woensdag 28 februari 2024

In tijden van crisis: maak een boekje.

Zaterdag was het crisis met mijn oude moedertje en zat ik ineens in de ambulance met haar naar het ziekenhuis.  Mijn man in de auto er achteraan. 
Gelukkig liep het met een sisser af en konden we haar uren later terug brengen naar haar vertrouwde plekje in het verzorgingshuis. 
De dag erna speelt dan nog van alles door mijn hoofd en voor mij is de beste remedie dan wandelen en iets  gaan creëren. 
Dus de gelliplate en verf er bij en heerlijk vrijuit aan de slag.  


Op veel eerdere prints kwam nog een nieuwe laag. 
Laatst heb ik namelijk ook wat nieuwe sjablonen aangeschaft,  die ging ik nu uitproberen. 


Hoe meer prints, hoe meer ik mijn balans en rust hervond. Zo fijn dat dat zo werkt voor mij. 


Gistermiddag zocht ik wat karton en bedacht dat ik nog een stapeltje had meegenomen uit wat vroeger mijn moeders hobbykamer was.  Zij maakte kaarten.  Dit karton  door de helft was dan een mooie 12x12cm.


Mieke had laatst een erg leuk idee op haar blog dat mij nu goed van pas kwam. 
Aan beide kanten van het kartonnen  vierkant lijmde ik een print.


Gisteravond ging ik, toen de lijn gedroogd was,  twee gaten in elk blad perforeren en daarna met de zogenaamde slipstitch het boekje binden. Dus eerst op you tube naar het filmpje kijken dat Mieke noemde.


Wat een leuke en handige werkwijze.
T zat maar zo in elkaar.


Hier word ik blij van!


Kijk  maar even mee als je wilt.  Op sommige bladzijden maakte ik nog wat accentjes.


De voorzijde en de nieuwe mallen/sjablonen.















Achterzijde. 


En nog mooie restanten over voor toekomstige collages.


Met mijn moeder gaat het nu wel weer. Dat moeten we maar per dag blijven bekijken. 

Fijne week gewenst,  groetjes Conny

 

dinsdag 27 februari 2024

100 dagenboek 8


Bladzijde 8

Deze bladzijde hoort bij bladzijde 7, "mijn wandeling naar het dorp". En is eigenlijk een soort aanklacht tegen al het zwerfvuil dat ik vond (en dan heb ik echt heel veel niet meegenomen) Met mijn vrijwilligerswerk voor NDCE, een natuur , duurzaamheid, en cultuur organisatie die lessen voor basisschoolkinderen verzorgd organiseren we op 22 maart weer de jaarlijkse zwerfvuilactie voor basisscholen. Kinderen gaan dan in de buurt van hun school zwerfafval opruimen en we hopen natuurlijk op wat bewustwording van dit probleem. Dit jaar dagen we ze uit om met dat afval kunstwerkjes te gaan maken in de klas. Inmiddels doe ik dat dus ook al op mijn manier door er textiel bladzijden mee te maken in het 100 dagenboek.

Dag 1

Strookje vastzetten en de compositie neerleggen. 
Zie je dat oortje linksboven, de tijdgeest gevangen, een reflectie stukje uit een trapper....en een ijsstokje in februari?


Dag 2 en 3

Ik zette de stukjes afval vast, maar vergat de foto's te maken. Ik werkte weer met rood en zwart borduurgaren. Het resultaat:


Samen zien de pagina's er zo uit.
Zie ik nu goed dag bladzijde 8 te klein is?
(!@$#@$^%^&***&&) 
Nou dat los ik later op, ga het niet opnieuw maken.....


8 bladzijden klaar, nog 12 te gaan. t gaat nog steeds voorspoedig. 
Wordt vervolgd. Conny

 

vrijdag 23 februari 2024

Vis

 Jeannet van blij dat ik brei  ( klik) organiseert een actie om vissen te maken in een handwerktechniek naar keuze.  Ze wil er een slinger mee maken tijdens de visserijdagen in Arnemuiden in juni.

Nu volg ik Jeannets blog al jaren en geniet van alle leuke brei- en haakideeën die zij daar altijd laat zien. Afgelopen zomer was ik even in haar winkel, omdat we nabij kampeerden kon dat.  Vanuit Groningen even heen en weer is geen optie.  

Ik bestelde een paar jaar(?) terug een patronenblad bij haar (Yarns nr 13.) Daar staat een vest in dat ik ooit nog eens hoop te breien, maar ook leuke vissen. 

Ik vind het leuk om een vis voor haar te maken als bedankje voor haar leuke blog.  Dus aan de slag.


Ik koos katoen garen in zon zee strand kleuren.  Even vergeten dat dat voor inbreien eigenlijk te stug is,
want na het eerste stuk zag ik dat in het patroon genoeg ruimte zit om de naam van haar blog in te breien. Dus meteen even uittekenen. 


Hihi. Ik heb er plezier in en de vis vorderde goed. 


Om de draad door te laten lopen als ik met de letters bezig was,  bedacht ik verschillende randjes voor de achterkant. 


De staart was nogal een uitdaging.  Meerdere malen uithalen en opnieuw beginnen, voor ik begreep hoe het moest. 
Maar dan heb je ineens een vis. 



Het is een flinkerd geworden.  Maandag ging hij op de post naar Arnemuiden.

 
Op woensdag stond hij op Jeannets blog, hij is  goed aangekomen!

Dus,  mocht je het ook leuk vinden een vis voor haar te maken,  zij is er blij mee.( Zie eerste link in dit verhaaltje)

En fijne dag gewenst.  Groetjes Conny



woensdag 21 februari 2024

100 dagenboek 7

Bladzijde 7 (en 8) : mijn wandeling naar het dorp

Ik wandel zo nu en dan naar het dorp, heen en terug in totaal zo'n 4 a 5 kilometer
Even een klein boodschapje halen dat in mijn rugzak past of op bezoek bij mijn oude moedertje in het verzorgingshuis, dat ook in het centrum staat.
Ik kijk altijd (al mijn leven lang) veel naar de grond als ik wandel, ik ben zo iemand die anders over het minste oneffenheidje struikelt. (ik heb daar nogal een reputatie in) Wil ik rondkijken dan moet ik echt even stil staan. 

Op zo'n tocht viel me weer eens op hoeveel zwerfvuil er op straat ligt. Ik daagde mezelf uit om klein grut dat maximaal een meter links of rechts naast mijn pad ligt mee te nemen. Daar kan ik vast wel mee.

Moet je kijken wat ik vond!

Dag 1

De afwas,
Ik heb alle bruikbare rommeltjes verzameld. Eén eng ding heb ik gauw weggegooid. Een soort tubetje, in het afwaswater begon daar ineens een lampje in te knipperen. Wat is dat dan? Bizar! Maar dat ga ik toch maar niet gebruiken....



Eerst maar eens schoonmaken met afwasmiddel en kwast.


Dag 2


Op een stukje wit laken schreef ik met een sjabloon  "mijn wandeling" en "naar het dorp"
Ik speld beide strookjes op stevige stof.
 Twee bladzijden gaan 1 verhaal vertellen.


Ik zet het strookje vast en maak een foto van de goedgekeurde compositie. Die foto kan ik steeds raadplegen om te weten waar ik welk stukje wilde hebben.


Sommige vondsten zetten je aan het denken. Welk verhaal hoort er bij noodanticonceptie? Een jonge vrouw in nood, op straat die pil genomen?....



Dag 3

De eerste voorwerpen zitten er nu vlot op. Ik werk met zwart en rood borduurgaren.
De noodanticonceptie strip was in zijn eentje te groot, dus stuk afgeknipt. Met rood garen een stukje van een gebroken spiegel (uit de berm) vast gezet.


Dag 4

De laatste voorwerpen zitten er op. 

Op dag 5

zette ik nog wat laatste steekjes.


Al 7 bladzijden klaar en nog 12 te gaan.
Wordt vervolgd, Conny

 

maandag 19 februari 2024

En nu waren het er 5!

Al een paar dagen is het raak: puttertjes in de voortuin. Vandaag zelfs 5.
Na de zonnehoedjes zijn ze nu aan de lavendel begonnen.
Ik kan er weer even voor gaan zitten in een luie stoel voor het raam: tuinvogeltv!




Tel maar eens, zie je ze alle 5?


Even weggevlucht naar de els aan de overkant van de straat.


We boffen maar hier aan de rand van het dorp. Tijdens ons ommetje langs de vaart vanmorgen  zagen we eerst een ijsvogel wegschieten. Die hadden we al lang niet meer gezien.
Daarna de specht, daar kijken we haast niet meer van op. Er wonen meerdere grote bonte spechten in de elzen aan de vaart, die zien we er geregeld, Maar het blijft een prachtig dier,

Twee dagen terug zagen we een goudvinkpaar in een boom.
Laten ze daar vanmorgen nu nog of weer zitten!
Het is nu gelukt ze herkenbaar in beeld te brengen. 
Ook al zo'n prachtig dier dat mannetje, met zijn knal oranje borst,


Het vrouwtje heeft heel bescheiden kleuren.


Fijne week gewenst, groetjes, Conny

 

zondag 18 februari 2024

Vogels

Gistermorgen scheen de zon en voor de tweede dag op rij kwamen er 4 puttertjes (oftewel distelvinken) in onze voortuin. Zo goed en zo dichtbij heb ik ze nog nooit gezien.
Daar word ik echt heel blij van. Wat zijn ze prachtig van kleur!
(Je snapt zo wel dat mensen ze vroeger in een kooitje wilden stoppen.)
Ze eten de zaden uit de uitgebloeide knoppen van de zonnehoedjes. 
Juist om deze reden maak ik mijn tuin nooit winterklaar, ik ruim pas op in het voorjaar, we hebben daardoor altijd veel vogels in de tuin.

Vanuit mijn luie stoel kon ik op mijn gemak foto's maken.
Ik heb op mijn camera een mogelijkheid om een reeks foto's snel na elkaar te maken zo lang je de knop vasthoudt. Ideaal bij het fotograferen van beweeglijke vogels. 






Gistermorgen een heerlijk ommetje in de zon gemaakt, gewoon vlakbij huis.
De vogels zaten luid te kwetteren, ze waren ook blij met de zon.
Hieronder een sijsje met zijn mooie gele verenpak.


En na een paar jaar niet, zagen we weer een goudvinkpaartje. Hieronder meneer. 


En mevrouw. 
Echt lastig om ze er goed op te krijgen tussen de takken.


En zo tegen de blauwe lucht vind ik zo'n gewone huis-tuin-en-keuken ekster ook een plaatje.
(hoewel die elzenkatjes voor mijn allergie niet veel goeds beloven de komende tijd...)





De sneeuwklokjes staan nu overal vol in bloei.


Na zo'n ommetje voel je je heerlijk opgefrist.
Fijne zondag verder, groetjes Conny