Oeps, ik vergeet regelmatig weer een berichtje te plaatsen.
De "Crea alfabet uitdaging 2021" berichten heb ik vaak al wat vooruit gemaakt en ingepland. Het mantelzorgen vroeg mijn aandacht en ook nog de 85e verjaardag van mijn moeder. Ondanks alle coronamaatregelen heeft ze zich toch jarig gevoeld. Verder was ik heerlijk aan het fröbelen, heb een paar oude spijkerbroeken omgebouwd tot een tas, zoals deze. Heerlijk werk met dat kleumerige weer van de laatste tijd.
Ik had nog stofstroken van mijn badkamerkleedje over en haakte er een mandje mee.
De mooiste wandeling van de afgelopen tijd maakten we op 30 april op Landgoed Nienoord, Leek. Vlakbij huis.
Voordeel van gepensioneerd zijn is toch wel om op een stille doordeweekse ochtend in het bos te wandelen. We hebben die keer erg veel dieren gezien en ik ving ze in mijn lens.
Het begon al meteen bij de parkeerplaats waar deze ooievaars het al druk hadden hun jong van voedsel te voorzien.
Hier is de grote bonte specht hard aan het werk. Echt vlak naast het pad. Ademloos stil staan kijken, genieten van alle vogelgeluiden, de betovering als je ineens zo'n prachtig dier ziet.
Daar kan geen meditatie tegenop.
Het fluitenkruid ontluikt, nog even dan zijn de bermen er weer vol mee.
Een goudvinkenpaar, eindelijk! Onze dag kon niet meer stuk, wat een schitterend vogeltje is dat toch.
Vooral het mannetje, hieronder, de kleuren lijken er op geschilderd.
Voor het eerst gelukt hem te fotograferen. Daar werd ik erg blij van.
En dan de boomklever, voedsel zoekend op de grond in plaats van in de boom, vliegensvlug hupt hij heen en weer.
Vanaf het landgoed heb je mooi zicht op het oude kerkje van Midwolde, op de voorgrond foerageert familie ooievaar.
Prachtig is dat kerkje met die scheve toren. Het staat hier al vanaf de dertiende eeuw, met beroemd beeldhouwwerk van Rombout Verhulst (praalgraf in opdracht van Anna van Eeuwsum, vrouwe van Nienoord, 17e eeuw). Dat is een trots hier in Groningen, al die oude Groninger Kerken, daarom noemen ze Groningen ook wel het grootste openlucht museum van Nederland. Soms kun je ze bezoeken, altijd de moeite waard.
En dan ineens zien we een reebokje grazend in het prille groen, hij trekt aan het struikgewas, kijkt even naar ons en eet door, wandelt door, en steekt na enige tijd het pad waar wij op staan op zijn gemak over. Op een meter of 30 afstand staan we ademloos te kijken, bokje neemt er zijn gemak van voor hij aan de overkant rustig de struiken in struint.
Wauw, wat bijzonder. Wij vervolgen onze wandeling en dan wacht ons nog een toetje, vlakbij de auto, twee spelende eekhoorns.
Hier een kenmerkend hek dat overal op het landgoed Nienoord te vinden is.
Wij voelden ons de koning te rijk na deze bijzondere wandeling.
Nu nog even een bijzondere, beschermde bloem die we op verschillende plekken heel dicht bij huis vaak zien in het voorjaar: de kievitsbloem.
En als uitsmijter twee tortelende duiven in de boom in onze achtertuin.
Het moge duidelijk zijn, het is lente!
Alleen de zon beseft het nog niet helemaal.
groetjes, Conny
