Al een tijd
(lees: meer dan een jaar of twee....)
lag de "Love Entwined 1790 Coverlet" op mij te wachten.
Een super applicatie-quilt die door Esther Aliu op patroon is gezet en uitgegeven.
Kijk, zo ver was ik gekomen!
Indertijd moest ik deze quilt ook al weg leggen vanwege schouderklachten.
Ik weet dat je bij appliqueren erg goed naar je lichaam moet luisteren, anders is de lol er gauw af.
Nu het met mijn schouder een beetje beter gaat, ging ik op onderzoek uit, want hoe zat het ook al weer, waar was ik gebleven?
Eerst alle delen van de twee nieuwe randen (op papier) maar eens aan elkaar plakken.
Oh ja, wat is het een prachtig patroon....
zucht.
Ik had zelf iets handigs bedacht om de zigzag te naaien in plaats van te appliqueren.
Ik zou het nu opnieuw moeten uitzoeken, maar ik had geluk, de stukjes lagen klaar om aan elkaar gezet te worden. (En ze lagen ook nog op de plaats die ik dacht.....)
Dat klusje was vlot gepiept achter de naaimachine.
Altijd het leukste werk: de stofjes bij elkaar zoeken!
En met mini stukjes per dag (needleturn) begint het toch al wat te worden.....
Hoe was het ook alweer: "elke dag een steekje is hemdsmouw in een jaar...."
Het zal nog wel even duren voor deze twee randen af zijn. Maar haast is nooit leuk bij een hobby, dus maar rustig aan verder. Ondertussen heb ik dan alle tijd om te bedenken of ik het hierna ga afwerken of nóg meer randen ga appliqueren.
Hieronder de vorderingen met de temperatuurquilt.
Het is elke dag weer leuk om ons bed op te maken met mijn Groninger Blauw, echt één van mijn favorieten, gemaakt met een eigen mix aan patronen die ik her en der verzamelde. (2013)
Fijn weekend gewenst, groetjes, Conny