Na alle stress en drukte (zoals je in mijn vorig bericht kon lezen) kan ik bijna terug naar normaal.
Mijn moeder verhuisde naar het verzorgingshuis bij mij in het dorp en belandde er in "een warm bad".
Zelf zegt ze dat ze zich er zo welkom voelt.
Voorbij het moeizame thuiswonen en te veel momenten van eenzaamheid.
De attente verzorging maken haar weer meer ontspannen, ze kan het "zoveel nog moeten, maar niet meer kunnen" nu loslaten. Ze is zo blij nu!
Na 1 week was ze ook nog jarig. 86.
Ze werd al vrolijk toegezongen.
En....
Voor ons, haar kinderen, is het ook erg fijn dat de verantwoordelijkheid voor haar zorg van ons, en vooral van mij, haar directe mantelzorger, weg valt, heel erg fijn.
Haar huis is bijna klaar voor oplevering aan de verhuurder. Nu kan ik hier weer eens wat handwerk laten zien. Niet van mij. Maar van mijn moeder. Smockwerk dat ze als jong meisje op school maakte.
En op jute een schoollapje. Ze was net 11, net na de oorlog was er geen stramien, dus er werd geborduurd op jute.
Bijna was dit moois weggedaan. Maar voor mij is dit kostbaar erfgoed. Dus ik ben erg blij dat ik het terugvond.
De laatste twee jaar bekeken mijn moeder en ik het vaak samen, en werden de verhalen er bij verteld.
Gouden momenten.
Hier onder een lapje met stekenproefjes en bandopnaaien dat ze op de huishoudschool maakte.
Als laatste nog wat stof. Als coupeuse maakte ze haar eigen verlovings- (blauw) en trouwjurk (creme)
Alleen dit restje stof en kant is er van over. Dat koester ik.
Nu uitrusten. Moe van de zeer hektische weken, zo niet maanden. Hopelijk kom ik gauw ook weer zelf aan het handwerken toe.
Groetjes, Conny
12 opmerkingen:
Wat fijn voor je moeder en jou dat ze het naar haar zin heeft nu.
Kun je een hele verantwoording los laten en weten dat ze nu goed verzorgd is.
Prachtig die borduur werkjes van je moeder en de stof van haar verlovings en trouwjurk zijn mooie herinneringen toch.
Even tot rust komen nu en we zien vanzelf jou handwerkjes weer komen.................liefs.Conny.
Dat is mooi, dat het zo goed is gegaan. Dat je moeder er kennelijk ook klaar voor was.
Ik vond die lapjes erg leuk om te zien. Smockwerk, dat zie je bijna nooit meer. Ik ben helemaal niet van het handwerken, maar smocken heb ik nog geleerd op de middelbare school. Moesten we een nachthemd voor ons zelf maken en smocken.We vonden het echt belachelijk. Ik vind het nu alleen nog mooi op kleine meisjesjurkjes.
Fijn dat je moeder het naar haar zin heeft en geniet van alles om haar heen. Ook een opluchting voor jou.
Wat leuk zijn die oude proeflapjes. Veel heb ik ook moeten doen, helaas is er niet veel van bewaard gebleven.
Geniet van de rust die je nu hebt en het bezig zijn komt vanzelf. Groet, Dientje
Nou, dat uitrusten heb je wel verdiend.
Wat fijn dat je moeder het zo naar haar zin heeft in het verzorgingshuis.
Meestal hoor je wel andere verhalen en dan is het voor de kinderen een hard gelag om hun moeder daar onder te brengen.
Wat leuk al die oude spulletjes die je moeder heeft gemaakt.
Dat leerde de meisjes vroeger hè.
Fijn dat jou Moeder zich prettig voelt in haar nieuwe onderkomen. Geweldig al dat mooie oude handwerk van haar. En dat jullie er samen over kunnen praten en er verhalen van toen komen. Koester ze want dat is niet voor iedereen mogelijk.
Groeten.
Marga
Wat een rust dat je moeder het fijn heeft en wat zijn er nog mooie schoollapjes van haar.
Wat ontzettend fijn dat je moeder het zo naar haar zin heeft. Wat moet het voor jou (en de familie) een rust geven nu je ziet dat ze er op haar plek is. Wat fijn dat je je niet meer 24 uur per dag zorgen hoeft te maken of alles wel goed gaat.
Nu komt de tijd waarin je meer om jezelf kunt denken en ja, dan reageert het lichaam... Geef er maar lekker toe...
Wat heb je een prachtige handwerkjes van je moeder. Ja, die zijn heel dierbaar. Geweldig dat ze stofjes bewaard had van haar verlovings- en trouwjurk. Wat een prachtig smockwerk. En de merklap op jute is ook al zo speciaal. Van mijn moeder heb ik ook een merklap, die heb ik nageborduurd toen ze nog leefde. Daarna heb ik een SAL georganiseerd op mijn blog waarbij er een aantal weken achter elkaar patroontjes online kwamen. Mijn moeder vond dat zo leuk! Mocht je er iets van willen zien, zoek dan op mijn blog even naar Mammerklap.
Tot mijn moeders overlijden hingen haar en mijn merklap ingelijst in haar kamer zodat ze ermee kon pronken. Nu hangen ze beide bij mij, ik loop er iedere dag langs en geniet nog steeds.
Geweldig te lezen dat je moeder zich helemaal gelukkig voelt
op haar nieuwe plekje. Voor jou ook heel fijn dat je moeder
nu zo dichtbij woont en goede verzorging krijgt, heel rustgevend.
En het begon al heel feestelijk op haar verjaardag, geweldig.
Wat een schatten, al die prachtige handwerkjes die ooit door jou
moeder vervaardigd zijn, het zijn stuk voor stuk juweeltjes, wat
fijn dat die niet verloren zijn gegaan, heel bijzonder.
Zo fijn dat je moeder haar plekje al heeft gevonden in het verzorgingshuis... En dat je haar daar in goede handen weet. Het neemt zoveel zorg van je af.
Oh, wat een prachtig handwerk laat je zien. Die zou ik ook koesteren!
Omdat ze mooi zijn, maar vooral omdat ze van je eigen moeder zijn.
Rust lekker uit Conny, het heeft misschien even tijd nodig.
Dierbare herinneringen in prachtig mooie handwerken en lapjes. Wat komt er dan ook veel los bij de verhuizing.
Nu bijkomen van alle activiteiten en genieten van het feit dat je moeder in de buurt woont én het naar de zin heeft. Even alles op zijn plek laten komen, dan komt de rest weer vanzelf. Het was toch een heel intense periode.
groeten,
Gonda
Wat fijn dat je moeder zo goed terecht gekomen is. Maar wat een emotie en energie zal het je gekost hebben. Hopelijk vind je af en toe de rust om even niets te doen. Of om lekker met een handwerk bezig te zijn, samen met je moeder.
Wat een prachtige werkjes van jou moeder.
En heerlijk dat ze nu bij je in de buurt woont
Een reactie posten