Het thema voor deze week is:
"Iets dat je nooit in het echt hebt gezien".
Deelnemers:
Kitty, Janny en Rosanne, Josephine, Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone, Celine,
Elizabeth, Ria,Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik.
Kitty, Janny en Rosanne, Josephine, Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone, Celine,
Elizabeth, Ria,Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik.
Kitty, Janny en Rosanne, Josephine, Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien Ria, Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik
Al bijna vanaf het begin van mijn vervroegde pensionering, zo'n 5 jaar geleden, ben ik actief als vrijwilliger bij het Taalhuis. Mijn interesse voor NT2 ( Nederlands als tweede taal) ontstond al toen ik indertijd 4 jaar lesgaf op de basisschool op het plaatselijke Azc.
Vrijwilliger zijn bij het Taalhuis houdt in dat mensen, die hun inburgeringscursus ( bijna) hebben voltooid, nog een periode door een vrijwilliger via Taalhuis, begeleiding kunnen krijgen met hun Nederlands. Vaak is men dan bezig met het verwerven van het B1 niveau en hebben ze ( bijna) het Nederlandse Staatsburgerschap gekregen. De basis van onze taal is dan al goed maar kan nog steviger. Vaak is er nog veel onzekerheid bij het spreken en werken we aan de uitbreiding van de woordenschat door ook veel te lezen.
Na eerst een Syrische vrouw, begeleidde ik nu al vrij lang twee Jemenitische zussen.
Twee jonge intelligente en ambitieuze vrouwen. Maar het bleek dat we al over onze maximale begeleidingstijd zaten. Er staan nieuwe mensen op de wachtlijst. De tijd om afscheid van hen te nemen is gekomen.
Omdat we vele fijne, gezellige en openhartige momenten gedeeld hebben vind ik een cadeautje voor hen leuk, om zo onze fijne samenwerking af te sluiten. Ik leer hen veel en leer ook veel van hen.
Kortom vrijwilligerswerk waar je energie van krijgt.
Groetjes, Conny
Kitty, Janny en Rosanne, Josephine, Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone,
Elizabeth, Ria, Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik
Een vervolg verhaal inmiddels.
( Zie de vorige twee berichten)
Nieuwe lijm,
(nu contactlijm " voor alle materialen, waterproof" gekocht),
nieuwe kansen,
nieuwe poging.
Echter, de plakkerij moest nu buiten in de tuin gebeuren, want huis en paal staan...., lekkerlijk, als een huis.
Toen het gister droog was sloeg ik mijn slag.
Zou het nu goed genoeg zijn?
Misschien ben ik toch een klein beetje geslaagd als dakdekker?....
Groetjes Conny
Gister liep ik wat te rommelen in de tuin, toen het droog was tussen de buien door.
Wat ligt dáár dan?
Of was de lijm nog niet droog genoeg toen ik het huisje buiten zette? ( waarna het meteen keihard regende)
Het huis zelf staat stevig op de paal, daar werkt de zelfde lijm prima.
Conclusie: Ik ben definitief GEEN dakdekker. Ik ga op zoek naar andere lijm.
De pannetjes heb ik schoongemaakt en liggen te drogen.
Vandaag mogen we stemmen!
Wij kwamen vanmorgen direct na de burgemeester onze stem uitbrengen. Ook leuk.
Voor ťwijfelaars lees de poster hieronder. Die hing in onze bieb.
Kitty, Janny en Rosanne, Josephine, Frederika, Els, Toos, Bettie, Ferrara, Akkelien, Simone, Celine,
Elizabeth, Ria, Ipie en Marjan (beiden zonder blog) en ik