zaterdag 29 april 2017

Belofte....


Belofte heb ik dit stukje genoemd.
Maar eigenlijk had ik het willen hebben over frustratie en verveling.


Tot,,,,, ik vanmiddag de tuin in ging en heerlijk genoot van de zon.
De bloempjes en de bijtjes.
De vlinders en de kikkers.


Eigenlijk staat de natuur ook mooi symbool voor de revalidatie waarin ik nu nog steeds zit.
Al vanaf september......
Deze uitgebloeide hortensia bloemen staan dan voor de staat van mijn beide knieën vóór de operaties.


Ik voel me als een bloem in de knop, de belofte dat het mooier en beter wordt is er met mijn bionische knieprotheses.
Nu nog geduld opbrengen om tot volle bloei te komen.


Net als de uitkomende bloemknoppen komt ook mijn nieuwe mobiliteit langzaamaan tot bloei..


Nog aarzelend, maar steeds een beetje meer lopen.


Er zijn natuurlijk best dagen dat ik er spuugzat van ben. 
Ik heb mijn armen wat overbelast en kan niet handwerken.
Grrr.


Maar daar staat tegenover dat ik al weer stukjes durf te lopen met één kruk in plaats van twee.


Ik slaap en douche weer gewoon boven. Die trap doe ik weer gewoon


Op de hometrainer krijg ik de trappers sinds een weekje weer steeds langer rond.


Net als in de natuur komt het goed, nog een beetje geduld.


Dus ik genoot van een uurtje heerlijk in de zon vanmiddag en nam mijn fototoestel mee. 
Vanaf de bank is er ook van alles te zien.


En ik overdacht hoever ik nu al weer gekomen ben in de vijf weken na de tweede knie prothese.


Het gaat helemaal goed komen.


Nu alleen nog wat geduld, net als die tere nieuwe blaadjes aan de boom.
Ik wil deze zomer weer kunnen wandelen, maar nu nog even rustig door oefenen.
En....nog heel veel geduld hebben.....


Groetjes en fijn weekend gewenst, Conny

maandag 24 april 2017

Bloemen, kippen en eieren.

Een heleboel bloemen, klaar om geappliqueerd te worden op de kippenquilt.


Eens even vastspelden, mmm ik mis er nog één.


Dus er nog een blommeke bijgemaakt, zie je het?



Onder de mandjes heb ik nog wat extra eieren gelegd.





Eens zien of ik vandaag weer wat kan appliqueren.

Groetjes, Conny

donderdag 20 april 2017

Kippenhok in aanbouw

De dokter was tevreden vorige week, maar omdat wederom de buiging van de net geopereerde knie niet voldoende is moet ik over drie weken terug komen.
Dus ik oefende hard verder en de fysiotherapeut vond gisteren dat ik goed vooruit ga.
Gelukkig maar, want soms heb je van die dagen dat je denkt dat er geen voortgang in de revalidatie zit.

Dus.... vorig week bouwde ik verder aan mijn Normandische kippenhok


Toen ik er met de hand een tussenbaan aan had gezet riepen mijn arm en schouder HO!!
HO, want overbelasting dreigt.
(vandaar ook meestal de naaimachine voor dit soort klusjes)


Nou, daar zit je dan met die tas met tijd uit het vorige berichtje. Raakt mijn arm overbelast als ik niet oppas. Dus heb ik weinig kunnen handwerken afgelopen week, heb wel drie boeken gelezen.
Dat is ook fijn.

Vandaag weer even naar de kippentop in wording gekeken en naar deze kaart die ik laatst kreeg.
Het duurde even voor ik het door had, de kippen op de quilt missen zo'n lelletje onder de snavel....


  Dat vind ik er toch echt bij horen, dus die heb ik vandaag vast geknipt en gespeld.
Waar ik de snaveltjes al kon omklappen en vastnaaien op de tussenbaan, heb ik dat vandaag ook gedaan.




In de mandjes heb ik er nog wat eitjes bij gelegd.
Morgen misschien appliqueren.


Ik moet echt doseren en goed naar mijn lijf luisteren. 
Au = Ho

Ik kon nog wel stofjes uitzoeken voor de bloemen die ik op die brede tussenbanen wil gaan appliqueren.
Wordt vervolgd.


Ik was vorige week ook nog aan een grappige zigzagsjaal begonnen. Het was te verleidelijk toen ik dat bij Jeannet op haar blog zag. Ik had al plannen iets dergelijks met verloopgaren te gaan maken en had alles in huis. Maar ja, ook dat ligt nu noodgedwongen even stil.
Bij het typen van dit berichtje voel ik mijn handen en schouders al....


Van mijn werkgever kreeg ik dit weekend deze enorme fruitmand thuis bezorgd!
Wat een verwennerij!


Ik ga maar weer verder lezen in mijn boek.

Groetjes, Conny

dinsdag 11 april 2017

In de wereld van "KNIE".

In de wereld van KNIE....ben ik in bezit gekomen van iets dat vele handwerkers altijd graag zouden willen aanschaffen bij de aankoop van nieuw handwerkmateriaal: 
TIJD,
 Heeeeeel veeeeeeeel TIJD!

Zo heeft elk nadeel zijn voordeel.

Want behalve dat ik veel tijd heb, kóst alles ook erg veel tijd....
Als je je voortbeweegt met hulp van twee krukken of een rollator zoals ik nu, moet je voor elke actie een soort aanvalsplan maken.


Als ik zin heb in een kop koffie hobbel ik met mijn krukken eerst naar de rollator, neem vervolgens een leeg kopje mee en een warm geworden coldpack.
In de keuken aangekomen kost het starten (en met name het vullen van de senseo) nogal wat handelingen waarover je normaal gesproken niet na hoeft te denken en nu dus wel. Ik schuifel rond en let op dat de rollator geen eigen leven wil gaan leiden en te ver bij me vandaan rolt....



Dan is de koffie klaar en voorzichtig vervoert en bij mijn stoel gezet. Dan de rollator geparkeerd en ingewisseld voor de krukken en zijg ik puffend neer op mijn stoel om van dat heerlijk kopje koffie te gaan genieten, om er dan vervolgens achter te komen dat ik vergeten ben een nieuw coldpack mee te nemen uit de vriezer.....grrrrr.
Gelukkig kan ik een coldpack ook alleen met krukken vervoeren, maar toch....


Trouwens, je staat er van te kijken wat je allemaal kunt vervoeren in broek- of vestzakken of tussen buik en broeksband (een boek en banaan mee naar buiten nemen bijvoorbeeld)....Je wordt vanzelf steeds inventiever hierin. Maar o wee als je weer eens wat vergeet...
En dat koekje en die open zak pinda's in mijn broekzak waren ook niet echt een goed idee.

Je snapt dat het daarna goed rusten is.
Helaas niet voor lang, want er moet geregeld geoefend worden.
Maar tussendoor staat daar dan die tas met tijd voor me klaar
Mega veel handwerk tijd......

Gelukkig heb ik er meestal ook wel zin in. dussss....
ik haak,
 brei 
en patch
 dat het een lieve lust is.



Laatst kreeg ik deze prachtig mand vol tulpen en ik zag daar meteen een toekomstig sokken-brei-mandje in . Dus daar heb ik met eindeloos gepruts dit weekend een stoffen voering voor gemaakt.


Nu liggen mijn sokkenwolletjes daar gezellig in.


Afgelopen weekend kwamen ook deze sokken af. Heerlijk die wollen sokken.
Mmmmm je ziet als je goed kijkt dat mijn rechter enkel nog wat dikker is door (zwelling na) de operatie.


De kippen voor het Normandisch kippenhok zijn klaar.
 Ik gebruik mijn krukken vaak ook als een soort grote Chinese eetstokjes, zo handig wat je er allemaal vanuit je stoel mee naar je toe kunt halen.


Kijk eens hier zijn ze dan!
Alle blokken voor de kippenquilt.


Tja, toen wilde ik wel verder werken aan deze top, maar waar lag de stof ook al weer?
Gelukkig wilde mijn dochter wel op mijn quiltzolder zoeken. Een plaats die doorgaans door de rest van de familie gemeden wordt als ware het een alchemistisch laboratorium ofzo, vol raadselachtige zaken en geheimzinnigheden.

Dochter zocht en vond en ik prijs mijn voorraad, er is altijd wel weer wat in te vinden.
Dus nu ben ik , met de hand (zou ik anders nooit doen) de tussenbanen aan het aanzetten. Ik snap niet zo goed dat er mensen zijn die dit vrijwillig zo doen, geef mij mijn naaimachine maar....
Maar aan de andere kant word ik hier wel heel erg ZEN van...
Intussen bedenk ik wat er op die banen geappliqueerd gaat worden.

Zo ik ga kiezen welk handwerkje ik nu weer ga pakken, want met al dat oefenen komt er natuurlijk ook uiteindelijk weer een eind aan dit "heel - veel - tijd- eldorado!"

Morgen voor controle naar het ziekenhuis, ben benieuwd wat de dokter er van vindt!
Fijne dag gewenst en ik wens jullie ook veel handwerktijd!
groetjes, Conny

vrijdag 7 april 2017

Nóg meer kippen

Alle kippen zijn nu af, dat ging wel erg vlot.
Ik zal ze straks eens bij elkaar leggen en gaan bedenken of ik het patroon verder volg of zelf iets bedenk voor het in elkaar zetten van de top.

ps. De kleuren zijn niet helemaal goed uitgevallen op de foto's. Ik ben afhankelijk van de lichtinval van het moment, want even met de blokken naar een leuk plekje lopen om ze mooi te fotograferen, zit er nog even niet in


Het revalideren gaat aardig naar wens, ik ben nu verder dan na de eerste operatie na twee weken. Dat stemt hoopvol. De pijn neemt nu echt af en de oefeningen toe.
De fysiotherapeut zet me stevig aan het werk. Dacht ik goed te lopen, is hij het er niet mee eens "je loopt met een stijf been!, buigen, buigen buigen"


Goed dat hij daar zo streng op let. je vergeet echt hoe je dingen moet doen. "Bewegingsonwetendheid" noemt hij het, en is normaal na zo'n ingreep.
Je moet eerst weer ervaren hoe je bepaalde spieren ook alweer aanspant. Daar heeft hij handige trucjes voor en dat helpt enorm. 


Dan dus gedurende de dag meerdere malen (maar gedoseerd) oefenen. Het leukste is toch om even een klein stukje buiten te lopen (met twee krukken). Ik kom echt altijd wel buren tegen en heb dan een gezellig praatje. Leuk, want de hele dag in huis en weinig mobiel zijn, is soms wel stilletjes.
Daarbij is het heerlijk lenteweer en geniet ik van de bloesems en eerste groene blaadjes in ons buurtje.


Gelukkig is er ook aanloop van verschillende lieve mensen. Met een vriendin had afgesproken dat ik haar ga helpen met een applicatie quilt die zij zelf ontworpen heeft.
Ze heeft problemen met haar handen waardoor ze zelf nog maar heel kort een paar steekjes kan zetten.  Zo komt dat werk niet af en dat is zo jammer. het is een prachtig ontwerp.
Nu help ik haar elke week een handje.
 Kop koffie en een praatje erbij, tijd zat tenslotte en gezellig op de koop toe.


Fijne lentedag gewenst,
groetjes, Conny

zaterdag 1 april 2017

Normandisch Kippenhok

Inmiddels ben ik weer ruim een week thuis na de knie operatie en is het revalideren begonnen. Met ups en downs, want ik heb soms nog veel pijn. 
Steeds weer wat oefeningen en een stukje buiten lopen met krukken, wissel ik af met het maken van blokjes voor de kippenquilt.

Het patroon is van Els Feteris (Quiltmania 76) 
Ik naai de blokken op een luier inleg en had ze al voor de operatie voorbereid. Ik hoef dus maar een zakje uit mijn mandje te pakken en kan aan de slag.


Het is een erg eenvoudig blok, dat in een mum in elkaar zit (met de hand)
Leuke afwisseling met wat geappliqueerde onderdelen.



 Misschien vraag je je af  waarom er Normandisch kippenhok boven  dit stukje staat? 
                       Dat gaat de naam van mijn versie van de kippenquilt worden.
In 2015 waren we een weekje in Normandië en bij dit schattige winkeltje kocht ik de stoffen die ik nu gebruik voor de kippen. Het winkeltje heet: "Lin en 'l autre" in Varengeville, een snoepwinkel voor textiel liefhebbers, veel linnen, bandjes en kantjes, knopen, kleding, heerlijk snuffelen dus.



De kippen gaan dus best vlot.



Het mini snaveltje maak ik door een vierkant lapje twee maal diagonaal te vouwen, ik zet het later vast in de naad als de blokken aan elkaar komen en klap hem dan om zodat het echt een snaveltje lijkt.


Er zitten ook twee mandjes met een ei in de quilt. Ik ga daar later nog een Normandisch kantje op doen (als ik weer op zolder kan komen) Ik kocht in dat zelfde winkeltje ook  een flinke zak met restjes kant en band voor een prikkie.



De foto's (met mijn telefoon) zijn wat beek uitgevallen, maar de kleuren zijn ook wel heel zacht en poezelig.


Verder heb ik dit geweldig spannende boek uitgelezen.


En ik word heerlijk in de bloemetjes gezet. Ook dat is genieten.


Zo, nu eerst weer wat oefenen en dan een rondje blogjes kijken.
Goed weekend gewenst, Conny