 weken met het thema: "laat je inspireren door ruïnes of treinstations"

groetjes, Conny

Mijn favoriete quote (10)

Al jaren geleden vond ik in een boek deze spreuk:

"Het werk der handen brengt de geest tot rust en laat aan de zielenroerselen de vrije loop"
Diderot 

Deze spreuk past goed bij mij met al mijn creativiteit. Bezig zijn met een project voelt vaak  als een soort meditatie waarbij mijn gedachten kunnen zwalken en zwerven, het brengt me rust.

In het herfst-winterseizoen van 2023 - 2024 deed ik mee aan een uitdaging van het quiltersgilde: 

"van tekst naar textiel"

 Het idee was om in samenspraak met een maatje een tekst uit te werken.

Op de een of manier heb ik dit werk nooit op mijn blog gezet, dus hier is hij nu in deze favorieten reeks.

Dit is mijn tweede versie. Er ging veel onderzoek en uitproberen aan vooraf. Sparren met mijn maatje. Hoe geef je nu vorm aan zo'n spreuk? Die eerste versie verdween uiteindelijk in de kliko. Ik liep vast en begon na een cursus van Eke Krug bij Hawar opnieuw. Het is een klein art quiltje geworden dat is opgebouwd met een achtergrond van stroken stof en papier, gelliprints. Mixed media dus.

Na het machinaal vastzetten van de drie lagen (voor- en achterkant en tussenvulling) begon het borduren, om subtiel textuur en accenten aan te brengen.

Het gezicht was een met een vinger getekende schets op de gelliplaat en afgedrukt op stof. Het symboliseert die gedachten die als wilde haren in je hoofd kunnen spoken en alle kanten uit kunnen vliegen.

De haren geaccentueerd met borduurwerk.

De spreuk staat er gedeeltelijk op geborduurd.

Het werk heeft op een afsluitende tentoonstelling gehangen en stond later in een boekje dat het quiltersgilde maakte voor alle deelnemers en waar ieders werk in stond. Een mooie herinnering.

Het was een boeiend maar ook moeilijk project waar ik veel van leerde.

Voor meer favorieten: kijk bij Elizabeth voor de links naar andere deelnemers.

groetjes, Conny

Mist

Gisterochtend zat de boel hier potdicht, toch zag je aan het licht dat de zon er door probeerde te komen. Spontaan besloten we een ommetje op Nienoord te gaan maken.

Spinnenwebben worden ware kunstwerken in de mist.

Herfst!

We moesten wat improviseren met onze route. Er wordt gewerkt aan het fietspad. Met zwaar materieel wordt er veel zand opgebracht, daar kon je nu echt niet wandelen.

Geheimzinnig duiken er paarden op in de mist.

Betoverend hoe dit viertal stokstijf en alert bleef staan. Wie keek nu naar wie?

Niet alleen spinnenwebben vangen mistdruppeltjes.

Het was een heerlijke wandeling. Er komen ook al paddenstoelen tevoorschijn.

Energiek kwam ik terug van de wandeling en was van alles van plan. Maar helaas na de mist kwam de migraine.....('t was al een tijd geleden)  Maar ook nu zit er nog mist in mijn hoofd, dus rustig aan.

groetjes, Conny