Pasen

Pasen, een goed moment om de kippenquilt weer op te hangen. 

    Fijne dagen gewenst. En als t kan mag je nog wat zon naar Groningen sturen!

De top is af!

Het viel niet mee om de laatste bloemen te appliqueren.

Maar door zo nu een dan een paar steekjes te maken, met mijn overbelaste handen, maakte ik dan toch gisteren de top van het Normandisch kippenhok echt af.

Gisteren kon ik zelfs de twee laatste bloempjes vast zetten, onderwijl heerlijk bijpratend met ons groepje handwerkvriendinnen. In het schooljaar 1985-1986 volgden wij de akte k opleiding in Leeuwarden. Dat was een onderwijsakte voor het diploma "Nuttige handwerken voor meisjes"

Al 31 jaar komen we elk jaar een paar maal bij elkaar, bijzonder om al zo lang heel wat lief en leed te delen met elkaar. Samen met onze liefde voor (heel veel verschillende vormen van) handwerk.

Zonder meer een vriendschap om te koesteren

Vanmiddag heb ik de top uitgespoeld om het wateroplosbare vlies dat ik bij het appliqueren gebruik op te lossen.

Wat nog wel ontbreekt zijn de kippen ogen.

Daar denk ik nog even over na, knoopjes, kraaltjes of toch borduren?

Ondertussen gaat de revalidatie gestaag door. Het fijne is dat ik nu steeds meer kan wandelen bijna zonder krukken. Ik hoop dat het nu ook niet lang meer duurt dat ik kan autorijden, dan kan ik mijn actie-radius weer wat vergroten.

Het lijkt mooi weer te worden deze week, geniet er van!

Groetjes, Conny

Naaimachine en knie-controle.

In mijn vorig berichtje vertelde ik al dat ik mijn armen heb overbelast door de combinatie van handwerken en het lopen met de krukken.

Ik verveel me zo nu en dan doordat ik niet kan handwerken en ben toen van de week, met wat moeite naar mijn quiltzoldertje gegaan.

Kijk daar staat mijn naaimachine in haar mooie zelfontworpen hoes.(klik)

Ik ga het proberen. Misschien kan ik zo wel wat aan mijn kippenquilt verder werken.

De originele naaimachinekap dient vandaag als voetenbankje voor mijn rechterbeen en ik ga proberen met links het pedaal te bedienen.

Joepie! Het lukt, eerst wel wat erg hard of juist veel te zacht....;) maar later wat meer gecontroleerd "gasgeven"

Ik moet er eerst erg om lachen maar ben vooral ook blij dat het lukt.

Kijk, nu zitten de twee stroken aan de zijkanten ook aan de kippenquilt.

Later moet ik dan de snaveltjes en  lellen van de laatste kippen er op appliqueren.

Je ziet hier wel dat nog lang niet alle bloemen geappliqueerd zijn.

Zo nu en dan kan ik er eentje doen, maar langzaamaan komt het vanzelf ook wel eens af.

Ik heb zelfs een voorzichtig begin gemaakt met het snijden van driehoekjes voor de rand. Dat is belastend voor mijn armen, dus ook hier is doseren weer het devies.

Ik kon het natuurlijk niet laten er alvast een paar aan elkaar te stikken.

Heerlijk om dit weer even gedaan te hebben.

Gistermiddag ging de bel en stond er een leerling van "mijn" groep 4-6 van school voor de deur.

("mijn" tussen aanhalingstekens, want ik heb maar 3 weken in september echt les gegeven aan deze kinderen. Verder deed ik dit schooljaar, na de eerste knie operatie, alleen op therapeutische basis wat hand- en spandiensten op school en in de klas)

Maar, zo leuk, de kinderen hebben de allerliefste kaartjes voor me gemaakt met leuke teksten.

Ze missen me, en ik hen ook.

Kijk eens ! Daar word je toch vrolijk van?!

Dus, ondanks de zere armen, moest er natuurlijk een antwoord terug, kun je zien wat ik tekende?

Een zwaaiende hand is het idee, met een verhaaltje aan de binnenzijde. 

Ik hoop dat ik over een paar weken weer zo ver ben dat ik in de auto kan rijden en weer voor wat klusjes naar school kan gaan.....

Nu lukt in elk geval een wandeling naar de brievenbus al weer.

Nu ga ik zo wat röntgenfoto's van mijn knie laten zien, dus als je dat niet leuk vindt kun je nu beter weg klikken.

Gisteren was ik met mijn man al vroeg in het Wilhemina Ziekenhuis in Assen voor de zes-weken controle van mijn knie. Eerst werden er foto's van gemaakt, en voor wie het interessant vindt laat ik hier zien hoe die patelllofemorale prothese van mij er nu uit ziet.

Achter de knieschijf had ik geen kraakbeen meer en dat gaf erg veel pijn en beperking. Nu zit er een metalen plaatje op het bovenbeenbot (dat lichte stukje) en kunststof achter de knieschijf (dat zie je niet op de foto)

En hier beide knieën van voren gezien, ik ben weer in balans.

Twee protheses (sept.'16  en maart '17)

De dokter en ook de fysiotherapeut zijn erg tevreden over de revalidatie. 

(En ik ook hoor...)

Bij de orthopeed hoef ik pas over 5 jaar terug te komen en met de fysiotherapie ga ik natuurlijk nog flink door.

Ik ben er nog niet, maar het schiet nu toch op!

Vrolijke groet, Conny

Nóg meer kippen

Alle kippen zijn nu af, dat ging wel erg vlot.

Ik zal ze straks eens bij elkaar leggen en gaan bedenken of ik het patroon verder volg of zelf iets bedenk voor het in elkaar zetten van de top.

ps. De kleuren zijn niet helemaal goed uitgevallen op de foto's. Ik ben afhankelijk van de lichtinval van het moment, want even met de blokken naar een leuk plekje lopen om ze mooi te fotograferen, zit er nog even niet in

Het revalideren gaat aardig naar wens, ik ben nu verder dan na de eerste operatie na twee weken. Dat stemt hoopvol. De pijn neemt nu echt af en de oefeningen toe.

De fysiotherapeut zet me stevig aan het werk. Dacht ik goed te lopen, is hij het er niet mee eens "je loopt met een stijf been!, buigen, buigen buigen"

Goed dat hij daar zo streng op let. je vergeet echt hoe je dingen moet doen. "Bewegingsonwetendheid" noemt hij het, en is normaal na zo'n ingreep.

Je moet eerst weer ervaren hoe je bepaalde spieren ook alweer aanspant. Daar heeft hij handige trucjes voor en dat helpt enorm. 

Dan dus gedurende de dag meerdere malen (maar gedoseerd) oefenen. Het leukste is toch om even een klein stukje buiten te lopen (met twee krukken). Ik kom echt altijd wel buren tegen en heb dan een gezellig praatje. Leuk, want de hele dag in huis en weinig mobiel zijn, is soms wel stilletjes.

Daarbij is het heerlijk lenteweer en geniet ik van de bloesems en eerste groene blaadjes in ons buurtje.

Gelukkig is er ook aanloop van verschillende lieve mensen. Met een vriendin had afgesproken dat ik haar ga helpen met een applicatie quilt die zij zelf ontworpen heeft.

Ze heeft problemen met haar handen waardoor ze zelf nog maar heel kort een paar steekjes kan zetten.  Zo komt dat werk niet af en dat is zo jammer. het is een prachtig ontwerp.

Nu help ik haar elke week een handje.

 Kop koffie en een praatje erbij, tijd zat tenslotte en gezellig op de koop toe.

Fijne lentedag gewenst,

groetjes, Conny

Normandisch Kippenhok

Inmiddels ben ik weer ruim een week thuis na de knie operatie en is het revalideren begonnen. Met ups en downs, want ik heb soms nog veel pijn. 

Steeds weer wat oefeningen en een stukje buiten lopen met krukken, wissel ik af met het maken van blokjes voor de kippenquilt.

Het patroon is van Els Feteris (Quiltmania 76) 

Ik naai de blokken op een luier inleg en had ze al voor de operatie voorbereid. Ik hoef dus maar een zakje uit mijn mandje te pakken en kan aan de slag.

Het is een erg eenvoudig blok, dat in een mum in elkaar zit (met de hand)

Leuke afwisseling met wat geappliqueerde onderdelen.

 Misschien vraag je je af  waarom er Normandisch kippenhok boven  dit stukje staat? 

                       Dat gaat de naam van mijn versie van de kippenquilt worden.
In 2015 waren we een weekje in Normandië en bij dit schattige winkeltje kocht ik de stoffen die ik nu gebruik voor de kippen. Het winkeltje heet: "Lin en 'l autre" in Varengeville, een snoepwinkel voor textiel liefhebbers, veel linnen, bandjes en kantjes, knopen, kleding, heerlijk snuffelen dus.

De kippen gaan dus best vlot.

Het mini snaveltje maak ik door een vierkant lapje twee maal diagonaal te vouwen, ik zet het later vast in de naad als de blokken aan elkaar komen en klap hem dan om zodat het echt een snaveltje lijkt.

Er zitten ook twee mandjes met een ei in de quilt. Ik ga daar later nog een Normandisch kantje op doen (als ik weer op zolder kan komen) Ik kocht in dat zelfde winkeltje ook  een flinke zak met restjes kant en band voor een prikkie.

De foto's (met mijn telefoon) zijn wat beek uitgevallen, maar de kleuren zijn ook wel heel zacht en poezelig.

Verder heb ik dit geweldig spannende boek uitgelezen.

En ik word heerlijk in de bloemetjes gezet. Ook dat is genieten.

Zo, nu eerst weer wat oefenen en dan een rondje blogjes kijken.

Goed weekend gewenst, Conny