woensdag 10 december 2025

Hoi, moi, goedemorgen!

 Zondag lunchten we gezellig bij dochter "in stad" . Groningers noemen hun stad nu eenmaal zo en dat hebben wij overgenomen. We hebben hier tenslotte maar 1 stad in de provincie  dus iedereen weet wat je bedoelt. 

Het was vreselijk grijs weer zondag, maar droog en we wandelden nog fijn door haar wijk.

Een heel oude school,  op de nominatie om afgebroken te worden.  Ik zette nog even de muurschilderingen op de foto. 



Een beetje van alles wat,  maar wel fleurig temidden van alle zooi.


Door naar het nabij gelegen Westpark. Gewoonte getrouw groetten wij andere wandelaars. In ons dorp de gewoonste zaak van de wereld. 


Meestal " hoi", (de dialect sprekers  zeggen: " moi") of "goedemorgen"  "- middag". 


"Dat hoeft hier niet, hoor" zei dochter  "in de stad groeten ze niet terug".  Kleine discussie over verschil stad en platteland volgde. 
Prompt begroetten de volgende wandelaars ons, hihi, daarna hielden wij vast aan onze gewoonte van groeten,  en eerlijk waar: 9 van de 11 tegenliggers groetten vrolijk terug!

Kortom, mensen vinden het fijn om begroet te worden. In de binnenstad net als in ons dorpscentrum is dat natuurlijk anders, maar ik vind het een plezierige gewoonte. 

Het is gemoedelijk,  je voelt je gezien,  je voelt je thuis. Zelfs de jonge pubers die ons op ons ochtend ommetje op het pad langs de vaart passeren, groeten bijna allemaal. Super toch?! 

Hoe is dat in jullie omgeving?

Groetjes,  Conny

2 opmerkingen:

Elizabeth zei

Ja hoor, het maakt de dag zoveel leuker als je niet als zombies elkaar voorbij loopt! Ondanks het grijze weer hadden jullie een leuke zondagmorgen...

Judy zei

De eerste keer dat ik daarmee te maken kreeg was in Amerongen, waar we woonden toen mijn zoon klein was. Toen we naar Zeist verhuisden, deden ze dat daar niet. Maar hier in Deventer gebeurt het ook, zij het niet iedereen. Maar ik doe het vaak wel, ook omdat ik vaak dezelfde mensen tegen kom en dan is een 'goedemorgen' toch een teken van gezien worden.