Mijn favoriete quote (10)

Al jaren geleden vond ik in een boek deze spreuk:

"Het werk der handen brengt de geest tot rust en laat aan de zielenroerselen de vrije loop"
Diderot 

Deze spreuk past goed bij mij met al mijn creativiteit. Bezig zijn met een project voelt vaak  als een soort meditatie waarbij mijn gedachten kunnen zwalken en zwerven, het brengt me rust.

In het herfst-winterseizoen van 2023 - 2024 deed ik mee aan een uitdaging van het quiltersgilde: 

"van tekst naar textiel"

 Het idee was om in samenspraak met een maatje een tekst uit te werken.

Op de een of manier heb ik dit werk nooit op mijn blog gezet, dus hier is hij nu in deze favorieten reeks.

Dit is mijn tweede versie. Er ging veel onderzoek en uitproberen aan vooraf. Sparren met mijn maatje. Hoe geef je nu vorm aan zo'n spreuk? Die eerste versie verdween uiteindelijk in de kliko. Ik liep vast en begon na een cursus van Eke Krug bij Hawar opnieuw. Het is een klein art quiltje geworden dat is opgebouwd met een achtergrond van stroken stof en papier, gelliprints. Mixed media dus.

Na het machinaal vastzetten van de drie lagen (voor- en achterkant en tussenvulling) begon het borduren, om subtiel textuur en accenten aan te brengen.

Het gezicht was een met een vinger getekende schets op de gelliplaat en afgedrukt op stof. Het symboliseert die gedachten die als wilde haren in je hoofd kunnen spoken en alle kanten uit kunnen vliegen.

De haren geaccentueerd met borduurwerk.

De spreuk staat er gedeeltelijk op geborduurd.

Het werk heeft op een afsluitende tentoonstelling gehangen en stond later in een boekje dat het quiltersgilde maakte voor alle deelnemers en waar ieders werk in stond. Een mooie herinnering.

Het was een boeiend maar ook moeilijk project waar ik veel van leerde.

Voor meer favorieten: kijk bij Elizabeth voor de links naar andere deelnemers.

groetjes, Conny

Mist

Gisterochtend zat de boel hier potdicht, toch zag je aan het licht dat de zon er door probeerde te komen. Spontaan besloten we een ommetje op Nienoord te gaan maken.

Spinnenwebben worden ware kunstwerken in de mist.

Herfst!

We moesten wat improviseren met onze route. Er wordt gewerkt aan het fietspad. Met zwaar materieel wordt er veel zand opgebracht, daar kon je nu echt niet wandelen.

Geheimzinnig duiken er paarden op in de mist.

Betoverend hoe dit viertal stokstijf en alert bleef staan. Wie keek nu naar wie?

Niet alleen spinnenwebben vangen mistdruppeltjes.

Het was een heerlijke wandeling. Er komen ook al paddenstoelen tevoorschijn.

Energiek kwam ik terug van de wandeling en was van alles van plan. Maar helaas na de mist kwam de migraine.....('t was al een tijd geleden)  Maar ook nu zit er nog mist in mijn hoofd, dus rustig aan.

groetjes, Conny

 

Op pad met de fotowerkgroep.

Gisteren waren we met een groepje van 5 mensen van de natuurfotografie werkgroep IVN Westerkwartier op pad. 

Ons thema van vandaag was: monumentale bomen.

 Het gaat dan om geregistreerde monumentale bomen (klik) Deze bomen zijn dan zeker zo'n 100 jaar oud, in onze gemeente alleen al zouden er zo'n 100 te vinden zijn. Weer wat geleerd, ik kende die site nog niet. 

Iemand had voor deze middag een route met 3 locaties in onze gemeente Westerkwartier voorbereid, we begonnen in Grijpskerk, bij de oude kerk die mooie centraal in het dorp ligt.

Nu kun je zo'n boom (goud-es) natuurlijk proberen in zijn geheel op de foto te zetten.

Maar een ander standpunt levert vaak interessantere plaatjes op.

Vruchtjes van een monumentale plataan.

Het is nu echt herfst!

Met een toeristische route vervolgden we onze weg naar de wierde van Ezinge. Deze wierde is grotendeels afgegraven en er staat een heel oud en fraai kerkje op met wat oude bomen.

Een kleuter met zijn oma wilden het naadje van de kous weten van die 5 mensen met hun fototoestellen. Hij ging er steeds gezellig bij zitten, of zelfs liggen, als iemand details ging fotograferen. Gezellig ventje!

Voor mij was deze middag ook een mooie gelegenheid om eindelijk eens de macrofunctie op mijn camera eens beter te leren gebruiken. 

Zuidhorn was onze laatste locatie, opnieuw bij de oude kerk. Daar staat een heel oude ginkgo bilboa boom.

En een oude tamme kastanje.

En een laatste grapje:  toen we bij het kerkje wegliepen zagen we dit hek, versierd met heel veel poppenkastpopkoppen.

Het was een erg leuke, gezellige en leerzame middag met een groep mensen met dezelfde hobby. 

groetjes, Conny

Creatieve Bloghop #2

Wat een geweldige start was het twee weken geleden op de verschillende blogs. Ik heb genoten van alle creativiteit!

Deze week: 

"Mijn drijvende droomhuis"

Ik koos opnieuw voor mixed media (collage, verven en tekenen gecombineerd) Dit hier is mijn tweede versie, de eerste was niet echt naar mijn zin.

Ik maakte een ondergrond van oude boekpagina's met dun gesso erover. En daar zocht ik tijdschriftafbeeldingen bij om uit te beelden wat ik ongeveer in mijn hoofd had.

In de baai bij de witte vuurtoren dobbert mijn fantasievolle woonboot met een aantal gezellige huisjes erop, zodat er altijd ruimte voor familie en vrienden is om langs te komen.  Natuurlijk komen vlinders en vogels er ook graag. 

Ik heb heerlijk zitten fantaseren bij dit onderwerp!

groetjes, Conny

Het verhaal en uitwerking van Ipie

Opdracht 2, Jouw drijvende droomhuis, ging niet vanzelf. 

Ik begon een paar keer maar niets lukte. 

Ik ging er zelfs van dromen... En dát resulteerde erin dat ik op een ochtend wakker werd, naar mijn hobbykamer liep en een haiku schreef.

Een paar woorden op papier is dus alles wat je voor deze opdracht van mij krijgt.

Groeten,

Ipie

Het droomhuis en verhaal van Marjan:

Hierbij mijn drijvende droomhuis.

Foto af laten drukken met laserprinter.

Organza op freezer paper gestreken.(Voor stevigheid)

Foto ingesmeerd met mod podge en ingesmeerde kant op de organza gelegd.

Goed laten drogen!(Een dag)

Freezer paper kun je nu achter de organza weghalen.

Dan kun je met een vochtige vinger(s) heel voorzichtig het papier wegrullen 

(Dit moet meerdere keren)

Als het goed is gebeurd komt de foto te voorschijn en kun je die  gaan bewerken. 

Met vriendelijke groet, Marjan

Ipie en Marjan, Hartelijk bedankt voor jullie mooie en originele bijdragen!
 

Heel leuk: er zijn weer deelnemers bijgekomen: welkom Rosanne (op t blog bij Janny), Ria. Ella en Liesbeth! Je vindt hen in de links hieronder en in de rechterzijbalk.

Deelnemers:

 Kitty, Janny enRosanne, Josephine,  Frederika, Jeanne, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone,  Celine,  

Elizabeth, Ria,. Ella, Liesbeth,  Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik

Misschien doen ook nog mee: Alma, Sylvia,  

groetjes Conny

De chaos te lijf!

Borduurgaren.

Het garen lag al even terzijde sinds ik mijn project "ode aan mijn moeder"  borduurde ( Zie link in zijbalk).

Eerst bij haar verhuizing naar het verzorgingshuis en later na het overlijden van mijn moeder, eind januari, kreeg ik al haar borduurgaren. 

Zij had het keurig op kartonnetjes geordend. 

Echter mijn eigen garen was langzaamaan een grote bende. 

Tijd voor actie:  kartonnetjes geknipt en wikkelen maar.  

Wikkeldewikkel

Veel beter zo!

Nu nog even doorzetten tot alles er zo uitziet. 

Groetjes,  Conny

Junkjournal, wat doe je daar nou mee?

Vandaag zie je hier zomaar maar eens wat bladzijden die ik in een van mijn junkjournals maakte.

Deze is echt bedoelt om in te knippen,   plakken, verven.  Uiteraard maakte ik het hele boekje zelf. 

Een ander journal is een echt dagboek en ook houd ik reisdagboeken bij, die laat ik hier niet zien. Daar schrijf ik in, maar plak er ook van alles bij dat  mijns inziens bij de tekst past. 

Ik laat me leiden door een kleur  een mooie afbeelding,  een stukje stof. 

Niet teveel over denken maar lekker doen.  

Vaak kom ik later terug op een pagina en vul het nog verder aan. Vakjes waar ik van alles in kan steken zijn ook altijd a

Leuk om te maken.

Of een bladzijde van de omdenkkalender die we dit jaar hebben. 

Inspiratie doe ik op op pinterest,  blogs, YouTube en wat een eigen idee me maar brengt. 

Het blijft leuk er even door te bladeren. 

Een fijn creatief freubelboek dus.

Groetjes, Conny

 

Tijdreizigers

 Fietsten we vorige zaterdag nog rond in Zuid Oost Friesland met broer en schoonzus. Zondag maakten we met dochter een prachtige tijdreis naar de Middeleeuwen.

Middeleeuws Ter Apel (klik), een prachtig re-enactor evenement rondom het oude klooster van Ter Apel.

Overal tenten en bedrijvigheid van Middeleeuwers, we werden echt ondergedompeld in de sfeer. Heel ontspannen en gemoedelijk. 

Een handelsman legde wat meer uit over het zo authentiek mogelijk maken van de kleding en accessoires. Bij een aantal tenten kon je wat spullen kopen. Er waren hout- , leer- en wolbewerkers. Mooie sluitspelden van de edelsmid. Iedereen speelde zijn rol met verve. Voedsel stond te pruttelen boven de houtvuurtjes. Een onverstoorbare pottenbakker draaide de ene kom na de ander op zijn draaischijf.

Deze monnik vertelde een Fransiscaner te zijn, een bedelmonnik. Hij was niet heel spraakzaam maar stond prachtig in het licht met zijn gebedenboek.

 (P.S. mensen die herkenbaar in beeld zijn gaven toestemming voor een foto) 

De troubadours Vann Hawick zongen echt fantastisch over de lente. Wat een charisma en mooie stemmen.

We zagen iemand staan met een fraaie gedraaide stok (van een wilgentak vertelde hij) Op onze vraag wie hij was vertelde hij dat hij pelgrim was. Hij droeg een klein vaandel aan zijn staf, wat is dat? 

Daarop vertelde de pelgrim een prachtig verhaal, uitgebeeld op dat vaandel, over hoe Teun uit Zutphen de duivel te slim af was, waardoor deze Zutphen nooit meer bezocht.

Dat harnas is een heel gedoe om aan te trekken.

De houtbewerker is een boomstam aan het splijten, fraai beeld tegen de oude kloostermuren.

De smid smolt ijzer uit ijzeroer en liet zien hoe hij oefende op het smeden van een nagel/spijker. Dat was nog een moeilijk proces legde hij uit, dat hij nog niet helemaal onder de knie had, maar hij bracht het er goed van af.

Ook dames en heren van stand liepen er rond.

Muziekgroep Datura stond garant voor prachtige liederen en mooie stemmen.

Net als de muzikanten van de Soete inval

Nog één rondje om het klooster. Er was zoveel te zien en te genieten. Dit vinden we zeker voor herhaling vatbaar.

Een druk en vrolijk weekend was het zo.

groetjes, Conny