Alweer april en dus de vierde vrijdag met de 'favorieten van Elizabeth'
Een leuke blog-hop waarin we vertellen over onze favorieten: ditmaal sport
Eerder heb ik hier al eens verteld dat ik vroeger op de ALO heb gezeten: de Academie Lichamelijke Opvoeding, oftewel sportacademie, de opleiding tot vakleerkracht bewegingsonderwijs. (1977-1981) Het begin van mijn carrière van 38 jaar in het onderwijs. Daar kom ik op terug, eerst eens een inkijkje in mijn 'sportgeschiedenis....'
Als kind ging ik net als velen in die tijd op zwemles. De eerste les vergeet ik nooit weer. In het voorjaar en de zomer gingen we met mijn moeder om 7 uur in de ochtend naar het zwembad. Ik woonde toen in Hoofddorp en het zwembad was niet meer dan een afgezette sloot met wat steigers. Bibberend van de kou meldden mijn zus en ik ons bij de badjuf. We moesten het ijskoude water inlopen (onverwarmd uiteraard) . We stonden in een bad met water tot onze heupen, door algen glad geworden tegels onder onze voeten. "Jullie moeten eerst door gaan" zei de juf, dus liep ik maar een stukje door. "Je moet dóór gaan" herhaalde juf en ik liep dus door. Ik had geen idee wat ze bedoelde, ik liep door en gleed toen uit, kopje onder, alles groen en koud om me heen. Doodeng. "Nú ben je door" zei de juf tevreden.....Vele oefeningen met een dikke houten plank volgden, het schapenhok, alles zo koud.... ik leerde er niet zwemmen.... Gelukkig verhuisden we die zomer naar Assen waar een heel modern verwarmd overdekt zwembad was. Daar heb ik pas leren zwemmen. Maar echt fan werd ik er nooit van.
(wikipedia meldt: Het eerste zwembad in Hoofddorp was het Nanningabad uit 1932, een buitenbad. Het bad was gevestigd aan de Geniedijk ter hoogte van de Ter Veenlaan. Veel meer dan een iets uitgebaggerd en afgeschut deel van de Genievaart (een sloot) was het zwembad niet. Er zwommen vissen in het zwembad en de beheerders deden alle moeite om in ieder geval de ratten te weren. In 1972 sloot het Nanningabad )
Ik maakte een collage van dat zwembad met foto's die ik vond op Beeldbank Stichting Haarlemmermeermuseum De Cruquius. Ik herkende het bad meteen, vooral rechtsboven...en die badmutsen!
Op de lagere school gingen mijn vriendinnen op gym en ik dus ook. Ik had alleen een hekel aan de uitvoeringen in zo'n mal wit jurkje. Leuk was het verder wel.
Op de middelbare school maakte ik kennis met volleybal en dat werd echt mijn sport,
(foto google)
Aan volleybal heb ik jarenlang veel plezier beleefd.
Op onze school promootten de gymleraren oefenlessen voor wie naar de ALO wilde (om te oefenen voor het fysieke toelatingsexamen). Mijn vriendin en ik gaven ons op, lekker wat extra sporten, altijd leuk. Samen zijn we toen in Arnhem op de CALO aangenomen en hebben die opleiding met veel plezier voltooid. Mijn favoriete vakken daar waren turnen en atletiek. En natuurlijk volleybal.
Begin jaren '80 was er veel werkloosheid en een jaar na het afstuderen had ik het geluk een baan te vinden als gymleerkracht op een school met verstandelijk en meervoudig gehandicapte kinderen. In mijn opleiding had ik daar niets over geleerd en dus kon ik er veel van mijn creativiteit in kwijt. Wat heb ik daar met veel plezier gewerkt (19 jaar) Na een onderbreking van 4 jaar gedurende de ALO jaren ging ik ook weer volleyballen, maar al gauw kreeg ik dusdanige knieklachten dat dat niet meer ging. Dus moest ik afscheid nemen van mijn geliefde sport want ik wilde wel blijven werken als gymdocent (eerste knie operatie toen ik 24 was...)
Maar die knieën werden steeds meer een probleem en dus heb ik me, terwijl ik ook nog die gymlessen gaf, in twee jaar omgeschoold tot basisschooldocent. Het werken met kinderen had echt mijn hart, na 4 jaar NT2 onderwijs op de AZC school volgde nog 15 jaar op de gewone basisschool (en twee knieprotheses...)
(afb, google)Actief sporten was al lang geen optie meer voor mij.
Wandelen doe en deed ik, net als mijn opa en mijn moeder, altijd graag en doe ik het het liefst dagelijks, misschien geen sport maar wel bewegen. Geen mega afstanden maar 3 - 5 km per dag, heerlijk!
17 opmerkingen:
Heerlijk een stuk wandelen en dan van het moois wat de natuur biedt te genieten.
Wat leuk om te lezen over je loopbaan! Ja, zwemles, gelukkig was ons zwembad iets luxer. En wandelen, ook al kom ik niet meer zo ver, hoop ik lang te mogen blijven doen.
O die zwemles, zo ging het bij mij ook... ook zo'n "baggerplaats"...
Maar wat heb je je loopbaan mooi beschreven!
Jij bent wel heel sportief, maar als gymjuf kan dat ook niet anders. Fijn dat wandelen, lekker genieten van de natuur.
Mooi om te lezen hoe het jouw vergaan is in je werkende leven. Ik maak er uit op dat je er van hebt genoten!
Leuk om je sportieve geschiedenis te lezen. Gelukkig is het een voorrecht om met pensioen te zijn en te kunnen doen en laten wat je wilt.
Jij bent een grote uitzondering bij de groep bloggers die mee doet met deze challenge, geloof ik.
Ik wist dat je sportlerares was geweest, maar niet dat je het zò lang hebt gedaan. Wat een mooie omscholing daarna nog...
Je hebt veel mooie dingen kunnen doen !
Jee, wat een verhaal, over die zwemlessen! En wat bijzonder dat je gymjuf bent geweest. Ik heb de p.a. gedaan en dan moest je ook eigen vaardigheid doen voor gym. Ik haalde die akte gelukkig wel, maar dat was voor velen al een strijd.
Wat jammer dat je knieën zo slecht waren... En wandelen, ja, dat is fijn, vind ik ook!
Wat mooi om over jou sportieve leven te lezen! Knap hoor, wij mochten thuis niet eens op de gymlessen in de buurt...misschien dat ik daardoor een hele heb aan sport.?
Die eerste zwemles klinkt vreselijk. Ik heb wel de beginselen in buitenwater geleerd van mijn opa toen ik nog heel jong was. We hadden een boot en waren elk weekend op een eiland, altijd omring door water. Opa leerde me watertrappelen en me drijvende houden nog voor ik naar zwemles ging
Die zwemles, wat lijkt me dat vreselijk, ik leerde het gelukkig in een zwembad. Jammer dat je zulke slechte knieën hebt, erg vervelend als je iets moet laten schieten wat je graag doet!
Wat een mooi verhaal over jou te lezen. Fijn dat je je kon omscholen naar een beroep dat je plezier gaf!
Jeroen vond je zwemlesverhaal heel leuk. Hij heeft daar namelijk ook zwemles gehad.
Zwemmen, ik vond het heerlijk, heb het heel lang bijna dagelijks gedaan. Geboren aan de kust zaten wij in de zomervakantie dagelijks aan strand en zwommen allemaal, broers en zussen, buurkinderen, als kerkratten.
Wat een verhaal over die zwemles, brrr. Dat zou je je kind nu toch niet meer aandoen denk ik, hahaha. Wat heb je een pech gehad met je knieën.
Oh, zwemles op die manier, nee! Ik had een juffrouw Jannie, zo streng dat het mij nog af en toe nare dromen oplevert. Heel naar dat je knieën je zo tegenwerkte bij het sporten, fijn dat wandelen nu wel lukt.
Wat akelig dat je al zo jong zo'n last van je knieën kreeg en daardoor je favoriete sport niet meer kon doen. Knap dat je je toen hebt laten omscholen en zo toch les kon blijven geven. Gelukkig kun je nu nog wel genieten van wandelen.
Een reactie posten