Posts tonen met het label Vrijwilligerswerk. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Vrijwilligerswerk. Alle posts tonen

donderdag 29 mei 2025

Ik ben er maar (leuk) druk mee.

Gistermorgen was ik op stap met IVN. Een plantenexcursie heel dicht bij huis. In onze wijk ligt een oude dobbe waar veel plantensoorten zijn te zien. 






Het was een erg leuke en leerzame excursie.

Aan het eind van de middag ging ik als vrijwilliger helpen bij een creatieve workshop op het woonzorgcentrum waar mijn moeder woonde.


Heel bijzonder om daar voor het eerst weer te zijn na het overlijden van mijn moeder. Ik voelde zoveel respect voor de tomeloze inzet van de verzorgenden dat, toen ik de vraag kreeg van mijn vriendin of ik wilde helpen, ik direct ja zei.
 We hielpen de bewoners met decopatch. Een poes of uil beplakken met vrolijk gekleurd papier. Dat was nog lastig genoeg voor veel mensen,  maar de gezelligheid en beleving stonden voorop. Ik vond het mooi om daar aan bij te kunnen dragen en heb me opgegeven om vaker bij dit soort activiteiten te zullen komen helpen. 

Groetjes Conny



 

maandag 19 mei 2025

Mijn vrijwilligers werk: buitenlessen natuur

In deze tijd van het jaar ben ik vaak behoorlijk druk met mijn vrijwilligerswerk bij NDCE (klik)
Wij geven buitenlessen natuur en ontwikkelen ook divers lesmateriaal. Onze doelgroep zijn bijna alle basisscholen in de Groninger gemeente Westerkwartier.

Ik dacht dat het leuk zou zijn er hier iets over te schrijven en te laten zien (Ik heb de foto's zo anoniem mogelijk gekozen (AVG) omdat het toch wel heel bijzonder en gevarieerd vrijwilligerswerk is. Zo ver ik weet zijn we een vrij unieke club die deze lessen en materialen aan scholen aanbiedt. We hebben zo'n 15 vrijwilligers en geven de lessen altijd met zijn tweeën.

Vorige week deden mijn maatje en ik een les kleine diertjes aan een grote groep 3. Dan zoeken we met de kinderen bodemdiertjes, maar ook diertjes op en onder struikgewas. Met een loepje kunnen de leerlingen hun vondsten bekijken en met een zoekkaart proberen uit te vinden hoe deze mini diertjes heten.


In de klas heeft H.  al een enthousiast verhaal gehouden en dan gaan we naar buiten. Kinderen zijn vaak eerst even aarzelend , tot het eerste diertje is gevonden!
Dit keer was dat een dansvlieg, het jongetje werd er zo blij van dat hij ronddanste "ik ben een dansvlieg"
Dat enthousiasme en de beleving die kinderen ervaren is geweldig om mee te mogen maken.


Als leerkracht vond ik deze natuurlessen toch echt wel de krenten in de pap, dus ik had al snel bedacht dat ik na mijn (vervroegde) pensionering hier vrijwilligerswerk wilde gaan doen.

Na het zoeken bekijken alle kinderen de gevonden diertjes nog even en lichten wij er wat bijzondere vondsten uit. (een meikever en een groene struiksnuitkever, leve mijn obsidentify app als hulpje) ) 


Ook vorige week hadden we een les die grotendeels in school was. Mijn maatje (wederom een H.) vertelde heel veel over bijen en het leven in de bijenkast. Aansluitend gingen we met de kinderen buiten wilde bloemetjes zoeken die ze daarna in de bloemenpers deden om te laten drogen. Alleen van dat laatste maakte ik een foto. Over drie weken krijgen ze een vervolgles over de bloemen: hoe heten ze, welke onderdelen zie ik aan de bloem. Daarna een creatieve opdracht om met de bloemen een kunstwerkje of boekenlegger te maken.


Vanmorgen had ik eerst quiltbee en daarna een andere buitenles bij ons in het dorp. Dat was te combineren als ik iets eerder bij de bee vertrok.

Vandaag waterbeestjes met een nieuwkomersklas.


Vandaag deed ik de uitleg omdat ik 5 jaar heb lesgegeven op een AZC basisschool en dus genoeg ervaring heb om mijn taalgebruik aan deze doelgroep aan te passen. 
Veel voordoen en een summiere uitleg en dan aan de slag met de schepnetjes.
Dat was genieten voor de kinderen en voor ons!


De leerkracht vertelde dat ze met het thema water bezig waren en heel veel zin hadden in deze les.
Vooraf dachten de kinderen dat we wel kikkers en vissen zouden vinden.
Wat een verrassing om dan wantsen, bloedzuigers, en een waterschorpioen te vinden, een poelslak en haften (larven van libelles) Als je die door een loep bekijkt gaat er een wereld voor je open. De oh's en ah's waren niet van de lucht!
Vaak vinden de kinderen het wat vies om in het netje te rommelen met hun vingers maar al gauw is dat geen probleem meer.


De waterschorpioen


En een heel vreemde vis!


Wat jammer dat het dan weer tijd is.


Mijn maatje (een derde H.) is echt super deskundig mbt vrijwel alle kleine vliegende, kruipende en zwemmende diertjes. Hij wilde de afsluiting doen (en paste zijn taalgebruik bijna steeds heel goed aan)
Het was weer een super les.


De kinderen liepen terug naar school en wij waren nog even zoet met het opruimen en weer inpakken van alle spullen.

Nu ga ik aan de slag om de les met de bloemen uit te werken en op papier te zetten.

groetjes, Conny

zaterdag 3 juni 2023

Buitenles en regenboog

Deze week hielp ik als vrijwilliger mee aan een buitenles waterdiertjes.
Als leerkracht vond ik dit de leukste lessen met de kinderen.  Samen iets beleven,  onderzoeken,  doen,  daar leer je veel van.
Nu ik met pensioen ben en Corona voorbij, bezocht ik vorig jaar in ons dorp de vrijwilligersmarkt. Daar zag ik dat uitgerekend de club die deze lessen organiseert mensen zocht en meldde me meteen aan.

In de wintermaanden hielp ik mee lesmaterialen te ontwikkelen voor in lespakketten die scholen aan kunnen vragen,  we hielpen een natuurontdekpad voor 4 scholen te maken. Ik geniet daar erg van. 

En nu in t voorjaar zijn we vaak op stap met buitenlessen. De kinderen zijn niet erg herkenbaar zo,  dus durf ik hier wel een indruk te geven. 

Met schepnetjes beestjes uit de vijver vangen, goed bekijken,  opzoeken hoe ze heten. Omdat ik nog een nieuwe vrijwilliger ben kijk ik de kunst af bij de oudgedienden.  En ik leer er veel van. Daar ben je gelukkig nooit te oud voor!

Een feestje! 

De kinderen genoten en wij ook.

Hier staan ze om de tafel met aqaria om te zien wat er allemaal gevonden is. 


De bak met mini stekelbaarsjes en bloedzuigers.


Zo,  nu dan de regenboog uit de titel van dit bericht. Ik had nog niet laten zien dat de regenboogdeken af is. 
Een pakket van de wolkast.
Ik heb hem een stuk kleiner gemaakt,  het origineel is 100 blokjes. Ik heb er 48, groot genoeg om lekker warm onder te kruipen.
Nog even een randje en dan op de foto. 



Hij is voor mijn dochter.  Die tot mijn grote vreugde sinds kort ineens ook begonnen is te haken. Dat had ik nooit gedacht! 
Nog even dan kan ze zoiets zelf maken. ;)



En nog even een knipoog naar Matty van "heen en terug naar de Ardeche" (klik)
Dit kun je doen met oude bergschoenen.  Ze staan er nu een jaar;)


Groetjes en een fijne dag gewenst,  Conny