Op 8 maart schreef ik over mijn oude trui, waar ik een vest van ging maken.
Dat was nog een hele klus, 1 toer breien duurde ongeveer een half uur en in totaal waren er ruim 50 toeren met het dunne garen. Dus reken maar uit, ruim 25 uur breien voor de bies!
Hier zie je mooi het kleurverloop, de kleuren zijn vrijwel identiek aan het originele garen van ruim 30 jaar geleden. Wat een gelukje dat ik die had!
Zo, hier even genieten dat het breien gedaan is.
Ik maakte het patroon van de al bestaande bies langs de onderzijde van het pand na.
Dan een paar bruine toeren, 1 averechte toer (dan vouwt het gemakkelijker om) en dan door met de bies voor aan de binnenzijde, waar ik de kleuren in de lengte laat lopen.
Als het af is de bies omvouwen, vastspelden en vastnaaien.
Hier zie je dat de bies over de rafels van het opengeknipte pand valt.
En dan is het af, een mooie sluitspeld erbij gezocht.
Heerlijk vest voor koude avonden, tuinklussen enzo, in huis is het al gauw erg warm.
Het tweede leven van mijn oude trui!
Met het vest nam ik afscheid van de winter.
Het is nu lente!
Toen ik 5 jaar geleden mijn eerste nieuwe knie kreeg (half maart) maakte ik deze kippenquilt tijdens mijn revalidatie.
Door pijnlijke schouders/armen/handen schoot het doorquilten er bij in.
Ik heb de stoute schoenen maar aangetrokken en in een paar sessies heb ik met de naaimachine de kippen doorgestikt.
Bies er om en afwerken, nog een pittige klus voor mijn handen, maar gelukt!
Handquilten vind ik mooier, maar dat lukt haast niet meer, dus dan maar zo, en ik ben best tevreden met het uiteindelijke resultaat.
Daar hangt íe dan: "de Normandische kippen".
(want die stofjes kocht ik ooit in het heerlijk Normandisch stoffenwinkeltje)
Kom nu maar op met de zon!
Ik heb zin om in de tuin aan de slag te gaan. groetjes, Conny
