Van alles en nog wat...

Kijk eens : de Irish Chain quilt ligt op het bed in de (voor ons) nieuwe caravan.

De twee nieuwe sierkussens erop.

De caravan is nu grotendeels ingericht en voorlopig even naar de stalling gebracht. 

We hadden geluk er een heel dicht bij huis te vinden.

Helaas heb ik een terugslag in de revalidatie en moet echt veel rust nemen in de zin van:  zitten en weinig doen. Wat een domper.

De knie is fraai getaped, maar ja, ik wil dit liever niet, het ging zo goed....

maar ik heb niks te willen nu....:(

Dus ik probeer de moed er in te houden en heb er weer drie blokjes bij gehaakt voor de zomerdeken.

Mijn handen en armen kunnen dat gelukkig wel weer aan.

Bij die laatste drie blokjes heb ik de bloem ecru gemaakt en de achtergrond juist met kleur, voor een speels effect.

Lekker zonnig, daar word ik weer blij van.

groetjes, Conny

AF!

Op 7 juni was het zover.

De leaders-enders Irish Chain caravan quilt is af!

Een quilt vol herinneringen, dit beertjes-lapje bijvoorbeeld gebruikte ik in 1988 om een trappelzak voor mijn oudste zoon te maken.

Omdat ik toen al quiltte heb ik de restjes altijd bewaard en in verschillende quilts duiken er weer stukjes van op.

In dit blok een jasje van mijn dochter, zeker ook van 20 jaar geleden, een zomerbroekje van de oudste en ook een van middelste zoon.

Nog een tweede trappelzakje....

Stofjes van mijn moeder en ook van schoonzus gekregen....

Ik blijf kijken en de herinneringen komen spontaan binnen.

De quilt mag straks mee op het bed in de nieuwe caravan.

Als we ons een keer vervelen kunnen we "ik zie ik zie wat jij niet ziet" spelen....

Zucht....

Het is me nu te warm buiten, ik ga een nieuw AWS blokje voorbereiden....

Fijne week allemaal!

groetjes, Conny

De verveling voorbij!

Ik had geen tijd om me te vervelen afgelopen week.

Mijn dochter reed me in het laatste mei weekend naar mijn moeder, om gezellig met elkaar thee te drinken. Fijn dat zij dan kan rijden, want mijn verste tocht tot dan toe was een ritje naar de fysiotherapie (1 km)

Van een vriendin kreeg mijn moeder , ook weer via via quiltspullen.

Ook wat lapjes die ik voor de goede doelen quiltjes kan gebruiken.

Ook zaten er veel tijdschriften bij, de meesten neem ik volgende week mee naar mijn bee, eens zien of er gegadigden voor zijn.

Vorige maandag was feestelijk, want mijn dochter kreeg haar Bachelor Engels diploma.

En...ik ben weer op school geweest, eerst alleen op de koffie maar later ook al een uurtje in de klas.

Vermoeiend maar erg fijn.

Ook ga ik nu 3 x per week oefenen op de trainingsapparaten bij de fysiotherapie. Ik zit in de fase van het versterken van de spieren, da's nog slappe hap....maar gaat de goede kant op.

Nog even doorzetten.

Inmiddels is het volgende AWS blok af.

Blok 4 uit het boek.

Ook weer helemaal op de naaimachine gedaan.

Nog een flinke klus.

Ik ben momenteel bezig mijn grotendeels voltooide, maar lang weggelegde, leaders-enders quilt af te maken. Ik weet eindelijk waarvoor ik die wil gebruiken....

We hebben een caravan, "sleurhut" of nog leuker "zwerfhuisje" aangeschaft.

Al heel lang was dit een wens van ons en nu is het gelukt er een te kopen. Over een paar weken kunnen we hem ophalen.

Toch weer kunnen kamperen en rondtrekken, maar wel een beetje luxer....hihi.

Maar bij een echte quilter moet er dan natuurlijk wel een quilt op het bed mee.

Er zit een vast bed in en dan ziet het er overdag ook gezellig uit!

Dus aan de slag....

Het is een Irish Chain patroon van Bonnie Hunter.

Ik dacht handig te zijn en het van te voren per blokje (machinaal) te quilten.... maar die blokjes zijn 20 x 20 cm.....daarmee maakte ik het me erg lastig, al die naadjes op de achterzijde moet je ook afwerken.....

Hoe vaak ik al verzucht heb "had ik eerst maar grotere eenheden aan elkaar gezet voor het quilten..."

Maar nu het langzaam aan een geheel wordt, geniet ik enorm.

Hij is echt super scrappy...

Kijk hier zie je de achterkant...die is nu lekker bont met al die kleine apart gequilte blokjes.

Nog drie lengte naden en dan kan ik een bies gaan maken.

Details van het scrappy gebeuren zal ik later maken.

Een heel fijne dag gewenst!

groetjes, Conny

UFO berg te lijf!! Pas op heel veel quiltfoto's!!!!!!!

Goed, ik geef het toe.

 Mijn berg UFO's dreigt om te vallen. 

Na inmiddels  zo'n 28 jaar quiltverslaving loopt het uit de hand.

Mijn UFO berg is nu definitief TE HOOG!! 

Dit is zo langzamerhand de Mount Everest der UFO's......

Mount UFO.

Ook in september kun je goede voornemens hebben.

 Mijn voornemen is om  mijn Mount UFO echt te gaan te verkleinen.

Naast het breien en haken geen nieuwe quiltprojecten, nu echt eerst wat af gaan maken.

Zo, aan dat voornemen zal het niet liggen....

Nu de uitvoering.

Al een paar weken ligt er een baby quiltje/dekentje/speelkleed klaar, op de bies na.

Die klus is te overzien en pakte ik het eerst aan.

De stof voor de bies was zelfs al gesneden.

Even met de machine vast zetten en met de hand zomen.

Dat was snel af.

(nu de baby nog...die is nog onderweg)

Fijn dat die baby quilt nu klaar is, maar dat was maar een klein werkje.

Ik weet niet of ik hier ooit mijn labels al eens heb laten zien?

(dit even terzijde, maar er gaat nog wel zo'n label op het babyquiltje)

Ik gebruik ze al jaren en heb ze ooit HIER besteld.

Ik zag dat ze daar nog steeds te koop zijn.

Goed, nu doorpakken.

Aan de slag met het volgende project dat op mijn UFO berg ligt.

Ik besluit mijn Leaders- Enders project ( zie site Bonnie Hunter) bij de kop te pakken.

Met behulp van haar techniek heb ik in de loop der tijd heel veel 2 1/2 inch blokjes (132) aan elkaar gezet om er een Irish Chain quilt van te maken.

In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik de blokjes één voor één gedubbeld en machinaal gequilt.

Verstandsverbijstering, omdat ik toen nog niet door had welke megaklus me nu wachtte om aan de achterzijde alle naden tussen de blokken netjes af te werken.

MEGA.

En daarmee werd dit project een echte UFO.

Twee banen zaten al aan elkaar.

Maar telkens zag ik die mand weer staan, dus ben ik onlangs eerst maar eens begonnen de laatste blokken in rijen vast te naaien.

Ik kreeg de smaak te pakken, het is zo vrolijk met al die scraps.

O die was van een slaapzakje van mijn oudste zoon (bijna 27) en die van een jurkje van mijn dochter en dat snippertje was ooit een gordijntje in het poppenhuis waar ik als kind mee speelde.

Zucht.

Mijmerend en ploeterend bedacht ik een manier om in elk geval de korte naadjes tussen twee blokken met de machine af te werken. (mmm, kan netter, maar zo is de klus te overzien)

Ik zet aan die eerste twee toch nóg een lange baan en ik negeer die open naden aan de achterzijde nog even.

Dat kan later bij de tv wel.

Ofzo....

Kijk eens, al drie banen aan elkaar, het patroon begint zichtbaar te worden.

Mmm toch wel leuk die machine gequilte figuurtjes...

Grrr, Nog meer.... "niet kijken - nu negeren - komt later - naden"

Dit is veel mooier om te zien, al vier banen aan elkaar.

Worstelen achter de naaimachine met die steeds grotere lappen.

Maar hier ben ik zoooooo blij mee: de score is nu 6 banen aan elkaar, dat is de halve quilt!!

En dan straks maar rustig aan met de hand beginnen aan die grrrrr  naden.

Niet alleen de voorkant is scrappy, ook voor de achterkant zijn allerlei resten gebruikt.

Deze 6 losse banen moeten nog maar even wachten, die zijn voor de tweede helft van de quilt.

Fijne dagen gewenst.

Ik heb nog wel even wat te doen.

groetjes vanaf Mount UFO, Conny