NR. 7

De woorden: roomwit, draden, puzzelen, hond, doneren 

Roomwit voor de achtergrond was vlot geschilderd. Tijdens het drogen ging ik op zoek naar passende plaatjes. Dat had wel weer wat voeten in de aarde.

 De puzzelstukjes zag ik, vrij kort na de loting van de woorden, op een folder in de bibliotheek en heb ik voor deze collage bewaard. Doneren, ik geef weleens geld aan goede doelen en beeldde dat uit met een grote euro munt met daarop nog wat losse stapeltjes geld. De dame is er om wat extra kleur aan het geheel te geven. Met draden borduurde ik wat kruisjes. 

En dan de hond. Al een tijdje lag de foto met de bruine hond op mijn tafel.

 Dat is Bobby, de hond waar ik een groot deel van mijn puberjaren mee opgroeide. Een vuilnisbakkenras (moeder een poedel) die bij ons kwam omdat in het eerste gezin waar hij woonde, een kind allergisch was. Hij had een mank voorpootje maar kon daar prima mee rennen. Als er lekkers was deed hij dat pootje heel zielig omhoog en nóg hoger, met een smekende blik, om zo dat lekkers  te bemachtigen (succes verzekerd) 

Bobby was al jaren bij ons toen mijn moeder eens een lifter meenam. Bobby zat achterin. Och, zei die jongen, zo'n  hondje hadden wij vroeger ook, maar ik was allergisch. Wat een toeval. Een blij weerzien was dat toen!  Dat opgroeien met een hond wilden we voor onze kinderen ook, om leren gaan met een hond,en daarom ligt links ook onze dwergschnautzer Sil (2001-2013) waar onze kinderen en wij veel plezier mee beleefden.

De collage en het verhaal van Ipie:

Hier mijn collage voor week nummer 7.

ik blijf het toch lastig vinden. De woorden hebben weinig met elkaar gemeen én ik wil het doen met de plaatjes die ik heb. Ook nu was het dus weer een uitdaging.

Op de paspop zitten ROOMWITte kleedjes. Bovenaan zie je de wetenschappelijke opbouw van de DRADEN van een spinnenweb. PUZZELEN en de HOND spreken voor zich. En dan DONEREN. Ik dacht eerst aan een collectebus of geld maar kon niets geschikts vinden. Toen dacht ik aan het doneren van organen maar ook daarvan had ik geen passend plaatje. Tussen mijn vele postzegels zag ik deze Hongaarse zegel met het bloedvatenstelsel erop afgebeeld, en natuurlijk werd het toen bloed DONEREN. 

Alle 5 woorden zitten er weer in.

(Als ik er eerder aan gedacht had om in de postzegelalbums te kijken had ik daar ook een postzegel van een Olympische DISCUSwerper gevonden voor week 5...)

Groeten,

Ipie

                                       

Kijk ook bij de andere deelnemers:

Kitty,  Elizabeth, Janny, Josephine,  Frederika, Jeanne, Adriaantje, Els, Sylvia,  Alma, Ipie (zonder blog) en ik

groetjes Conny

Kaartjes met muzes maken: workshop!

Soms vind je juweeltjes op het wereldwijde web. 

Waaronder deze leuke workshop om kaartjes met muzes te maken. Portretten van vrouwen. Een aantal filmpjes met duidelijke lessen en aanwijzingen vind je via deze link (klik)

Een aanrader voor wie graag experimenteert met verf en papier.

In het kort: op een stevig vel papier teken je een aantal vakken. 

Dit is de achterkant.

Plak op de voorkant willekeurig stukjes neutraal papier.

Dun laagje gesso

Beetje bewerken met een stencil met wit en goud verf . Een subtiel accent.

Laten drogen en de kaarten knippen.

Ik rondde de hoekjes meteen af.

Zoek een aantal portretten in tijdschriften die qua formaat bij de kaartjes passen en trek over op overtrek papier.

Met carbonpapier (joepie, ik had nog een heel oud stukje!) breng je het portret over op een kaartje. (je hoeft dus niet zelf heel goed portretten te kunnen tekenen (hoewel ik dat best zou willen kunnen)

                                      

                                      

Dan breng je voorzichtig wat verf aan. Ik koos ervoor in serie te werken en bij alle portretten met een vergelijkbaar kleurschema te starten. Turquoise en oker.

 

Daarna ga je wat versiering aanbrengen. I.t.t. de docent koos ik voor o.a. servetten waar ik vlinders en bloemen uitknipte en met gelmedium opbracht,

Ik ben heel tevreden met mijn eerste reeks. Vind dat de ogen hier en daar beter zouden kunnen maar het is een inspirerende werkvorm om vaker mee te werken.

Fijn om voor t eerst na t overlijden van mijn moeder weer wat creatief bezig te zijn. Zo'n workshop helpt dan enorm.

Fijne week gewenst, groetjes, Conny

Alweer de zesde collage, we zijn op de helft.

De woorden: lichtroze, vouwen, vogels kijken, paard, reis 

Ik vond eerst een mooie getekende vrouw en ook een getekend landschap (uit een oude flow)

De vrouw met het lichtroze haar is op reis en zit op haar koffer bij de terrasdeuren. Zij kijkt naar de vogels rechts bij het raam en naar het mooie, maar in 16 vierkantjes gevouwen landschap waar nog wat paarden lopen in de verte (los toegevoegd) Om het landschap is nog wat lichtroze van de oorspronkelijke , maar bijna verdwenen ondergrond te zien.

De collage van Ipie

Hierbij mijn collage voor de nieuwe week.

Ik maakte de achtergrond LICHTROZE. 

Voor het woord VOUWEN gebruikte ik een origami bootje. 

In een verrekijker plakte ik 2 ogen zodat hij naar de VOGELS kan KIJKEN.

Het woord REIS vertaalde ik naar de wegwijzer die verschillende richtingen aanwijst. Ook schreef ik nog een regel uit een liedje van Piter Wilkens. 

Het PAARD hoeft geen uitleg.

Alle woorden zitten erin maar of ik nou helemaal tevreden ben...

Groeten,

Ipie

Kijk ook bij de andere deelnemers:

Kitty,  Elizabeth, Janny, Josephine,  Frederika, Jeanne, Adriaantje, Els,  Sylvia, Ipie (zonder blog) en ik

groetjes Conny

Wat een drukte in de tuin

Het is een stralende dag, de sneeuw ligt er nog steeds en de vogels hebben blijkbaar honger.

Het is de hele middag al een komen en gaan van een hele stoet vogels. 

Laat ik er een tweetal aan jullie voorstellen.

Wij hebben bepaald (met opzet)  een rommelige tuin, met veel plekjes waar vogels kunnen schuilen en voedsel kunnen vinden.  Een haag aan de achterzijde met daarin ook nog 3 bomen. We wonen in een rustige buurt aan de rand van ons dorp.

Ook zonder extra voer komen er altijd veel vogels.

In de haag staat een oude appelboom, eh.... wat zit er nu toch in de appelboom?

Eh...een waterhoentje!

Dat heb ik nog nooit gezien.

Sowieso hebben we niet eerder een waterhoentje in de tuin gezien.

Hij of zij laat zich het strooigoed ook goed smaken.

Tja met zulke klauwen kan hij zich goed vasthouden aan een tak.....hij heeft helemaal geen zwemvliezen (wat ik altijd dacht)

In de grote esdoorn zit voor de tweede dag op rij de groene specht.

 Eerst ben ik net te laat met mijn fototoestel pakken, maar na een paar minuten zit hij weer in de boom. En lukt het hem vast te leggen.

Door het stralende licht kun je nu haar kleuren prachtig zien. 

(Ik ontdekte dat het mannetje nog een extra rode streep op de wang heeft.)

Op mijn camera zit een optie om met één druk op de knop heel veel foto's tegelijk te maken.

Bij vogelfoto's is dat reuze handig, dan zoek je later de mooiste er uit.

Bij het selecteren zag ik pas wat ik ook op de foto heb gekregen. 

😊

Nu nog even de veren poetsen.

Ja, zo zit zij er weer prachtig bij.

En weg is zij weer.

groetjes, Conny

 

Vogels in de sneeuw

 Vaste lezers zullen weten dat ik dol ben op vogels en het fotograferen van vogels. 

Ik maakte even een mapje met de vogels in de sneeuw. In onze tuin waar ik lekkers voor ze neerleg én in onze buurt.

12 februari, roodborstje, net voor er nog meer sneeuw viel

De pimpelmees haalt de zaden onder de sneeuw uit.

 13 februari: De vink is dol op de elzenproppen.

Vaste buurtbewoner: de grote bonte specht. Die zien we bijna dagelijks op onze ommetjes.

14 februari : De spreeuwen rusten graag in de boom in onze tuin en zijn dol op vogelpindakaas. Daar voeren ze letterlijk heel wat gevechten over.

Als de koolmees kans krijgt snoept hij graag een pinda mee.

Slimme roodborst zoekt gemorste zaadjes.

De duiven zijn ook dol op het vogelzaad dat ik elke dag strooi

En ineens is daar de groene specht, op zijn gemakje neemt hij zeker een kwartier pauze in onze boom.

We zien hem daar zo'n enkele keer per jaar. We horen hem wel regelmatig  "lachen"

15 februari: De gaai wacht op zijn kans. De eksters en gaaien zijn geduchte concurrenten voor het pinda-netje. In een paar uur hebben ze die schoon leeg. 

Ha, hebbes!

En de gulzigaard pakt er vlug nog een.

16 februari: Het puttertje geniet ook van de elzenproppen en trekt graag op met groepen vinken,

De sneeuw in de tuin dooit en de vink kan de zaadjes beter vinden.

Men belooft lenteachtig weer eind deze week, dus met de sneeuwpret zal het nu toch echt gauw gedaan zijn. Maar wat heb ik er van genoten!

groetjes, Conny

De vijfde dag met sneeuw in Groningen

 Terwijl ik dit berichtje schrijf word ik verblind door de zon die vrolijk de kamer binnen schijnt.

Er ligt nog steeds sneeuw na het enorme pak dat woensdag viel. Met lichte nachtvorst en overdag temperaturen van  nauwelijks boven nul ligt er nog steeds behoorlijk wat. Maar in de zon begint het nu toch wat sneller te smelten. 

Vanmorgen wandelden we ons daagse ommetje, ditmaal wilde ik wel eens zien of er nog sneeuwpoppen werden gemaakt. Hier in de buurt is het daarmee maar mager gesteld. Waar zijn alle buiten spelende kinderen gebleven?

De klimop in de tuin zit nog onder de sneeuw.

De wegen zijn weer schoon maar het blijft een prachtig gezicht.

Over de vaart op weg naar de nieuwste wijk in ons dorp.

Dat is lang geleden dat we ijspegels zagen.

Hier komen we in de nieuwste wijk, er ligt nog veel sneeuw en helaas kwam de zon pas door toen we weer thuis waren.

We stappen lekker door, terug over de vaart

En langs dit vaartje veranderden wij woensdag in wandelende sneeuwmannen.

Nog steeds is lang niet alles weg gedooid.

En eindelijk is er toch nog een sneeuwman gespot. Maar we zagen er nauwelijks wat in de nieuwe en kinderrijke wijk.

Vannacht wordt er nog vorst voorspeld, dus we kunnen vast nog even van de sneeuw genieten.

Groetjes, Conny