Lekker prutsen

Een jaar of twee geleden verfde ik wol in prachtige tinten geel met fluitenkruid.

Al een paar dagen wandelde ik langs prachtig bloeiend fluitenkruid en vroeg me af of je er ook papier mee zou kunnen kleuren.

Vandaag had ik na wat klusjes wel tijd om dat eens uit te proberen.

Tijdens mijn ochtend ommetje nam ik wat stelen fluitenkruid mee en knipte ze in stukken en deed dat in een netje.

Zakje dichtbinden en in de oude verfpan, water erbij.

Ik liet het fluitenkruid een half uurtje sudderen (wasemkap aan want het ruikt tamelijk vreemd) om de verfstof te krijgen.  Was op de gok, misschien was het water wat geler als ik het wat langer had  doorgekookt.

Beetje raar kleurtje water in de gootsteen.

Ik verzamelde wat printpapier en oude boekpagina's en dompelde die voorzichtig in het gele water. Soms wat langer laten staan, soms wat korter en dan heel voorzichtig op het droogrekje hangen (nat papier scheurt heel snel)

Het papier kreeg een mooie zacht gele kleur.

Ik weet dat je papier ook een "oude" kleuring kunt geven met heel sterke zwarte thee. 

Er was nog ruimte op het wasrekje dus ik kookte water en liet zo'n 2 liter thee trekken en toen ook hup in de gootsteen.

Wat grappig om te doen, ik ben benieuwd hoe het papier opdroogt. En dan kan ik het mogelijk gebruiken om er weer een boekje mee te maken.

Kijk eens: na het drogen!

In mijn mailbox kwam  nog een mooie aanbieding langs die ik hier graag wil doorgeven. 

Vorig jaar deed ik mee aan de sketchbookrevival van Karen Abend, een hele reeks leuke gratis workshops met allerlei technieken en ideeën voor liefhebbers van papier/junkjournals/tekenaars/collagetechnieken enz enz. Meld je aan via onderstaande site en dan mag je gratis meedoen.

27 mei tot en met 9 juni: sketchbookrevival: www.sketchbookrevival.com 

groetjes, Conny

 

En nog steeds is er stof over.

Na het experimenteren n.a.v. de workshop van Sue Hotchkis had ik nog wat ideeën die ik wilde proberen. 

Ik werkte nu op mijn gelliplate.

Omdat die zacht is (itt een glasplaat) worden de lijnen wat steviger dan wanneer je hetzelfde op glas zou doen. 

Hieronder een aantal prints met een z.g.n. ghostprint. Patronen maakte ik nu met de achterzijde van een kwast, rollen met een geribbelde dop, ronde bewegingen met een oude pillenstrip, en de ronde opening van de dop...lekker spelen!

De meeste verf op de gelliplate wordt door t eerste lapje opgenomen,  maar er is genoeg om nog een tweede afdruk daarmee te maken. Dat noemen ze in t Engels een "ghostprint".  Daar weet ik zo gauw geen goede Nederlandse term voor.  Voordeel is meteen dat de gelliplate dan weer vrijwel schoon is. De tweede afdruk is vaak wat zachter van kleur en vaak vind ik het patroon dan mooier uitkomen. 

Ik heb er opnieuw van genoten om met de ideeën van Sue te spelen. 

Kijk maar mee. 

 

Keus genoeg om nu een abstract werk te gaan maken.  Maar eerst de lapjes strijken om de verf met textiel medium te fixeren.

Ik heb wel veel lol met mijn enorme lap van de kringloop.  Hij is nu nog niet op. ;)

Als je nagaat dat al de geverfde lapjes van de afgelopen week een formaat van ruim A5 hebben. Kun je je voorstellen hoe groot die lap was.  Veel meer dan een lit jumeaux laken denk ik. ;)

Nu maar eens wat gaan denken en proberen met een stofcollage. En dan is april bijna voorbij,  er moeten ook nog wat vakjes geborduurd worden. Mijn energie nog niet helemaal terug na de Corona, maar die hele ververij is maar mooi gelukt. 

Groetjes, Conny 

Over nog een workshop en nog meer verf.

 Zondag kwam de nieuwe workshop van Sue Hotchkis online op textile artist.org. We gaan abstract werken met.... jawel monoprinten op stof! Hihi. 

Ruk de verf maar weer aan. 

Zij werkt op een glasplaat.  Dus ik kan die ik bij katazome gebruikte weer pakken. En gewoon acrylverf met textielmedium.

Geen moeilijk gedoe.  Stokjes, kwasten, wat je maar hebt. Spatten  krassen, rommelen. Heerlijk!

Ik heb geen foto's van het proces maar wel wat resultaten. 

Ik pak eens niet teveel blauw,  eens zien wat ik vind van kleuren die minder vanzelfsprekend voor mij zijn. 

Dit proces en deze vrije manier van werken  is meer mijn ding dan het tijdrovende katazome. Hierbij leidt echt het ene idee tot het andere. 

En daar geniet ik enorm van. 

Het mega stuk katoen van de kringloop (voor wel 2 euro) is ruim voldoende om verder mee te experimenteren.

Sue zegt: " there are no failures"

Maar natuurlijk slaagt het ene beter dan het ander. Maar ze zegt "alles bewaren voor toekomstige projecten".

;)

Ik probeer ook wat op effen, gekleurde, lapjes in het gekozen kleurpalet.

De bedoeling is om met wat van deze probeersels met borduurwerk enz. een abstracte collage te maken. 

Maar eerst genieten van het verven. 

Enne.....ook dat wordt nog weer vervolgd. 

Groetjes Conny

Nog meer geverfd

  Na het katazome experiment uit het vorige bericht had ik nog wat rode en blauwe luvo batikverf over. 

Ik maakte er verschillende verfbakjes mee. Het rood bleek meer roze te verven dan rood,  en gemengd werd het paars. 

 

T zijn maar kleine bakjes. Ik legde er wat lapjes wit katoen in ( van een gigantisch stuk katoen dat ik voor 2 euro bij de kringloop heb gekocht) En ook nog wat draden en kantjes mochten in het verfbad.

Hier hangen de lapjes te drogen bij de katazome lapjes.

Na het drogen vond ik de meeste lapjes  nogal saai eigenlijk.  Ik zag ergens op een blog dat iemand de geverfde stof ging stempelen. Dus even geprobeerd.  Mwah....

Met zelf gesneden gum- stempels stempelen dan?  (ook bij een mede Blogger gezien) Dit vind ik al wat aardiger. 

Uiteindelijk heb ik de meeste lapjes op de gelliplate met een stencil (van de action) een stippen patroon gegeven. Mmmm, had ik dat stencil misschien ook wel voor katazome kunnen gebruiken?

Het is zo wel meer een geheel geworden waar ik misschien wel iets mee kan. 

Hier onder nog de bijpassende draadjes een kantjes.

Ik heb me er op een regenachtige dag prima mee vermaakt. 

Maar.... wordt vervolgd. 

Groetjes Conny

 

Workshop katazome

Het leuke van het lidmaatschap van het Engelse textileartists.org is dat je ook workshops van een jaar of twee terug in kunt halen. Vorige week volgde ik zo de workshop van Sarah Desmarais (gegeven halverwege 2021)

Zij legt daarin uit hoe je bezig kunt met de complexe Japanse wijze om zijde te verven: Katazome.

Terecht vertelde ze dat het onthaastend werkt, de methode vraagt veel tijd.

Voor mij is het soms een uitdaging om, ondanks mijn toch behoorlijke Engels, te begrijpen welke materialen er nodig zijn. Na goed kijken en opletten hoopte ik de juiste spullen in huis te hebben. Ik hoefde er niets voor te kopen in elk geval.

Het begint met "PVA", na haar uitleg gok ik dat het gewone behangerslijm is. In elk geval werkt het. Op twee glasplaatjes (uit oude lijsten gesloopt) ligt een heel dunne zijde stof links en een iets dikkere zijde rechts. Op de glasplaat smeer je ze met een sponsje dun in met behangerslijm zodat ze er mooi strak op liggen.

Dan moet er een mal gesneden worden. Aangezien ik daarvoor echt niet het juiste materiaal heb, gebruikt ik een stevig knutsel karton. Ik kronkel uit de vrije hand wat lijnen met een stift en dan volgt een eindeloos en precies uitsnijden. Ik ben blij dat ik maar een stukje van 12 x12 cm heb gedaan en niet iets groters. Het is een hele klus.

Ik besluit de ronde vormpjes er uit te snijden.

pfff.

Maar dan heb je het uiteindelijk klaar.

Ik wil toch ook nog wat anders er bij proberen. Weer kronkels, maar nu verdik ik hier en daar de lijnen die ik uit wil snijden.

Dit snijden ging al wat vlotter,

De mallen zijn nu klaar en de behanglijm op de zijde droog.

Nu moet ik een soort pasta maken, in Japan maken daarvoor een rijstpasta. Ik gok dat Sarah maïzena gebruikt en een wateroplosbare textiellijm.  In de goede verhoudingen moet ik dat heel goed doorroeren, mogelijk was het nog iets te dik. De volgende fase heb ik niet op de foto, want mijn handen zaten onder het spul en kon ik dus geen foto maken. Met een oude klantenkaart (model creditcard) veeg je dan die pasta over de mal op de zijde. De pasta komt door de uitgesneden vormpjes op de stof. Voorzichtig de mal verplaatsen zodat je alle delen van de stof bestrijkt. (linksboven zie je de mal er nog op liggen)

Hier ligt de pasta te drogen. Dat duurt de rest van de dag.

Op de eerste foto zag je het misschien staan, maar ik had nog super oude luvo batikverf. Zeker wel een jaar of 40 oud schat ik. (koudwater textielverf.)

De verf moet ik eerst klaar maken met wat water en dan vermengen met behanglijm. 

Weer zo'n dikke smurrie.

Met een spons breng ik de verf aan op de zijde. Het idee is dat onder de pasta geen verf komt.

De stof met de verflaag moet de hele nacht drogen. Na al het werk dat er in zit om zover te komen, vind ik het reuze spannend of het gaat lukken, heb ik de juiste materialen?

Kan ik de pasta met lijm-mix straks lospeuteren?

De volgende ochtend kan ik de stof uitspoelen, eerst de meeste verf er uit. De hele lap is nog een en dezelfde kleur. Maar dan...ik kan de pasta stukjes vrij gemakkelijk los peuteren, moet wel voor elk stukje apart, dus nog weer een hele klus maar dan komt ook het resultaat in beeld. Witte, ongekleurde vlekjes en strepen. 

Leuk, ik ben tevreden.

Experimenteren is erg leuk, soms ben je tevreden soms minder, of zoals nu: 

wel tevreden maar dit is niet mijn ding.

Desondanks...wordt vervolgd.

groetjes, Conny